Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀνίκητος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀνίκητος ἀνίκητος ἀνίκητον

Structure: ἀ (Prefix) + νικητ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: nika/w

Sense

  1. unconquered, unconquerable, invincible

Declension

First/Second declension
M/F Neuter
SingularNominative ἀνίκητος ἀνίκητον
Genitive ἀνικήτου ἀνικήτου
Dative ἀνικήτῳ ἀνικήτῳ
Accusative ἀνίκητον ἀνίκητον
Vocative ἀνίκητε ἀνίκητον
DualN/A/V ἀνικήτω ἀνικήτω
G/D ἀνικήτοιν ἀνικήτοιν
PluralNominative ἀνίκητοι ἀνίκητα
Genitive ἀνικήτων ἀνικήτων
Dative ἀνικήτοις ἀνικήτοις
Accusative ἀνικήτους ἀνίκητα
Vocative ἀνίκητοι ἀνίκητα
Positive Comparative Superlative
Adjective ἀνίκητος ἀνικήτου ἀνικητότερος ἀνικητοτέρου ἀνικητότατος ἀνικητοτάτου
Adverb ἀνικήτως ἀνικητότερον ἀνικητότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τοῦτο δὲ ἦν ἐνέργεια τῆσ τοῦ βοηθοῦντοσ τοῖσ Ἰουδαίοισ ἐξ οὐρανοῦ προνοίασ ἀνικήτου. (Septuagint, Liber Maccabees III 4:21)
  • ἦ σ1’ ἀνακινεῖ στέρνοισ ἐνναίων σκηπτὸσ πόθοσ ὄμμασι θραυσθεὶσ παιδὸσ ἀνικήτου, τὸν ἐγὼ τιθασόν σοι ὑπέστην ποιῆσαι; (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 61 4:3)
  • αἱ πολλὰ βρονταὶ διατελεῖσ τὰ πολλά τε στράψαντα χειρὸσ τῆσ ἀνικήτου βέλη. (Sophocles, Oedipus at Colonus, episode11)
  • ἀλλ’ Ἡρακλῆοσ γὰρ ἀνικήτου γένοσ ἔστε, θαρσεῖτ’· (Unknown, Elegy and Iambus, Volume I, , 143)
  • ἐπειδὴ δὲ ἀναβάλοιτο τὸ ἀποφῆναι ἡ βουλή, οὔπω φάσκουσα εὑρηκέναι, τότ’ ἐν τῷ δήμῳ συγχωρῶν Ἀλεξάνδρῳ καὶ τοῦ Διὸσ καὶ τοῦ Ποσειδῶνοσ εἶ[ναι εἰ βούλ]οιτο, [κα]ὶ ἀφι[κομένου] οστουσἐβούλετ[ο] στῆσαι εἰκό[να Ἀλεξάν]δρου βασιλ[έωσ τοῦ ἀνι]κήτου θε[οῦ]και[ἀγ]γελίαν[Ὀλυμ]πίασ. (Hyperides, Speeches, 7:7)

Synonyms

  1. unconquered

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION