Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

δουλόω

ο-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: δουλόω

Structure: δουλό (Stem) + ω (Ending)

Etym.: dou=los

Sense

  1. to enslave

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular δουλῶ δουλοῖς δουλοῖ
Dual δουλοῦτον δουλοῦτον
Plural δουλοῦμεν δουλοῦτε δουλοῦσιν*
SubjunctiveSingular δουλῶ δουλοῖς δουλοῖ
Dual δουλῶτον δουλῶτον
Plural δουλῶμεν δουλῶτε δουλῶσιν*
OptativeSingular δουλοῖμι δουλοῖς δουλοῖ
Dual δουλοῖτον δουλοίτην
Plural δουλοῖμεν δουλοῖτε δουλοῖεν
ImperativeSingular δούλου δουλούτω
Dual δουλοῦτον δουλούτων
Plural δουλοῦτε δουλούντων, δουλούτωσαν
Infinitive δουλοῦν
Participle MasculineFeminineNeuter
δουλων δουλουντος δουλουσα δουλουσης δουλουν δουλουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular δουλοῦμαι δουλοῖ δουλοῦται
Dual δουλοῦσθον δουλοῦσθον
Plural δουλούμεθα δουλοῦσθε δουλοῦνται
SubjunctiveSingular δουλῶμαι δουλοῖ δουλῶται
Dual δουλῶσθον δουλῶσθον
Plural δουλώμεθα δουλῶσθε δουλῶνται
OptativeSingular δουλοίμην δουλοῖο δουλοῖτο
Dual δουλοῖσθον δουλοίσθην
Plural δουλοίμεθα δουλοῖσθε δουλοῖντο
ImperativeSingular δουλοῦ δουλούσθω
Dual δουλοῦσθον δουλούσθων
Plural δουλοῦσθε δουλούσθων, δουλούσθωσαν
Infinitive δουλοῦσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
δουλουμενος δουλουμενου δουλουμενη δουλουμενης δουλουμενον δουλουμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐδούλουν ἐδούλους ἐδούλουν*
Dual ἐδουλοῦτον ἐδουλούτην
Plural ἐδουλοῦμεν ἐδουλοῦτε ἐδούλουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐδουλούμην ἐδουλοῦ ἐδουλοῦτο
Dual ἐδουλοῦσθον ἐδουλούσθην
Plural ἐδουλούμεθα ἐδουλοῦσθε ἐδουλοῦντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • δουλοῖ γὰρ φρόνημα τὸ αἰφνίδιον καὶ τὸ ἀπροσδόκητον καὶ τὸ πλείστῳ παραλόγῳ ξυμβαῖνον· (Dionysius of Halicarnassus, , chapter 47 2:3)
  • καὶ κίβδηλον ἐχόντων τὸ γένοσ σφάλλεσθαι καὶ ταπεινοῦσθαι πέφυκε, καὶ μάλ’ ὀρθῶσ ὁ λέγων ποιητήσ φησι δουλοῖ γὰρ ἄνδρα, κἂν θρασύσπλαγχνόσ τισ ᾖ, ὅταν συνειδῇ μητρὸσ ἢ πατρὸσ κακά ὥσπερ ἀμέλει μεγαλαυχίασ ἐμπίπλανται καὶ φρυάγματοσ οἱ γονέων διασήμων. (Plutarch, De liberis educandis, section 2 5:1)
  • αὐτὴ σὺ δουλοῖσ κἀμὲ καὶ πᾶσαν πόλιν. (Aeschylus, Seven Against Thebes, episode10)
  • δουλοῖ γὰρ ἄνδρα, κἂν θρασύσπλαγχνόσ τισ ᾖ. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, D, Kef. z'. BIWN 6:5)
  • ὡσ γὰρ τὸ πατρὸσ ἢ μητρὸσ κακὰ συνειδέναι, κατὰ τοὺσ ποιητὰσ, καὶ τούσ γε θρασυσπλάγχνουσ δουλοῖ, οὕτωσ ἡ τούτων, εὔκλεια καὶ λαμπρότησ ζηλωτοὺσ, ἄγαν παρασκευάζει τοὺσ ἐξ αὐτῶν, ἔπειτ’ εἰ μὲν ἁπάντων ὧν ἀξιοῖ τοὺσ εὐεργέτασ ἡ πόλισ καὶ τοῖσ ἐκ τούτων ἀνάγκη μετεῖναι καὶ ταῦθ’ ὥσπερ τισ κλῆροσ εἰσ τοὺσ ἐκγόνουσ κάτεισιν, εἰκότα ἂν καὶ οὗτοι λέγειν δοκοῖεν τούτων στερόμενοι· (Aristides, Aelius, Orationes, 21:3)

Synonyms

  1. to enslave

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION