- τοὶ δ ἀνὰ γᾶν Ἀσίαν δὴν οὐκέτι περσονομοῦνται, οὐδ ἔτι δασμοφοροῦσιν δεσποσύνοισιν ἀνάγκαις, οὐδ ἐς γᾶν προπίτνοντες ἅζονται: (Aeschylus, Persians, choral, strophe 31)
(아이스킬로스, 페르시아인들, choral, strophe 31)
- οὐδ ἐπὶ δὴν μετέπειτα κερασσάμενοι Διὶ λοιβάς, ἣ θέμις, ἑστηῶτες ἐπὶ γλώσσῃσι χέοντο αἰθομέναις, ὕπνου δὲ διὰ κνέφας ἐμνώοντο. (Apollodorus, Argonautica, book 1 10:4)
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 10:4)
- ὧς οἵγ οὐκέτι δὴν μένον ἔμπεδον, ἀλλ ἐκέδασθεν εἴσω Βεβρυκίης, Ἀμύκου μόρον ἀγγελέοντες: (Apollodorus, Argonautica, book 2 2:41)
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 2:41)
- ἢν δὲ δι αὐτῶν πετράων πόντονδε σόη πτερύγεσσι δίηται, μηκέτι δὴν μηδ αὐτοὶ ἐρητύεσθε κελεύθου, ἀλλ εὖ καρτύναντες ἑαῖς ἐνὶ χερσὶν ἐρετμὰ τέμνεθ ἁλὸς στεινωπόν: (Apollodorus, Argonautica, book 2 6:7)
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 6:7)
- δὴν δ ἔσαν ἀμφασίῃ βεβολημένοι: (Apollodorus, Argonautica, book 2 7:3)
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 7:3)
- τὺ δ, ὦ μάκαιρα, μειδιάσαις ἀθανάτω προσώπω ἤρε, ὄττι δἦν τὸ πέπονθα κὤττι δηὖτε κάλημι, κὤττ ἔμω μάλιστα θέλω γενέσθαι μαινόλᾳ θύμω: (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 2323)
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 2323)