Ancient Greek-English Dictionary Language

ἁγνίζω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἁγνίζω ἁγνιῶ ἥγνισα ἥγνικα ἥγνισμαι ἡγνίσθην

Structure: ἁγνίζ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: a(gno/s

Sense

  1. to make pure, to purify, cleanse away, especially by water
  2. to hallow the dead by fire
  3. to burn up, destroy

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἁγνίζω ἁγνίζεις ἁγνίζει
Dual ἁγνίζετον ἁγνίζετον
Plural ἁγνίζομεν ἁγνίζετε ἁγνίζουσιν*
SubjunctiveSingular ἁγνίζω ἁγνίζῃς ἁγνίζῃ
Dual ἁγνίζητον ἁγνίζητον
Plural ἁγνίζωμεν ἁγνίζητε ἁγνίζωσιν*
OptativeSingular ἁγνίζοιμι ἁγνίζοις ἁγνίζοι
Dual ἁγνίζοιτον ἁγνιζοίτην
Plural ἁγνίζοιμεν ἁγνίζοιτε ἁγνίζοιεν
ImperativeSingular ά̔γνιζε ἁγνιζέτω
Dual ἁγνίζετον ἁγνιζέτων
Plural ἁγνίζετε ἁγνιζόντων, ἁγνιζέτωσαν
Infinitive ἁγνίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἁγνιζων ἁγνιζοντος ἁγνιζουσα ἁγνιζουσης ἁγνιζον ἁγνιζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἁγνίζομαι ἁγνίζει, ἁγνίζῃ ἁγνίζεται
Dual ἁγνίζεσθον ἁγνίζεσθον
Plural ἁγνιζόμεθα ἁγνίζεσθε ἁγνίζονται
SubjunctiveSingular ἁγνίζωμαι ἁγνίζῃ ἁγνίζηται
Dual ἁγνίζησθον ἁγνίζησθον
Plural ἁγνιζώμεθα ἁγνίζησθε ἁγνίζωνται
OptativeSingular ἁγνιζοίμην ἁγνίζοιο ἁγνίζοιτο
Dual ἁγνίζοισθον ἁγνιζοίσθην
Plural ἁγνιζοίμεθα ἁγνίζοισθε ἁγνίζοιντο
ImperativeSingular ἁγνίζου ἁγνιζέσθω
Dual ἁγνίζεσθον ἁγνιζέσθων
Plural ἁγνίζεσθε ἁγνιζέσθων, ἁγνιζέσθωσαν
Infinitive ἁγνίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἁγνιζομενος ἁγνιζομενου ἁγνιζομενη ἁγνιζομενης ἁγνιζομενον ἁγνιζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἁγνίω ἁγνίεις ἁγνίει
Dual ἁγνίειτον ἁγνίειτον
Plural ἁγνίουμεν ἁγνίειτε ἁγνίουσιν*
OptativeSingular ἁγνίοιμι ἁγνίοις ἁγνίοι
Dual ἁγνίοιτον ἁγνιοίτην
Plural ἁγνίοιμεν ἁγνίοιτε ἁγνίοιεν
Infinitive ἁγνίειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἁγνιων ἁγνιουντος ἁγνιουσα ἁγνιουσης ἁγνιουν ἁγνιουντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἁγνίουμαι ἁγνίει, ἁγνίῃ ἁγνίειται
Dual ἁγνίεισθον ἁγνίεισθον
Plural ἁγνιοῦμεθα ἁγνίεισθε ἁγνίουνται
OptativeSingular ἁγνιοίμην ἁγνίοιο ἁγνίοιτο
Dual ἁγνίοισθον ἁγνιοίσθην
Plural ἁγνιοίμεθα ἁγνίοισθε ἁγνίοιντο
Infinitive ἁγνίεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἁγνιουμενος ἁγνιουμενου ἁγνιουμενη ἁγνιουμενης ἁγνιουμενον ἁγνιουμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἁγνισθήσομαι ἁγνισθήσῃ ἁγνισθήσεται
Dual ἁγνισθήσεσθον ἁγνισθήσεσθον
Plural ἁγνισθησόμεθα ἁγνισθήσεσθε ἁγνισθήσονται
OptativeSingular ἁγνισθησοίμην ἁγνισθήσοιο ἁγνισθήσοιτο
Dual ἁγνισθήσοισθον ἁγνισθησοίσθην
Plural ἁγνισθησοίμεθα ἁγνισθήσοισθε ἁγνισθήσοιντο
Infinitive ἁγνισθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἁγνισθησομενος ἁγνισθησομενου ἁγνισθησομενη ἁγνισθησομενης ἁγνισθησομενον ἁγνισθησομενου

