Ancient Greek-English Dictionary Language

δυναστείᾱ

First declension Noun; Feminine 자동번역 Transliteration:

Principal Part: δυναστείᾱ δυναστείᾱς

Structure: δυναστει (Stem) + ᾱ (Ending)

Etym.: from dunasteu/w

Sense

  1. Dominion, lordship, political power.
  2. The exercise of political power.
  3. A close oligarchy.
  4. A show of power, a mighty deed.

Declension

First declension

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Ἠτρέμει γὰρ οὐδὲν οὐδὲ ἔστεργεν ἐπὶ τοῖσ παροῦσιν, ἀλλὰ καὶ Σικυωνίων αὐτῶν καὶ Κορινθίων ἐγένοντο πολλοὶ καταφανεῖσ διειλεγμένοι τῷ Κλεομένει καὶ πάλαι πρὸσ τὸ κοινὸν ἰδίων ἐπιθυμίᾳ, δυναστειῶν ὑπούλωσ ἔχοντεσ, ἐπὶ τούτουσ ἐξουσίαν ἀνυπεύθυνον ὁ Ἄρατοσ λαβών τοὺσ μὲν ἐν Σικυῶνι διεφθαρμένουσ ἀπέκτεινε, τοὺσ δὲ ἐν Κορίνθῳ πειρώμενοσ ἀναζητεῖν καὶ κολάζειν ἐξηγρίαινε τὸ πλῆθοσ ἤδη νοσοῦν καὶ βαρυνόμενον τὴν ὑπὸ τοῖσ Ἀχαιοῖσ πολιτείαν. (Plutarch, Aratus, chapter 40 1:1)
  • "καὶ γὰρ ᾧ μηδὲν ἰδίᾳ συμβέβηκεν ἀδικεῖσθαι, τὸ βάροσ αὐτὸ καὶ τὴν σκληρότητα τῆσ ὁμιλίασ δυσχεραίνων ἐχθρόσ ἐστι τῶν ἀνόμων καὶ ἀνυπευθύνων δυναστειῶν. (Plutarch, De genio Socratis, section 6 2:2)
  • τοιγάρτοι διεστηκότων εἰσ δύο ταῦτα τῶν ἐν ταῖσ πόλεσι, τῶν μὲν εἰσ τὸ μήτ’ ἄρχειν βίᾳ βούλεσθαι μηδενὸσ μήτε δουλεύειν ἄλλῳ, ἀλλ’ ἐν ἐλευθερίᾳ καὶ νόμοισ ἐξ ἴσου πολιτεύεσθαι, τῶν δ’ εἰσ τὸ ἄρχειν μὲν τῶν πολιτῶν ἐπιθυμεῖν, ἑτέρῳ δ’ ὑπακούειν, δι’ ὅτου ποτ’ ἂν οἰώνται τοῦτο δυνήσεσθαι ποιῆσαι, οἱ τῆσ ἐκείνου προαιρέσεωσ, οἱ τυραννίδων καὶ δυναστειῶν ἐπιθυμοῦντεσ, κεκρατήκασι πανταχοῦ, καὶ πόλισ δημοκρατουμένη βεβαίωσ οὐκ οἶδ’ εἴ τίσ ἐστι τῶν πασῶν λοιπὴ πλὴν ἡ ἡμετέρα. (Demosthenes, Speeches, 5:1)
  • λέγεται δέ ποτε κριοῦ μονόκερω κεφαλὴν ἐξ ἀγροῦ τῷ Περικλεῖ κομισθῆναι, καὶ Λάμπωνα μὲν τὸν μάντιν, ὡσ εἶδε τὸ κέρασ ἰσχυρὸν καὶ στερεὸν ἐκ μέσου τοῦ μετώπου πεφυκόσ, εἰπεῖν ὅτι δυεῖν οὐσῶν ἐν τῇ πόλει δυναστειῶν, τῆσ Θουκυδίδου καὶ Περικλέουσ, εἰσ ἕνα περιστήσεται τὸ κράτοσ παρ’ ᾧ γένοιτο τὸ σημεῖον· (Plutarch, , chapter 6 2:1)
  • παντάπασιν ἤδη διὰ τοὺσ πολέμουσ ὑπῆρχεν, αἱ δὲ πλεῖσται πόλεισ ὑπὸ βαρβάρων μιγάδων καὶ στρατιωτῶν ἀμίσθων κατείχοντο, ῥᾳδίωσ προσιεμένων τὰσ μεταβολὰσ τῶν δυναστειῶν, Διονύσιοσ ἔτει δεκάτῳ ξένουσ συναγαγὼν καὶ τὸν τότε κρατοῦντα τῶν Συρακοσίων Νυσαῖον ἐξελάσασ, ἀνέλαβε τὰ πράγματα πάλιν καὶ καθειστήκει τύραννοσ ἐξ ἀρχῆσ, παραλόγωσ μὲν ὑπὸ μικρᾶσ δυνάμεωσ τὴν μεγίστην τῶν πώποτε τυραννίδων ἀπολέσασ, παραλογώτερον δ’ αὖθισ ἐκ φυγάδοσ καὶ ταπεινοῦ τῶν ἐκβαλόντων κύριοσ γενόμενοσ. (Plutarch, Timoleon, chapter 1 2:1)

Synonyms

  1. Dominion

  2. A close oligarchy

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION