Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διαδέχομαι

Non-contract Verb; 이상동사 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διαδέχομαι διαδέξομαι

Structure: δια (Prefix) + δέχ (Stem) + ομαι (Ending)

Sense

  1. to receive one from another, to take up, to speak next
  2. to succeed
  3. to relieve one another, with, in succession, in turns

Conjugation

Present tense

Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαδέχομαι διαδέχει, διαδέχῃ διαδέχεται
Dual διαδέχεσθον διαδέχεσθον
Plural διαδεχόμεθα διαδέχεσθε διαδέχονται
SubjunctiveSingular διαδέχωμαι διαδέχῃ διαδέχηται
Dual διαδέχησθον διαδέχησθον
Plural διαδεχώμεθα διαδέχησθε διαδέχωνται
OptativeSingular διαδεχοίμην διαδέχοιο διαδέχοιτο
Dual διαδέχοισθον διαδεχοίσθην
Plural διαδεχοίμεθα διαδέχοισθε διαδέχοιντο
ImperativeSingular διαδέχου διαδεχέσθω
Dual διαδέχεσθον διαδεχέσθων
Plural διαδέχεσθε διαδεχέσθων, διαδεχέσθωσαν
Infinitive διαδέχεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαδεχομενος διαδεχομενου διαδεχομενη διαδεχομενης διαδεχομενον διαδεχομενου

Future tense

Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαδέξομαι διαδέξει, διαδέξῃ διαδέξεται
Dual διαδέξεσθον διαδέξεσθον
Plural διαδεξόμεθα διαδέξεσθε διαδέξονται
OptativeSingular διαδεξοίμην διαδέξοιο διαδέξοιτο
Dual διαδέξοισθον διαδεξοίσθην
Plural διαδεξοίμεθα διαδέξοισθε διαδέξοιντο
Infinitive διαδέξεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαδεξομενος διαδεξομενου διαδεξομενη διαδεξομενης διαδεξομενον διαδεξομενου

Imperfect tense

Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεδεχόμην διεδέχου διεδέχετο
Dual διεδέχεσθον διεδεχέσθην
Plural διεδεχόμεθα διεδέχεσθε διεδέχοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τοῦτο μὲν γὰρ διαδέχεται νύξ, σοφίασ δὲ οὐ κατισχύει κακία. (Septuagint, Liber Sapientiae 7:30)
  • Τελευτήσαντοσ δὲ Σελεύκου τοῦ βασιλέωσ διαδέχεται τὴν ἀρχὴν ὁ υἱὸσ αὐτοῦ Ἀντίοχοσ Ἐπιφανήσ, ἀνὴρ ὑπερήφανοσ καὶ δεινόσ, (Septuagint, Liber Maccabees IV 4:15)
  • ,1 Περδίκκασ καὶ τὴν βασιλείαν Ἀρχέλαοσ διαδέχεται. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 58 1:3)
  • διαδέχεται δὴ τὴν ὀλίγῳ πρότερον ἐξετασθεῖσαν ἀντίθεσιν ἑτέρα τοιαύτη τισ ἀντίθεσισ· (Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 19 4:8)
  • Τάδε μὲν ὦν, ἢν ἐκ τῆσ φορῆσ τοῦ αἵματοσ τὸ τρῶμα ξυμπεσῃ, καὶ ὁ χῶροσ ὑγιασθῇ εὐακέωσ· ἢν δ͵ ἐγκαταλείπηται ἕλκοσ, καὶ διάπυον γίγνηται, ἑτέρησ μελέτησ χρέοσ· καὶ γὰρ καὶ ἑτέρων διαδέχεται ἡ φορή. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, 113)

Synonyms

  1. to succeed

  2. to relieve one another

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION