- Greek-English Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διορίζω?

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration: diorizō

Principal Part: διορίζω διοριῶ

Structure: δι (Prefix) + ὁρίζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to draw a boundary through, divide by limits, separate
  2. to distinguish, determine, define
  3. to determine, declare, to determine, to be
  4. to draw distinction, lay down definitions
  5. to remove across the frontier, to banish, to carry abroad

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διορίζω διορίζεις διορίζει
Dual διορίζετον διορίζετον
Plural διορίζομεν διορίζετε διορίζουσι(ν)
SubjunctiveSingular διορίζω διορίζῃς διορίζῃ
Dual διορίζητον διορίζητον
Plural διορίζωμεν διορίζητε διορίζωσι(ν)
OptativeSingular διορίζοιμι διορίζοις διορίζοι
Dual διορίζοιτον διοριζοίτην
Plural διορίζοιμεν διορίζοιτε διορίζοιεν
ImperativeSingular διόριζε διοριζέτω
Dual διορίζετον διοριζέτων
Plural διορίζετε διοριζόντων, διοριζέτωσαν
Infinitive διορίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διοριζων διοριζοντος διοριζουσα διοριζουσης διοριζον διοριζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διορίζομαι διορίζει, διορίζῃ διορίζεται
Dual διορίζεσθον διορίζεσθον
Plural διοριζόμεθα διορίζεσθε διορίζονται
SubjunctiveSingular διορίζωμαι διορίζῃ διορίζηται
Dual διορίζησθον διορίζησθον
Plural διοριζώμεθα διορίζησθε διορίζωνται
OptativeSingular διοριζοίμην διορίζοιο διορίζοιτο
Dual διορίζοισθον διοριζοίσθην
Plural διοριζοίμεθα διορίζοισθε διορίζοιντο
ImperativeSingular διορίζου διοριζέσθω
Dual διορίζεσθον διοριζέσθων
Plural διορίζεσθε διοριζέσθων, διοριζέσθωσαν
Infinitive διορίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διοριζομενος διοριζομενου διοριζομενη διοριζομενης διοριζομενον διοριζομενου

Future tense

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • διορίζων με ἀπὸ τετραπόδων γῆς, ἀπὸ δὲ πετεινῶν οὐρανοῦ; (Septuagint, Liber Iob 35:10)
  • ὅταν δὲ κατακόρως καὶ ἀπειροκάλως, μήτε τοὺς καιροὺς διορίζων μήτε τὴν ποσότητα ὁρῶν, μεμπτός. (Dionysius of Halicarnassus, , chapter 51 1:1)
  • ταῦτα δὴ παρέξεται νῦν οὗτος λέγων ὡς αὐτὸς ἐπῄνεσεν ἡμᾶς, αὐτὸς εἱστία τοὺς πρέσβεις, τὸ πότ οὐ διορίζων. (Demosthenes, Speeches 11-20, 307:3)
  • οὕτω τοίνυν οὗτός ἐστ ἀσεβὴς καὶ μιαρὸς καὶ πᾶν ἂν ὑποστὰς εἰπεῖν καὶ πρᾶξαι, εἰ δ ἀληθὲς ἢ ψεῦδος ἢ πρὸς ἐχθρὸν ἢ φίλον ἢ τὰ τοιαῦτα, ἀλλ οὐδ ὁτιοῦν διορίζων, ὥστ ἐπαιτιασάμενός με φόνου καὶ τοιοῦτο πρᾶγμ ἐπαγαγών, εἰάσε μέν μ εἰσιτητήρι ὑπὲρ τῆς βουλῆς ἱεροποιῆσαι καὶ θῦσαι καὶ κατάρξασθαι τῶν ἱερῶν ὑπὲρ ὑμῶν καὶ ὅλης τῆς πόλεως, εἰάσε δ ἀρχεθεωροῦντ ἀγαγεῖν τῷ Διὶ τῷ Νεμείῳ τὴν κοινὴν ὑπὲρ τῆς πόλεως θεωρίαν, περιεῖδε δὲ ταῖς σεμναῖς θεαῖς ἱεροποιὸν αἱρεθέντ ἐξ Ἀθηναίων ἁπάντων τρίτον αὐτὸν καὶ καταρξάμενον τῶν ἱερῶν. (Demosthenes, Speeches 21-30, 151:1)
  • οὗτος ἔφασκεν ἀρχὴν καὶ στοιχεῖον τὸ ἄπειρον, οὐ διορίζων ἀέρα ἢ ὕδωρ ἢ ἄλλο τι. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, B, Kef. a'. ANACIMANDROS 1:2)

Synonyms

  1. to distinguish

  2. to determine

Related

명사

형용사

동사

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION