Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀνίκητος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀνίκητος ἀνίκητος ἀνίκητον

Structure: ἀ (Prefix) + νικητ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: nika/w

Sense

  1. unconquered, unconquerable, invincible

Examples

  • οὐ γὰρ ἀναιμωτί γε διακρινθήμεναι οἰώ, συμπεσόντων ὅπλοισ ἀνικήτοισ φρονημάτων ἀδουλώτων. (Plutarch, De fortuna Romanorum, section 13 2:1)
  • ὄνομα γὰρ καὶ δόξα τούτων ἐπιφανεστάτη διεπέμπετο πρὸσ αὐτὸν ὥσπερ ἀθλητῶν μυρίοισ ἐγγεγυμνασμένων πολέμοισ οὐ γὰρ ἀναιμωτί γε διακρινθήμεναι οἰώ, συμπεσόντων ὅπλοισ ἀνικήτοισ φρονημάτων ἀδουλώτων. (Plutarch, De fortuna Romanorum, section 13 5:1)
  • τοῦ μὲν οὖν μονίμου καὶ βεβαίου καὶ μετὰ νοῦ καταφανοῦσ μονίμουσ καὶ ἀμεταπτώτουσ ‐ καθ’ ὅσον οἱο͂́ν τε καὶ ἀνελέγκτοισ προσήκει λόγοισ εἶναι καὶ ἀνικήτοισ, τούτου δεῖ μηδὲν ἐλλείπειν ‐ τοὺσ δὲ τοῦ πρὸσ μὲν ἐκεῖνο ἀπεικασθέντοσ, ὄντοσ δὲ εἰκόνοσ εἰκότασ ἀνὰ λόγον τε ἐκείνων ὄντασ· (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 74:4)
  • συναγωνιζομένων καὶ τὴν παρ’ Ἀλεξάνδρου προαγωγὴν ἑαυτὸν ᾤετο δεῖν ἔχειν τὴν τῶν πάντων ἡγεμονίαν, Ἀντιγένησ δὲ τῶν ἀργυρασπίδων Μακεδόνων στρατηγῶν ἔφη δεῖν δοθῆναι τὴν ἐξουσίαν τῆσ αἱρέσεωσ τοῖσ μετ’ αὐτοῦ Μακεδόσιν, συγκαταπεπολεμηκόσιν Ἀλεξάνδρῳ τὴν Ἀσίαν καὶ γεγονόσι διὰ τὰσ ἀρετὰσ ἀνικήτοισ. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 19, chapter 15 2:1)
  • ἐν γὰρ ταῖσ συμφοραῖσ αὐτῶν τὸ μῖσοσ τῶν ἀδικουμένων ἔλαβε καιρὸν ἀμύνασθαι τοὺσ προηδικηκότασ, καὶ τοῖσ ἐκ προγόνων ἀνικήτοισ γεγονόσι τοσαύτη καταφρόνησισ ἐπηκολούθησεν, ὅσην εἰκόσ ἐστι γενέσθαι κατὰ τῶν ἀναιρούντων τὰσ τῶν προγόνων ἀρετάσ. (Diodorus Siculus, Library, book xv, chapter 1 5:1)

Synonyms

  1. unconquered

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION