Ancient Greek-English Dictionary Language

δουλόω

ο-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: δουλόω

Structure: δουλό (Stem) + ω (Ending)

Etym.: dou=los

Sense

  1. to enslave

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular δουλῶ δουλοῖς δουλοῖ
Dual δουλοῦτον δουλοῦτον
Plural δουλοῦμεν δουλοῦτε δουλοῦσιν*
SubjunctiveSingular δουλῶ δουλοῖς δουλοῖ
Dual δουλῶτον δουλῶτον
Plural δουλῶμεν δουλῶτε δουλῶσιν*
OptativeSingular δουλοῖμι δουλοῖς δουλοῖ
Dual δουλοῖτον δουλοίτην
Plural δουλοῖμεν δουλοῖτε δουλοῖεν
ImperativeSingular δούλου δουλούτω
Dual δουλοῦτον δουλούτων
Plural δουλοῦτε δουλούντων, δουλούτωσαν
Infinitive δουλοῦν
Participle MasculineFeminineNeuter
δουλων δουλουντος δουλουσα δουλουσης δουλουν δουλουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular δουλοῦμαι δουλοῖ δουλοῦται
Dual δουλοῦσθον δουλοῦσθον
Plural δουλούμεθα δουλοῦσθε δουλοῦνται
SubjunctiveSingular δουλῶμαι δουλοῖ δουλῶται
Dual δουλῶσθον δουλῶσθον
Plural δουλώμεθα δουλῶσθε δουλῶνται
OptativeSingular δουλοίμην δουλοῖο δουλοῖτο
Dual δουλοῖσθον δουλοίσθην
Plural δουλοίμεθα δουλοῖσθε δουλοῖντο
ImperativeSingular δουλοῦ δουλούσθω
Dual δουλοῦσθον δουλούσθων
Plural δουλοῦσθε δουλούσθων, δουλούσθωσαν
Infinitive δουλοῦσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
δουλουμενος δουλουμενου δουλουμενη δουλουμενης δουλουμενον δουλουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • μὴ δουλοῦσθαι Σικελίαν ὑπ’ ἀνθρώποισ δεσπόταισ, μηδὲ ἄλλην πόλιν, ὅ γ’ ἐμὸσ λόγοσ, ἀλλ’ ὑπὸ νόμοισ· (Plato, Epistles, Letter 7 73:3)
  • αὕτη δὴ πᾶσα συναθροισθεῖσα εἰσ ἓν ἡ δύναμισ τόν τε παρ’ ὑμῖν καὶ τὸν παρ’ ἡμῖν καὶ τὸν ἐντὸσ τοῦ στόματοσ πάντα τόπον μιᾷ ποτὲ ἐπεχείρησεν ὁρμῇ δουλοῦσθαι. (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 51:1)
  • καὶ γὰρ ὁ Κόνων τὸν Φαρνάβαζον ἐδίδασκεν ὡσ οὕτω μὲν ποιοῦντι πᾶσαι αὐτῷ αἱ πόλεισ φίλιαι ἔσοιντο, εἰ δὲ δουλοῦσθαι βουλόμενοσ φανερὸσ ἔσοιτο, ἔλεγεν ὡσ μία ἑκάστη πολλὰ πράγματα ἱκανὴ εἰή παρέχειν καὶ κίνδυνοσ εἰή μὴ καὶ οἱ Ἕλληνεσ, εἰ ταῦτα αἴσθοιντο, συσταῖεν. (Xenophon, Hellenica, , chapter 8 3:2)
  • πόλιν φαίησ ἂν ἄδικον εἶναι καὶ ἄλλασ πόλεισ ἐπιχειρεῖν δουλοῦσθαι ἀδίκωσ καὶ καταδεδουλῶσθαι, πολλὰσ δὲ καὶ ὑφ’ ἑαυτῇ ἔχειν δουλωσαμένην; (Plato, Republic, book 1 548:1)
  • καὶ λόγον γε, ἦν δ’ ἐγώ, ἀληθῆ οὐ προσδεχόμενοσ οὐδὲ παριεὶσ εἰσ τὸ φρούριον, ἐάν τισ λέγῃ ὡσ αἱ μέν εἰσι τῶν καλῶν τε καὶ ἀγαθῶν ἐπιθυμιῶν ἡδοναί, αἱ δὲ τῶν πονηρῶν, καὶ τὰσ μὲν χρὴ ἐπιτηδεύειν καὶ τιμᾶν, τὰσ δὲ κολάζειν τε καὶ δουλοῦσθαι· (Plato, Republic, book 8 387:1)

Synonyms

  1. to enslave

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION