διαιτητής
First declension Noun; Masculine
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
διαιτητής
διαιτητοῦ
Structure:
διαιτητ
(Stem)
+
ης
(Ending)
Etym.: diaita/w II.
Sense
- an arbitrator, umpire
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- τότε οὖν ἐγὼ τὴν σύριγγα λαβών, ἀποβεβλήκει γὰρ αὐτὴν ὑπὸ τοῦ δέουσ ‐ ἀλλὰ γὰρ ὁ διαιτητὴσ οὑτοσὶ πλησίον, ὥστε προσείπωμεν αὐτόν. (Lucian, Dearum judicium, (no name) 6:5)
- Ἤδη σοί φημι, οὐκ ἄλλη κρατήσει τῆσ Ἀφροδίτησ ἀγωνιζομένησ, ἢν μὴ πάνυ ὁ διαιτητὴσ ἀμβλυώττῃ. (Lucian, Dialogi Marini, panope and galene, chapter 27)
- εἰ δ’ ἄρ’ ἀντιλέγομεν περὶ τούτου, διαιτητὴσ ἡμῖν γενέσθω ὁ νόμοσ, ὃν οὐχ οἱ ἐρῶντε[σ ο]ὐδ’ οἱ ἐπιβουλεύοντεσ τοῖσ [ἀλλ]οτρίοισ ἔθεσαν, ἀλλ’ ὁ δημοτικώτα[τοσ] Σόλων· (Hyperides, Speeches, 21:3)
- ὁ γὰρ νόμοσ, ἄν τισ μὴ γένηται διαιτητὴσ τῆσ ἡλικίασ αὐτῷ καθηκούσησ, ἄτιμον εἶναι κελεύει, πλὴν ἐὰν τύχῃ ἀρχὴν ἄρχων τινὰ ἐν ἐκείνῳ τῷ ἐνιαυτῷ ἢ ἀποδημῶν· (Aristotle, Athenian Constitution, work Ath. Pol., chapter 53 5:3)
- τῷ Ὀδυσσεῖ μετὰ τὴν μνηστηροφονίαν οἱ ἐπιτήδειοι τῶν τεθνηκότων ἐπανέστησαν, μεταπεμφθεὶσ δ’ ὑπ’ ἀμφοτέρων διαιτητὴσ Νεοπτόλεμοσ ἐδικαίωσε τὸν μὲν Ὀδυσσέα μεταναστῆναι καὶ φεύγειν ἐκ τῆσ Κεφαλληνίασ καὶ Ζακύνθου καὶ Ἰθάκησ ἐφ’ αἵματι, τοὺσ δὲ τῶν μνηστήρων ἑταίρουσ καὶ οἰκείουσ ἀποφέρειν ποινὴν Ὀδυσσεῖ τῶν εἰσ τὸν οἶκον ἀδικημάτων καθ’ ἕκαστον ἐνιαυτόν. (Plutarch, Quaestiones Graecae, section 143)
