Ancient Greek-English Dictionary Language

διαφύσσω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διαφύσσω διαφύξω διήφυσα

Structure: δι (Prefix) + ἀφύσς (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to draw off, continually
  2. to draw away, tear away

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαφύσσω διαφύσσεις διαφύσσει
Dual διαφύσσετον διαφύσσετον
Plural διαφύσσομεν διαφύσσετε διαφύσσουσιν*
SubjunctiveSingular διαφύσσω διαφύσσῃς διαφύσσῃ
Dual διαφύσσητον διαφύσσητον
Plural διαφύσσωμεν διαφύσσητε διαφύσσωσιν*
OptativeSingular διαφύσσοιμι διαφύσσοις διαφύσσοι
Dual διαφύσσοιτον διαφυσσοίτην
Plural διαφύσσοιμεν διαφύσσοιτε διαφύσσοιεν
ImperativeSingular διάφυσσε διαφυσσέτω
Dual διαφύσσετον διαφυσσέτων
Plural διαφύσσετε διαφυσσόντων, διαφυσσέτωσαν
Infinitive διαφύσσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαφυσσων διαφυσσοντος διαφυσσουσα διαφυσσουσης διαφυσσον διαφυσσοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαφύσσομαι διαφύσσει, διαφύσσῃ διαφύσσεται
Dual διαφύσσεσθον διαφύσσεσθον
Plural διαφυσσόμεθα διαφύσσεσθε διαφύσσονται
SubjunctiveSingular διαφύσσωμαι διαφύσσῃ διαφύσσηται
Dual διαφύσσησθον διαφύσσησθον
Plural διαφυσσώμεθα διαφύσσησθε διαφύσσωνται
OptativeSingular διαφυσσοίμην διαφύσσοιο διαφύσσοιτο
Dual διαφύσσοισθον διαφυσσοίσθην
Plural διαφυσσοίμεθα διαφύσσοισθε διαφύσσοιντο
ImperativeSingular διαφύσσου διαφυσσέσθω
Dual διαφύσσεσθον διαφυσσέσθων
Plural διαφύσσεσθε διαφυσσέσθων, διαφυσσέσθωσαν
Infinitive διαφύσσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαφυσσομενος διαφυσσομενου διαφυσσομενη διαφυσσομενης διαφυσσομενον διαφυσσομενου

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διῆφυσα διῆφυσας διῆφυσεν*
Dual διήφυσατον διηφῦσατην
Plural διήφυσαμεν διήφυσατε διῆφυσαν
SubjunctiveSingular διαφύσω διαφύσῃς διαφύσῃ
Dual διαφύσητον διαφύσητον
Plural διαφύσωμεν διαφύσητε διαφύσωσιν*
OptativeSingular διαφύσαιμι διαφύσαις διαφύσαι
Dual διαφύσαιτον διαφυσαίτην
Plural διαφύσαιμεν διαφύσαιτε διαφύσαιεν
ImperativeSingular διάφυσον διαφυσάτω
Dual διαφύσατον διαφυσάτων
Plural διαφύσατε διαφυσάντων
Infinitive διαφύσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαφυσᾱς διαφυσαντος διαφυσᾱσα διαφυσᾱσης διαφυσαν διαφυσαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διηφῦσαμην διήφυσω διήφυσατο
Dual διήφυσασθον διηφῦσασθην
Plural διηφῦσαμεθα διήφυσασθε διήφυσαντο
SubjunctiveSingular διαφύσωμαι διαφύσῃ διαφύσηται
Dual διαφύσησθον διαφύσησθον
Plural διαφυσώμεθα διαφύσησθε διαφύσωνται
OptativeSingular διαφυσαίμην διαφύσαιο διαφύσαιτο
Dual διαφύσαισθον διαφυσαίσθην
Plural διαφυσαίμεθα διαφύσαισθε διαφύσαιντο
ImperativeSingular διάφυσαι διαφυσάσθω
Dual διαφύσασθον διαφυσάσθων
Plural διαφύσασθε διαφυσάσθων
Infinitive διαφύσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαφυσαμενος διαφυσαμενου διαφυσαμενη διαφυσαμενης διαφυσαμενον διαφυσαμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to draw off

  2. to draw away

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION