Hellas Alive Dictionary - αναιμακτος

Ancient Greek-English Dictionary

ἀναίμακτος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ἀναίμακτος ἀναίμακτη ἀναίμακτον

Structure: ἀ (Prefix) + ναιμακτ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: ai(ma/ssw

First/Second declension

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	ἀναίμακτος ἀναιμάκτου	ἀναιμακτότερος ἀναιμακτοτέρου	ἀναιμακτότατος ἀναιμακτοτάτου
Adverb	ἀναιμάκτως	ἀναιμακτότερον	ἀναιμακτότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

κρεῖσσον δὲ πύργου βωμόσ, ἄρρηκτον σάκοσ ἀλλ’ ὡσ τάχιστα βᾶτε, καὶ λευκοστεφεῖσ ἱκετηρίασ, ἁγάλματ’ αἰδοίου Διόσ, σεμνῶσ ἔχουσαι διὰ χερῶν εὐωνύμων, αἰδοῖα καὶ γοεδνὰ καὶ ζαχρεῖ’ ἔπη ξένουσ ἀμείβεσθ’, ὡσ ἐπήλυδασ πρέπει, τορῶσ λέγουσαι τάσδ’ ἀναιμάκτουσ φυγάσ. (Aeschylus, Suppliant Women, episode 1:6)
νύμφαισ ταῦτα φέροι τισ ἀναιμάκτουσ δὲ θυηλὰσ οὐ δέχομαι βωμοῖσ ὁ θρασύμητισ Ἄρησ. (Unknown, Greek Anthology, book 6, chapter 3242)
τίσ οὐκ οἶδεν τὴν παντὸσ θηρίου καταπλησθεῖσαν Αἴγυπτον καὶ πάσῃ φθαρεῖσαν νόσῳ, τὴν ἄκαρπον [γῆν], τὸν ἐπιλείποντα Νεῖλον, τὰσ ἐπαλλήλουσ δέκα πληγάσ, τοὺσ διὰ ταῦτα μετὰ φρουρᾶσ προπεμπομένουσ πατέρασ ἡμῶν ἀναιμάκτουσ ἀκινδύνουσ, οὓσ ὁ θεὸσ αὑτῷ νεωκόρουσ ἦγεν; (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 435:1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기