뜻

1. ~때
2. 오래, 한편

1. at which time, when
2. while, so long as

예문

• ἦμος δὲ χλοερῷ κυανόπτερος ἠχέτα τέττιξ ὄζῳ ἐφεζόμενος θέρος ἀνθρώποισιν ἀείδειν ἄρχεται, ᾧ τε πόσις καὶ βρῶσις θῆλυς ἐέρση, καί τε πανημέριός τε καὶ ἠώιος χέει αὐδὴν ἴδει ἐν αἰνοτάτῳ, ὅτε τε χρόα Σείριος ἄζει, τῆμος δὴ κέγχροισι πέρι γλῶχες τελέθουσι τούς τε θέρει σπείρουσιν, ὅτ ὄμφακες αἰόλλονται, οἱᾶ Διώνυσος δῶκ ἀνδράσι χάρμα καὶ ἄχθος: (Hesiod, Shield of Heracles, Book Sh. 36:3)

  (헤시오도스, 헤라클레스의 방패, Book Sh. 36:3)

• ἦμος δὴ λήγει μένος ὀξέος ἠελίοιο καύματος ἰδαλίμου, μετοπωρινὸν ὀμβρήσαντος Ζηνὸς ἐρισθενέος, μετὰ δὲ τρέπεται βρότεος χρὼς πολλὸν ἐλαφρότερος: (Hesiod, Works and Days, Book WD 49:1)

  (헤시오도스, 일과 날, Book WD 49:1)

• ἦμος κόκκυξ κοκκύζει δρυὸς ἐν πετάλοισι τὸ πρῶτον, τέρπει δὲ βροτοὺς ἐπ ἀπείρονα γαῖαν, τῆμος Ζεὺς ὑοί τρίτῳ ἤματι μηδ ἀπολήγοι, μήτ ἄρ ὑπερβάλλων βοὸς ὁπλὴν μήτ ἀπολείπων: (Hesiod, Works and Days, Book WD 55:5)

  (헤시오도스, 일과 날, Book WD 55:5)

• ἦμος δὲ σκόλυμός τ ἀνθεῖ καὶ ἠχέτα τέττιξ δενδρέῳ ἐφεζόμενος λιγυρὴν καταχεύετ ἀοιδὴν πυκνὸν ὑπὸ πτερύγων, θέρεος καματώδεος ὡρ´ῃ, τῆμος πιόταταί τ αἶγες καὶ οἶνος ἄριστος, μαχλόταται δὲ γυναῖκες, ἀφαυρότατοι δέ τοι ἄνδρες εἰσίν, ἐπεὶ κεφαλὴν καὶ γούνατα Σείριος ἄζει, αὐαλέος δέ τε χρὼς ὑπὸ καύματος: (Hesiod, Works and Days, Book WD 65:1)

  (헤시오도스, 일과 날, Book WD 65:1)

• ἦμος δὴ τὸ πρῶτον, ὅσον τ ἐπιβᾶσα κορώνη ἴχνος ἐποίησεν, τόσσον πέταλ ἀνδρὶ φανείῃ ἐν κράδῃ ἀκροτάτῃ, τότε δ ἄμβατός ἐστι θάλασσα: (Hesiod, Works and Days, Book WD 75:2)

  (헤시오도스, 일과 날, Book WD 75:2)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.