- σᾶσ δάμαρτοσ ἄλκαρ. (Euripides, The Trojan Women, episode, strophe 22)
(에우리피데스, The Trojan Women, episode, strophe 22)
- Μοῦσαι μέν θ’ ἅμα πᾶσαι ἀμειβόμεναι ὀπὶ καλῇ ὑμνεῦσίν ῥα θεῶν δῶρ’ ἄμβροτα ἠδ’ ἀνθρώπων τλημοσύνασ, ὅσ’ ἔχοντεσ ὑπ’ ἀθανάτοισι θεοῖσι ζώουσ’ ἀφραδέεσ καὶ ἀμήχανοι, οὐδὲ δύνανται εὑρέμεναι θανάτοιό τ’ ἄκοσ καὶ γήραοσ ἄλκαρ· (Anonymous, Homeric Hymns, , <[Ei)\s A)po/llwna Pu/qion]> 2:5)
(익명 저작, Homeric Hymns, , <[Ei)\s A)po/llwna Pu/qion]> 2:5)
- κώπαν σχάσον, ταχὺ δ’ ἄγκυραν ἔρεισον χθονὶ πρῴραθε, χοιράδοσ ἄλκαρ πέτρασ. (Pindar, Odes, pythian odes, pythian 10 17:1)
(핀다르, Odes, pythian odes, pythian 10 17:1)
- ὡσ δ’ ὅτε τισ κεράμῳ κατερέψεται ἑρκίον ἀνήρ, δώματοσ ἀγλαϊήν τε καὶ ὑετοῦ ἔμμεναι ἄλκαρ, ἄλλῳ δ’ ἔμπεδον ἄλλοσ ὁμῶσ ἐπαμοιβὸσ ἄρηρεν· (Apollodorus, Argonautica, book 2 18:6)
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 18:6)
- Ἢν δὲ καὶ εἰσ συγκοπὴν τράπωνται, γίγνεται γὰρ καὶ τόδε· τῆσ μὲν δυνάμιοσ λυομένησ, ἱδρῶτι δὲ χεομένου τοῦ ἀνθρώπου, πάντων δὲ εἰσ τὸ ἐκτὸσ τὴν φορὴν ποιευμένων τῶν ὑγρῶν, καὶ τοῦ τόνου λυομένου καὶ τοῦ πνεύματοσ, ἔσ τε ἀκηδίην μὲν τῆσ παραφορῆσ, δέοσ δὲ εἰσ ἀτμὸν λυθῆναι καὶ ὑγρασίην τὸν ἄνθρωπον · ἄλκαρ μοῦνόν ἐστι οἶνοσ, θρέψαι μὲν ὠκέωσ κατ’ οὐσίην, καὶ πάντη μέχρι περάτων μολεῖν· τόνῳ δὲ προσθεῖναι τόνον, καὶ πνεῦμα νεναρκωμένον ἐγεῖραι, ψῦξιν ἀλεῆναι, στῦψαι πλάδον, φερομένων ἔξω καὶ Ῥεόντων κρατῆσαι, ἡδὺσ μὲν ὀσφραίνεσθαι ἐσ ἡδονὴν, κραταιὸσ δὲ στηρίξαι δύναμιν ἐσ ζωήν· ἄριστοσ δὲ μειλίξαι θυμὸν ἐν παραφορῇ · τάδε μέντοι ποθεὶσ ἅμα πάντα πρήσσει. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, 87)
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, 87)