- μᾶλλον δὲ ἡ μὲν ἀτραπός ἐστι στενὴ καὶ ἀκανθώδης καὶ τραχεῖα, πολὺ τὸ δίψος ἐμφαίνουσα καὶ ἱδρῶτα: (Lucian, Rhetorum praeceptor, (no name) 7:4)
(루키아노스, Rhetorum praeceptor, (no name) 7:4)
- ἀλλ ἔστιν ἀτραπὸς ξύντομος τετριμμένη ἡ διὰ θυείας. (Aristophanes, Frogs, Prologue 5:8)
(아리스토파네스, Frogs, Prologue 5:8)
- οὐδὲ μὰ Δί ἐνταῦθά γ ἀτραπὸς οὐδαμοῦ. (Aristophanes, Birds, Prologue 1:19)
(아리스토파네스, Birds, Prologue 1:19)
- μακραὶ δ αἰὲν ἐλευκαίνοντο κέλευθοι, ἀτραπὸς ὣς χλοεροῖο διειδομένη πεδίοιο. (Apollodorus, Argonautica, book 1 10:19)
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 10:19)
- οὐκοῦν ἀνάγκη, ἔφη, ἐκ πάντων τούτων παρίστασθαι δόξαν τοιάνδε τινὰ τοῖς γνησίως φιλοσόφοις, ὥστε καὶ πρὸς ἀλλήλους τοιαῦτα ἄττα λέγειν, ὅτι "κινδυνεύει τοι ὥσπερ ἀτραπός τις ἐκφέρειν ἡμᾶς μετὰ τοῦ λόγου ἐν τῇ σκέψει, ὅτι, ἑώς ἂν τὸ σῶμα ἔχωμεν καὶ συμπεφυρμένη ᾖ ἡμῶν ἡ ψυχὴ μετὰ τοιούτου κακοῦ, οὐ μή ποτε κτησώμεθα ἱκανῶς οὗ ἐπιθυμοῦμεν: (Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 124:1)
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 124:1)