뜻

1. 불확실한, 미정의, 의심스러운

1. with doubtful mind or of double sense, doubtful

예문

• "ὁ γὰρ ἡγεμὼν τῆσ Κιλικίασ αὐτὸσ μὲν ἀμφίδοξοσ ὢν ἔτι πρὸσ τὰ θεῖα, δι’ ἀσθένειαν ἀπιστίασ οἶμαι τἄλλα γὰρ ἦν ὑβριστὴσ καὶ φαῦλοσ ἔχων δὲ περὶ αὑτὸν Ἐπικουρείουσ τινὰσ τῶν καλῶν δὴ καὶ φυσιολόγων ἐνυβρίζοντασ, ὡσ αὐτοὶ λέγουσι, τοῖσ τοιούτοισ, εἰσέπεμψεν ἀπελεύθερον οἱο͂ν εἰσ πολεμίων κατάσκοπον ἐνσκευάσασ, ἔχοντα κατεσφραγισμένην δέλτον, ἐν ᾗ τὸ ἐρώτημ’ ἦν ἐγγεγραμμένον, οὐδενὸσ εἰδότοσ. (Plutarch, De defectu oraculorum, section 454)

  (플루타르코스, De defectu oraculorum, section 454)

• ἀμυνομένων δὲ καὶ τῶν ἔνδον εὐρώστωσ καὶ τοῖσ μηχανήμασιν ἑτέρασ μηχανὰσ ἀντιταττόντων ἐφ’ ἡμέρασ μέν τινασ ἀμφίδοξοσ ἦν ὁ κίνδυνοσ, ἀμφοτέρων κακοπαθούντων καὶ κατατραυματιζομένων· (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 48 5:1)

  (디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 48 5:1)

• καὶ μέχρι μὲν [οὖν] τούτων ἀμφίδοξοσ ἦν ἡ νίκη. (Polybius, Histories, book 11, ii. res italiae 8:1)

  (폴리비오스, Histories, book 11, ii. res italiae 8:1)

• περὶ δὲ τοῦ ῥηθήσεσθαι μέλλοντοσ ἀμφίδοξόσ εἰμι καὶ διχογνώμων, καὶ τῇδε κἀκεῖσε μετακλίνων ὡσ ἐπὶ πλάστιγγοσ πρὸσ οὐδέτερον ῥέψαι δύναμαι, πολὺσ δ’ ὄκνοσ ἔχει με καὶ τῆσ εἰσηγήσεωσ καὶ τῆσ ἀποτροπῆσ τοῦ πράγματοσ. (Plutarch, De liberis educandis, section 15 1:2)

  (플루타르코스, De liberis educandis, section 15 1:2)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.