Hellas Alive Dictionary - διαιτητης

Ancient Greek-English Dictionary

διαιτητής

First declension Noun; Masculine 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διαιτητής διαιτητοῦ

Structure: διαιτητ (Stem) + ης (Ending)

Etym.: diaita/w II.

Sense

an arbitrator, umpire

Declension

First declension

	Singular	Dual	Plural
Nominative	διαιτητής	διαιτητᾱ́	διαιτηταί
Genitive	διαιτητοῦ	διαιτηταῖν	διαιτητῶν
Dative	διαιτητῇ	διαιτηταῖν	διαιτηταῖς
Accusative	διαιτητήν	διαιτητᾱ́	διαιτητᾱ́ς
Vocative	διαιτητά	διαιτητᾱ́	διαιτηταί

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

καὶ τὰ μὲν μέχρι δέκα δραχμῶν αὐτοτελεῖσ εἰσι δικάζειν, τὰ δ’ ὑπὲρ τοῦτο τὸ τίμημα τοῖσ διαιτηταῖσ παραδιδόασιν· (Aristotle, Athenian Constitution, work Ath. Pol., chapter 53 1:3)
καὶ δεῖ τοῦτον λαβόντα καὶ διανείμαντα δέκα μέρη, τὸ λαχὸν ἑκάστῃ τῇ φυλῇ μέροσ προσθεῖναι, τοὺσ δὲ τὴν φυλὴν δικάζοντασ τοῖσ διαιτηταῖσ ἀποδοῦναι. (Aristotle, Athenian Constitution, work Ath. Pol., chapter 58 2:2)
ὅτι μὲν γὰρ τρισὶν ἐπετράπη διαιτηταῖσ, μεμαρτύρηται ὑμῖν· (Demosthenes, Speeches 31-40, 41:3)
καὶ τότε, ἂν μὴ πρότερον αὐτοὶ πείσωμεν ὑμᾶσ, εἴ τισ ἄρα τῶν δημοσίων ἔχει τι, καὶ δικασταῖσ καὶ διαιτηταῖσ ἀλλήλοισ χρησάμενοι, τότε ἐξέσται καὶ λέγειν καὶ καταβοᾶν. (Dio, Chrysostom, Orationes, 6:1)
ὅσα τισ ἂν ὁμολογῶν συνθέσθαι μὴ ποιῇ κατὰ τὰσ ὁμολογίασ, πλὴν ὧν ἂν νόμοι ἀπείργωσιν ἢ ψήφισμα, ἤ τινοσ ὑπὸ ἀδίκου βιασθεὶσ ἀνάγκησ ὁμολογήσῃ, καὶ ἐὰν ἀπὸ τύχησ ἀπροσδοκήτου τισ ἄκων κωλυθῇ, δίκασ εἶναι τῶν ἄλλων ἀτελοῦσ ὁμολογίασ ἐν ταῖσ φυλετικαῖσιν δίκαισ, ἐὰν ἐν διαιτηταῖσ ἢ γείτοσιν ἔμπροσθεν μὴ δύνωνται διαλλάττεσθαι. (Plato, Laws, book 11 50:1)

Synonyms

an arbitrator
- μεσίτης (a mediator, umpire, arbitrator)
- κριτής (umpire)
- βραβεύς (an arbitrator, umpire, judge)

ἀνάδικος (tried over again)
δοκιμαστής (an assayer)
προστίμημα (that which is awarded over and above the regular penalty)
ἐπιχειροτονία (a voting by show of hands)
διαλλακτής (a mediator)
εἰσαγγελτικός (of or for impeachment)
διαχειροτονία (election)
ἡμικλήριον (half the inheritance)
θεσμοθέτης (a lawgiver)
ἀδοκίμαστος (untried)
ληξιαρχικός (belonging to the)
γεννητής (a parent)
ὁριστής (one who marks the boundaries)
ἔκκλητος (selected to judge or arbitrate)
ἐφέσιμος (in which there was the right of appeal)
ἐκμαρτυρία (the deposition of a witness)
ἐπωβελία (an assessment of an obol in the drachma)
πρόσκλησις (a judicial summons or citation)
μίσθωσις (a letting for hire)
ὑπόδικος (brought to trial or liable to be tried)
ἐπίδικος (disputed at law)
Ἀρεοπαγίτης (Areopagite)
ψηφοφορία (vote by ballot)
ἐκδοτέος (one must give up)
παραδοτός (capable of being taught)
πρόγραμμα (a public proclamation or notice)
συνεῖπον (to speak with)
περυσινός (of last year)
ἀπολογητέος (one must defend)
ἀδωροδόκητος ()

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

διαιτητής

Sense

Declension

Examples

Synonyms

an arbitrator

Related

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

διαιτητής

Sense

Declension

Examples

Synonyms

an arbitrator

Related

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어