헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Δεσεραν́06́0́00́

(플루타르코스, De sera numinis vindicta, section 6)

"δεύτερον τοίνυν τοῦτο διανοηθῶμεν, ὡσ αἱ μὲν δικαιώσεισ αἱ παρ’ ἀνθρώπων μόνον ἔχουσαι τὸ ἀντιλυποῦν ἔργον ἐν τῷ κακῶσ τὸν δεδρακότα παθεῖν ἵστανται, περαιτέρω δ’ οὐκ ἐξικνοῦνται· "διὸ τοῖσ ἁμαρτήμασι κυνὸσ δίκην ἐφυλακτοῦσαι κατακολουθοῦσι καὶ τὰσ πράξεισ ἐκ ποδὸσ ἐπιδιώκουσι· "τὸν θεὸν δ’ εἰκόσ, ἧσ ἂν ἐφάπτηται τῇ δίκῃ ψυχῆσ νοσούσησ, τά τε πάθη διορᾶν, εἴ πή τι καμπτόμενα πρὸσ μετάνοιαν ἐνδίδωσι, καὶ χρόνον διδόναι οἷσ οὐκ ἄκρατοσ οὐδ’ ἄτρεπτοσ ἡ κακία πέφυκε προσιζάνειν. "ἅτε γὰρ εἰδώσ, ὅσην μοῖραν ἀρετῆσ ἀπ’ αὐτοῦ φερόμεναι πρὸσ γένεσιν αἱ ψυχαὶ βαδίζουσι, καὶ τὸ γενναῖον ὡσ ἰσχυρὸν αὐταῖσ καὶ οὐκ ἐξίτηλον ἐμπέφυκεν, ἐξανθεῖ δὲ τὴν κακίαν παρὰ φύσιν ὑπὸ τροφῆσ καὶ ὁμιλίασ φαύλησ φθειρόμενον εἶτα θεραπευθὲν ἐνίοισ καλῶσ ἀπολαμβάνει τὴν προσήκουσαν ἕξιν, οὐ πᾶσι κατεπείγει τὴν τιμωρίαν ὁμοίωσ· "ἀλλὰ τὸ μὲν ἀνήκεστον εὐθὺσ ἐξεῖλε τοῦ βίου καὶ ἀπέκοψεν, ὡσ ἑτέροισ γε πάντωσ βλαβερὸν αὑτῷ τε βλαβερώτατον ἀεὶ συνεῖναι μετὰ πονηρίασ· "οἷσ δ’ ὑπ’ ἀγνοίασ τοῦ καλοῦ μᾶλλον ἢ προαιρέσει τοῦ αἰσχροῦ τὸ ἁμαρτητικὸν εἰκὸσ ἐγγεγονέναι , δίδωσι μεταβαλέσθαι χρόνον. "ἐὰν δ’ ἐπιμένωσι, καὶ τούτοισ ἀπέδωκε τὴν δίκην· "οὐ γάρ που δέδιε, μὴ διαφύγωσι. "σκόπει δ’ ὅσαι μεταβολαὶ γεγόνασιν εἰσ ἦθοσ ἀνδρῶν καὶ βίον· "ᾗ καὶ τρόποσ ὠνομάσθη τὸ μεταβάλλον αὐτοῦ καὶ ἦθοσ, ὡσ πλεῖστον αὐτοῦ ἐνδύεται τὸ ἔθοσ καὶ κρατεῖ μάλιστα καθαπτόμενον. "οἶμαι μὲν οὖν καὶ τὸν Κέκροπα διφυᾶ προσαγορεῦσαι τοὺσ παλαιούσ, οὐχ ὡσ ἔνιοι λέγουσιν ἐκ χρηστοῦ βασιλέωσ ἄγριον καὶ δρακοντώδη γενόμενον τύραννον, ἀλλὰ τοὐναντίον ἐν ἀρχῇ σκολιὸν ὄντα καὶ φοβερόν, εἶθ’ ὕστερον ἄρξαντα πράωσ καὶ φιλανθρώπωσ. "εἰ δὲ τοῦτ’ ἄδηλον, ἀλλὰ Γέλωνὰ γ’ ἴσμεν καὶ Ιἕρωνα τοὺσ Σικελιώτασ καὶ Πεισίστρατον τὸν Ἱπποκράτουσ , ὅτι πονηρίᾳ κτησάμενοι τυραννίδασ ἐχρήσαντο πρὸσ ἀρετὴν αὐταῖσ, καὶ παρανόμωσ ἐπὶ τὸ ἄρχειν ἐλθόντεσ ἐγένοντο