Sense

1. annoyance or disgust
2. difficulty
3. peevishness, ill temper: loathing, nausea

Examples

• "πολλαὶ μὲν γὰρ αἰσθομένης πλείονες δ ἄδηλοι τό τε σῶμα καταλαμβάνουσι καὶ τὴν ψυχὴν ὑπορρέουσι δυσχέρειαι καὶ κινήσεις: (Plutarch, De defectu oraculorum, section 507)
• "ἡ δὲ περὶ τὴν διοίκησιν αὐτῆς ἀσχολία καὶ δυσχέρεια τί δεῖ λέγειν ὅσων αἰσχρῶν καὶ ὀδυνηρῶν ἡμᾶς ἐμπίπλησιν· (Plutarch, Septem sapientium convivium, chapter, section 1621)
• Ἔστιν ἡ δυσχέρεια ἀθεραπευσία σώματος λύπης παρασκευαστική, ὁ δὲ δυσχερὴς τοιοῦτός τις, οἱο῀ς λέπραν ἔχων καὶ ἀλφὸν καὶ τοὺς ὄνυχας μεγάλους περιπατεῖν καὶ φῆσαι ταῦτα εἶναι αὑτῷ συγγενικὰ ἀρρωστήματα: (Theophrastus, Characters, 1:1)
• δυσχέρεια μέν, ἔξοιδα, πολλὴ τοῦδε τοῦ φορήματος: (Sophocles, Philoctetes, episode 2:3)
• οὐ δή σε δυσχέρεια τοῦ νοσήματος ἔπεισεν ὥστε μή μ ἄγειν ναύτην ἔτι· (Sophocles, Philoctetes, episode 1:13)
• ἅπαντα δυσχέρεια, τὴν αὑτοῦ φύσιν ὅταν λιπών τις δρᾷ τὰ μὴ προσεικότα. (Sophocles, Philoctetes, episode 1:14)

Similar forms

• δυσχερὲς (89)
• δυσχερές (43)
• δυσχέρειαν (33)
• δυσχερείας (26)
• δυσχερεῖς (14)
• δυσχέρεια (8)
• δυσχερεῖ (4)
• δυσχερέστερα (3)
• δυσχερέστατα (3)
• δυσχερείᾳ (3)
• δυσχερέσι (3)
• δυσχερεστάτῃ (2)
• δυσχέρειαι (2)
• δυσχερέσιν (2)
• δυσχέρειάν (1)
• δυσχερέα (1)
• δυσχερεστάτῳ (1)
• δυσχερέσταθ? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.