διαιτητής
First declension Noun; Masculine
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
διαιτητής
διαιτητοῦ
Structure:
διαιτητ
(Stem)
+
ης
(Ending)
Etym.: diaita/w II.
Sense
- an arbitrator, umpire
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἀξιῶ δέ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ὥσπερ οὗτοι μέγα τοῦτ’ ἂν ἔφασαν εἶναι σημεῖον, ὡσ οὐκ ἔστιν Ἡγησίππου, εἰ οἱ διαιτηταὶ αὐτῶν ἀπεδιῄτησαν, οὕτω τὸ νῦν ἡμῖν τοιοῦτον εἶναι μαρτύριον ὅτι ἀληθῆ λέγομεν, ἐπεὶ ἔδοξαν αὐτοὶ ἀδικεῖν τοῦτον Ἀθηναῖον ὄντα καὶ κυρίωσ πρῶτον ἐγγραφέντα ὕστερον ἐξαλείψαντεσ. (Dionysius of Halicarnassus, chapter 17 5:8)
- διαιτηταὶ δ’ εἰσὶν οἷσ ἂν ἑξηκοστὸν ἔτοσ ᾖ. (Aristotle, Athenian Constitution, work Ath. Pol., chapter 53 4:1)
- δοκιμασθέν<τεσ> δὲ τοῦτον τὸν τρόπον, βαδίζουσι πρὸσ τὸν λίθον ἐφ’ οὗ τὰ τόμι’ ἐστίν, ἐφ’ οὗ καὶ οἱ διαιτηταὶ ὀμόσαντεσ ἀποφαίνονται τὰσ διαίτασ, καὶ οἱ μάρτυρεσ ἐξόμνυνται τὰσ μαρτυρίασ· (Aristotle, Athenian Constitution, work Ath. Pol., chapter 55 5:1)
- ᾧ καὶ μάλιστα τεκμηρίῳ χρῆσθαι τὸν Κάτλον ὡσ κατ’ αὐτὸν ἡ νίκη γένοιτο, καὶ μέντοι καὶ τοῖσ στρατιώταισ, ὡσ ἐοίκεν, ἐμπεσούσησ ἔριδοσ, ᾑρέθησαν οἱο͂ν διαιτηταὶ πρέσβεισ Παρμητῶν παρόντεσ, οὓσ οἱ Κάτλου διὰ τῶν πολεμίων νεκρῶν ἄγοντεσ ἐπεδείκνυντο τοῖσ ἑαυτῶν ὑσσοῖσ διαπεπαρμένουσ· (Plutarch, Caius Marius, chapter 27 4:2)
- Μαρτυρία Σάτυροσ Ἀλωπεκῆθεν, Σαυρίασ Λαμπτρεύσ, Διογείτων Ἀχαρνεὺσ μαρτυροῦσι διαλλάξαι διαιτηταὶ γενόμενοι περὶ Νεαίρασ τῆσ νυνὶ ἀγωνιζομένησ Στέφανον καὶ Φρυνίωνα· (Demosthenes, Speeches 51-61, 70:4)
