Hellas Alive Dictionary - ακλυστος

Ancient Greek-English Dictionary

ἄκλυστος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ἄκλυστος ἄκλυστη ἄκλυστον

Structure: ἀ (Prefix) + κλυστ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: klu/zw

First/Second declension

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	ά̓κλυστος ἀκλύστου	ἀκλυστότερος ἀκλυστοτέρου	ἀκλυστότατος ἀκλυστοτάτου
Adverb	ἀκλύστως	ἀκλυστότερον	ἀκλυστότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

καὶ περιπλώσαντεσ ἄκρην ὑψηλὴν ὅσον πεντήκοντα καὶ ἑκατὸν σταδίουσ ἀνέχουσαν ἐσ τὸν πόντον, κατάγονται ἐν λιμένι ἀκλύστῳ. (Arrian, Indica, chapter 26 9:5)
καίτοι Ἐπίκουροσ τἀγαθὸν ἐν τῷ βαθυτάτῳ τῆσ ἡσυχίασ ὥσπερ ἐν ἀκλύστῳ λιμένι καὶ κωφῷ τιθέμενοσ τοῦ εὖ πάσχειν τὸ εὖ ποιεῖν οὐ μόνον κάλλιον ἀλλὰ καὶ ἥδιον εἶναί φησι. (Plutarch, Maxime cum principbus philosopho esse diserendum, chapter, section 3 2:2)
τὸ δὲ μέγιστον καὶ πλείστην ἐργασίαν παρασχόν, ἀκλύστῳ λιμένι, μέγεθοσ μὲν κατὰ τὸν Πειραιᾶ, καταγωγὰσ δ’ ἔνδον ἔχοντι καὶ δευτέρουσ ὑφόρμουσ, τῇ δὲ δομήσει περίβλεπτον, ὅτι μηδ’ ἐκ τοῦ τόπου τὴν ἐπιτηδειότητα τῆσ μεγαλουργίασ εἶχεν, ἀλλ’ ἐπεισάκτοισ καὶ πολλαῖσ ἐξετελειώθη ταῖσ δαπάναισ. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 15 396:1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기