μέτριοι καὶ δημωφελεῖσ ἄρχοντεσ, οἱ μὲν εὐνομίαν τε πολλὴν καὶ γῆσ ἐπιμέλειαν παρασχόντεσ αὐτούσ τε σώφρονασ τοὺσ πολίτασ καὶ φιλεργοὺσ ἐκ πολυτελῶν καὶ λάλων κατασκευάσαντεσ Γέλων δὲ καὶ προπολεμήσασ ἄριστα καὶ κρατήσασ μάχῃ μεγάλῃ Καρχηδονίων οὐ πρότερον εἰρήνην ἐποιήσατο πρὸσ αὐτοὺσ δεομένουσ ἢ καὶ τοῦτο ταῖσ συνθήκαισ περιλαβεῖν, ὅτι παύσονται τὰ τέκνα τῷ Κρόνῳ καταθύοντεσ. "ἐν δὲ Μεγαλοπόλει Λυδιάδασ ἦν τύραννοσ, εἶτ’ ἐν αὐτῷ τῷ τυραννεῖν μεταβαλόμενοσ καὶ δυσχεράνασ τὴν ἀδικίαν ἀπέδωκε μὲν τοὺσ νόμουσ τοῖσ πολίταισ, μαχόμενοσ δὲ πρὸσ τοὺσ πολεμίουσ ὑπὲρ τῆσ πατρίδοσ ἐπιφανῶσ ἔπεσεν. "εἰ δέ τισ ἢ τύραννον ἀπέκτεινε Μιλτιάδην ἐν Χερρονήσῳ πρότερον, ἢ Κίμωνα συνόντα τῇ ἀδελφῇ διώξασ εἷλεν, ἢ Θεμιστοκλέουσ ἐφ’ οἷσ ἀσελγαίνων ἐκώμαζε καὶ ὕβριζε δι’ ἀγορᾶσ ἀφείλετο τὴν πόλιν, ὡσ ὕστερον Ἀλκιβιάδου, γραψάμενοσ, ἆρ’ οὐκ ἂν ἀπωλώλεσαν ἡμῖν οἱ Μαραθῶνεσ οἱ Εὐρυμέδοντεσ τὸ καλὸν Ἀρτεμίσιον ὅθι παῖδεσ Ἀθηναίων ἐβάλοντο φαεννὰν κρηπῖδ’ ἐλευθερίασ; "οὐδὲν γὰρ αἱ μεγάλαι φύσεισ μικρὸν ἐκφέρουσιν οὐδ’ ἀργεῖ δι’ ὀξύτητα τὸ σφοδρὸν. ἐν αὐταῖσ καὶ δραστήριον, ἀλλ’ ἐν σάλῳ διαφέρονται, πρὶν εἰσ τὸ μόνιμον καὶ καθεστηκὸσ ἦθοσ ἐλθεῖν. ὥσπερ οὖν ὁ γεωργίασ ἄπειροσ οὐκ ἂν ἀσπάσαιτο χώραν ἰδὼν λόχμησ ἔμπλεων δασείασ καὶ φυτῶν ἀγρίων καὶ θηρία πολλὰ καὶ ῥεύματα καὶ πολὺν ἔχουσαν πηλόν, ἀλλὰ τῷ μεμαθηκότι διαισθάνεσθαι καὶ κρίνειν, αὐτὰ ταῦτα τὴν ἰσχὺν καὶ,πάνθ’ ὅσ’ ὑποδείκνυσι καὶ τὴν μαλακότητα τῆσ γῆσ· "οὕτωσ ἄτοπα πολλὰ καὶ φαῦλα προεξανθοῦσιν αἱ μεγάλαι φύσεισ, ὧν ἡμεῖσ μὲν εὐθὺσ τὸ τραχὺ καὶ νύττον οὐ φέροντεσ ἀποκόπτειν οἰόμεθα δεῖν καὶ κολούειν· "ὁ δὲ βελτίων κριτὴσ καὶ ἀπὸ τούτων ἐνορῶν τὸ χρηστὸν καὶ γενναῖον, περιμένει λόγου καὶ ἀρετῆσ συνεργὸν ἡλικίαν καὶ ὡρ́αν, ᾗ τὸν οἰκεῖον ἡ φύσισ καρπὸν ἀποδίδωσι.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, De sera numinis vindicta, section 6

(플루타르코스, De sera numinis vindicta, section 6)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION