Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ἄσπετος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ἄσπετος ἄσπετη ἄσπετον

Structure: ἀ (Prefix) + σπετ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: ei)pei=n

Sense

  1. unspeakable, unutterable, unspeakably great, unspeakably

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative ά̓σπετος ἄσπέτη ά̓σπετον
Genitive ἀσπέτου ἄσπέτης ἀσπέτου
Dative ἀσπέτῳ ἄσπέτῃ ἀσπέτῳ
Accusative ά̓σπετον ἄσπέτην ά̓σπετον
Vocative ά̓σπετε ἄσπέτη ά̓σπετον
DualN/A/V ἀσπέτω ἄσπέτᾱ ἀσπέτω
G/D ἀσπέτοιν ἄσπέταιν ἀσπέτοιν
PluralNominative ά̓σπετοι ά̓́σπεται ά̓σπετα
Genitive ἀσπέτων ἄσπετῶν ἀσπέτων
Dative ἀσπέτοις ἄσπέταις ἀσπέτοις
Accusative ἀσπέτους ἄσπέτᾱς ά̓σπετα
Vocative ά̓σπετοι ά̓́σπεται ά̓σπετα
Positive Comparative Superlative
Adjective ά̓σπετος ἀσπέτου ἀσπετώτερος ἀσπετωτέρου ἀσπετώτατος ἀσπετωτάτου
Adverb ἀσπέτως ἀσπετώτερον ἀσπετώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • δεινὸν δὲ περίαχε πόντοσ ἀπείρων, γῆ δὲ μέγ’ ἐσμαράγησεν, ἐπέστενε δ’ οὐρανὸσ εὐρὺσ σειόμενοσ, πεδόθεν δὲ τινάσσετο μακρὸσ Ὄλυμποσ ῥιπῇ ὕπ’ ἀθανάτων, ἔνοσισ δ’ ἵκανε βαρεῖα Τάρταρον ἠερόεντα, ποδῶν τ’ αἰπεῖα ἰωὴ ἀσπέτου ἰωχμοῖο βολάων τε κρατεράων· (Hesiod, Theogony, Book Th. 65:8)

Synonyms

  1. unspeakable

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION