Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀνίκητος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀνίκητος ἀνίκητος ἀνίκητον

Structure: ἀ (Prefix) + νικητ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: nika/w

Sense

  1. unconquered, unconquerable, invincible

Examples

  • οὐκ ἄνουσ δὲ ὑπάρχων, πρὸσ ἑαυτὸν ἀντιβάλλων τὸ γεγονὸσ περὶ ἑαυτὸν ἐλάσσωμα καὶ συννοήσασ ἀνικήτουσ εἶναι τοὺσ Ἑβραίουσ, τοῦ πάντα δυναμένου Θεοῦ συμμαχοῦντοσ αὐτοῖσ, προσαποστείλας (Septuagint, Liber Maccabees II 11:13)
  • προεξανίστασθαι γὰρ αὐτὸν τῶν καιρῶν καὶ πρὸσ ἀνικήτουσ καὶ μεγάλασ δυνάμεισ ἐπιβάλλεσθαι διακινδυνεύειν μηδεμιᾶσ ἀνάγκησ κατεπειγούσησ καὶ φρονήσει δοκοῦντα διαφέρειν μηδὲ ταῖσ περιβοήτοισ τῶν Θηβαίων συμφοραῖσ νενουθετῆσθαι. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 18, chapter 10 4:2)
  • κρατερὸν μὲν γὰρ καὶ Νεοπτόλεμον, διωνομασμένουσ ἡγεμόνασ καὶ τὰσ ἀνικήτουσ τῶν Μακεδόνων ἔχοντασ δυνάμεισ, ἐνίκησε παρατάξει καὶ αὐτοὺσ κατὰ τὴν μάχην ἀνεῖλεν. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 18, chapter 53 3:1)
  • τοὺσ πόνουσ, ἔφη, μάλα ἰσχυρούσ τε καὶ ἀνικήτουσ ὑπὸ ἀνθρώπων ἐμπεπλησμένων καὶ τετυφωμένων καὶ τὰσ μὲν ἡμέρασ ὅλασ ἐσθιόντων, ἐν δὲ ταῖσ νυξὶ ῥεγκόντων, ὑπὸ δὲ ἀνδρῶν ἡττωμένουσ λεπτῶν τε καὶ ἀσάρκων καὶ τῶν σφηκῶν τὰσ γαστέρασ μᾶλλον ἐντετμημένων. (Dio, Chrysostom, Orationes, 15:3)
  • τοῦ δὲ Λαομέδοντοσ ἀποδεξαμένου τὸν λόγον καὶ δωρεὰν δώσειν ἐπαγγειλαμένου τὰσ ἀνικήτουσ ἵππουσ, φασὶ τὸ μὲν κῆτοσ ὑφ’ Ἡρακλέουσ ἀναιρεθῆναι, τῇ δ’ Ἡσιόνῃ δοθῆναι τὴν ἐξουσίαν εἴτε βούλοιτο μετὰ τοῦ σώσαντοσ ἀπελθεῖν εἴτε μετὰ τῶν γονέων καταμένειν ἐν τῇ πατρίδι. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 42 6:1)

Synonyms

  1. unconquered

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION