Ancient Greek-English Dictionary Language

δουλόω

ο-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: δουλόω

Structure: δουλό (Stem) + ω (Ending)

Etym.: dou=los

Sense

  1. to enslave

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular δουλῶ δουλοῖς δουλοῖ
Dual δουλοῦτον δουλοῦτον
Plural δουλοῦμεν δουλοῦτε δουλοῦσιν*
SubjunctiveSingular δουλῶ δουλοῖς δουλοῖ
Dual δουλῶτον δουλῶτον
Plural δουλῶμεν δουλῶτε δουλῶσιν*
OptativeSingular δουλοῖμι δουλοῖς δουλοῖ
Dual δουλοῖτον δουλοίτην
Plural δουλοῖμεν δουλοῖτε δουλοῖεν
ImperativeSingular δούλου δουλούτω
Dual δουλοῦτον δουλούτων
Plural δουλοῦτε δουλούντων, δουλούτωσαν
Infinitive δουλοῦν
Participle MasculineFeminineNeuter
δουλων δουλουντος δουλουσα δουλουσης δουλουν δουλουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular δουλοῦμαι δουλοῖ δουλοῦται
Dual δουλοῦσθον δουλοῦσθον
Plural δουλούμεθα δουλοῦσθε δουλοῦνται
SubjunctiveSingular δουλῶμαι δουλοῖ δουλῶται
Dual δουλῶσθον δουλῶσθον
Plural δουλώμεθα δουλῶσθε δουλῶνται
OptativeSingular δουλοίμην δουλοῖο δουλοῖτο
Dual δουλοῖσθον δουλοίσθην
Plural δουλοίμεθα δουλοῖσθε δουλοῖντο
ImperativeSingular δουλοῦ δουλούσθω
Dual δουλοῦσθον δουλούσθων
Plural δουλοῦσθε δουλούσθων, δουλούσθωσαν
Infinitive δουλοῦσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
δουλουμενος δουλουμενου δουλουμενη δουλουμενης δουλουμενον δουλουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἄλλουσ δὲ οἱ στρατηγοὶ τόπουσ ἐχειροῦντο δυνάμεισ ἔχοντεσ, ὧν ὁ μέγιστοσ Ἀρχέλαοσ ταῖσ μὲν ναυσὶν ὁμοῦ τι συμπάσησ ἐπικρατῶν τῆσ θαλάττησ τάσ τε Κυκλάδασ νήσουσ ἐδουλοῦτο καὶ τῶν ἄλλων ὅσαι Μαλέασ ἐντὸσ ἵδρυνται, καὶ τὴν Εὔβοιαν αὐτὴν εἶχεν, ἐκ δὲ Ἀθηνῶν ὁρμώμενοσ τὰ μέχρι Θετταλίασ ἔθνη τῆσ Ἑλλάδοσ ἀφίστη, μικρὰ προσκρούσασ περὶ Χαιρώνειαν. (Plutarch, Sulla, chapter 11 3:1)
  • "αἴτιοσ μὲν αὑτῷ διὰ πλεονεξίαν Ἀντίοχοσ καὶ τῶν νῦν καὶ τῶν πρότερον γεγονότων, ὃσ ἀρχὴν μεγίστην ἔχων τε, καὶ Ῥωμαίων αὐτὸν ἐώντων ἔχειν, Πτολεμαίου συγγενοῦσ ἰδίου καὶ Ῥωμαίοισ φίλου Συρίαν τὴν κοίλην ἀφείλετο, καὶ ἐσ τὴν Εὐρώπην οὐδὲν αὐτῷ προσήκουσαν ἐμβαλὼν Θρᾴκην κατεστρέφετο καὶ Χερρόνησον ὠχύρου καὶ Λυσιμάχειαν ἤγειρεν, ἔσ τε τὴν Ἑλλάδα διελθὼν ἐδουλοῦτο τοὺσ Ἕλληνασ ὑπὸ Ῥωμαίων ἄρτι αὐτονόμουσ ἀφειμένουσ, μέχρι περὶ Θερμοπύλασ ἡττήθη μάχῃ. (Appian, The Foreign Wars, chapter 7 2:5)

Synonyms

  1. to enslave

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION