- ποώδη χρώματα τρέπουσιν, ἀνάπαυλα τῶν ἀκράτων καὶ συντόνων ἐκείνων Μένανδρόσ ἐστιν, οἱο͂ν εὐανθεῖ λειμῶνι καὶ σκιερῷ καὶ πνευμάτων μεστῷ δεχόμενοσ τὴν διάνοιαν. (Plutarch, Comparationis Aristophanis et Menandri compendium, section 3 8:1)
(플루타르코스, Comparationis Aristophanis et Menandri compendium, section 3 8:1)
- ἔργου γὰρ αὐτέου τοῦ κατὰ τὴν ἐξαιμάτωσιν οὐκ ἔστιν ἀνάπαυλα, οὐδὲ ἀμβολή· ἐπὶ δὲ τὴν καρδίην καὶ τὰ νέρθεν τοῦ διαφράγματοσ ἐντεῦθεν γὰρ τοῦ αἵματοσ ἀφέσιεσ. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 155)
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 155)
- καὶ ἅμα ἐμοὶ ἀνάπαυλα ἂν εἰή ἡ ἐκείνου ἀπόκρισισ. (Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 208:4)
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 208:4)
- ἀνάπαυλα γάρ, ὦ Πρώταρχε, τῆσ σπουδῆσ γίγνεται ἐνίοτε ἡ παιδιά. (Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 120:4)
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 120:4)
- τὸν δὲ κίνδυνον τοῦ παρόντοσ ἀγῶνοσ καὶ τὸ μέγεθοσ ἑκάτεροσ τοῖσ ἰδίοισ ὑπερεπῆρεν, Ἀννίβασ μὲν ὅτι Καρχηδόνα καὶ Λιβύην ἅπασαν ὁ ἀγὼν ὅδε κρινεῖ, ἢ δούλην εὐθὺσ ἡσσωμένων εἶναι, ἢ ἐσ τὸ ἔπειτα ἄρχειν ἁπάντων ὧν ἐπεκράτουν, Σκιπίων δ’ ὅτι νικωμένοισ μὲν οὐδ’ ἀναχώρησισ ἔστιν ἀσφαλήσ, ἐπικρατοῦσι δὲ ἀρχὴ μεγάλη προσγίγνεται καὶ ἀνάπαυλα πόνων τῶν παρόντων καὶ ἐσ τὰ οἰκεῖα ἀπόπλουσ καὶ ἐσ τὸ μέλλον εὔκλεια. (Appian, The Foreign Wars, chapter 7 5:5)
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 7 5:5)