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ή̔γνισα ή̔γνισας ή̔γνισεν*
Dual ἡγνίσατον ἡγνισάτην
Plural ἡγνίσαμεν ἡγνίσατε ή̔γνισαν
SubjunctiveSingular ἁγνίσω ἁγνίσῃς ἁγνίσῃ
Dual ἁγνίσητον ἁγνίσητον
Plural ἁγνίσωμεν ἁγνίσητε ἁγνίσωσιν*
OptativeSingular ἁγνίσαιμι ἁγνίσαις ἁγνίσαι
Dual ἁγνίσαιτον ἁγνισαίτην
Plural ἁγνίσαιμεν ἁγνίσαιτε ἁγνίσαιεν
ImperativeSingular ά̔γνισον ἁγνισάτω
Dual ἁγνίσατον ἁγνισάτων
Plural ἁγνίσατε ἁγνισάντων
Infinitive ἁγνίσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἁγνισᾱς ἁγνισαντος ἁγνισᾱσα ἁγνισᾱσης ἁγνισαν ἁγνισαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἡγνισάμην ἡγνίσω ἡγνίσατο
Dual ἡγνίσασθον ἡγνισάσθην
Plural ἡγνισάμεθα ἡγνίσασθε ἡγνίσαντο
SubjunctiveSingular ἁγνίσωμαι ἁγνίσῃ ἁγνίσηται
Dual ἁγνίσησθον ἁγνίσησθον
Plural ἁγνισώμεθα ἁγνίσησθε ἁγνίσωνται
OptativeSingular ἁγνισαίμην ἁγνίσαιο ἁγνίσαιτο
Dual ἁγνίσαισθον ἁγνισαίσθην
Plural ἁγνισαίμεθα ἁγνίσαισθε ἁγνίσαιντο
ImperativeSingular ά̔γνισαι ἁγνισάσθω
Dual ἁγνίσασθον ἁγνισάσθων
Plural ἁγνίσασθε ἁγνισάσθων
Infinitive ἁγνίσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἁγνισαμενος ἁγνισαμενου ἁγνισαμενη ἁγνισαμενης ἁγνισαμενον ἁγνισαμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἡγνίσθην ἡγνίσθης ἡγνίσθη
Dual ἡγνίσθητον ἡγνισθήτην
Plural ἡγνίσθημεν ἡγνίσθητε ἡγνίσθησαν
SubjunctiveSingular ἁγνίσθω ἁγνίσθῃς ἁγνίσθῃ
Dual ἁγνίσθητον ἁγνίσθητον
Plural ἁγνίσθωμεν ἁγνίσθητε ἁγνίσθωσιν*
OptativeSingular ἁγνισθείην ἁγνισθείης ἁγνισθείη
Dual ἁγνισθείητον ἁγνισθειήτην
Plural ἁγνισθείημεν ἁγνισθείητε ἁγνισθείησαν
ImperativeSingular ἁγνίσθητι ἁγνισθήτω
Dual ἁγνίσθητον ἁγνισθήτων
Plural ἁγνίσθητε ἁγνισθέντων
Infinitive ἁγνισθῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἁγνισθεις ἁγνισθεντος ἁγνισθεισα ἁγνισθεισης ἁγνισθεν ἁγνισθεντος

Perfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ή̔γνικα ή̔γνικας ή̔γνικεν*
Dual ἡγνίκατον ἡγνίκατον
Plural ἡγνίκαμεν ἡγνίκατε ἡγνίκᾱσιν*
SubjunctiveSingular ἡγνίκω ἡγνίκῃς ἡγνίκῃ
Dual ἡγνίκητον ἡγνίκητον
Plural ἡγνίκωμεν ἡγνίκητε ἡγνίκωσιν*
OptativeSingular ἡγνίκοιμι ἡγνίκοις ἡγνίκοι
Dual ἡγνίκοιτον ἡγνικοίτην
Plural ἡγνίκοιμεν ἡγνίκοιτε ἡγνίκοιεν
ImperativeSingular ή̔γνικε ἡγνικέτω
Dual ἡγνίκετον ἡγνικέτων
Plural ἡγνίκετε ἡγνικόντων
Infinitive ἡγνικέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἡγνικως ἡγνικοντος ἡγνικυῑα ἡγνικυῑᾱς ἡγνικον ἡγνικοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ή̔γνισμαι ή̔γνισαι ή̔γνισται
Dual ή̔γνισθον ή̔γνισθον
Plural ἡγνίσμεθα ή̔γνισθε ἡγνίσαται
ImperativeSingular ή̔γνισο ἡγνίσθω
Dual ή̔γνισθον ἡγνίσθων
Plural ή̔γνισθε ἡγνίσθων
Infinitive ή̔γνισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἡγνισμενος ἡγνισμενου ἡγνισμενη ἡγνισμενης ἡγνισμενον ἡγνισμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • κοινὸν γὰρ αὐτὸν ἀξιοῦσι τῇ χρείᾳ καὶ πᾶσιν ἐφικτὸν ὥσπερ βωμὸν εἶναι, τῇ δὲ τιμῇ ποιοῦσιν ἱερὸν καὶ ἅγιον καὶ ἄσυλον ὅπου κἂν βαδίζων ἐν δημοσίῳ πάθῃ τι, νόμοσ ἐστὶ καθαίρεσθαι καὶ ἁγνίζεσθαι τὸ σῶμα καθάπερ μεμιασμένον. (Plutarch, Quaestiones Romanae, section 81 3:3)
  • ὅπου κἂν βαδίζων ἐν δημοσίῳ , πᾶσι νόμοσ ἐστὶ καθαίρεσθαι καὶ ἁγνίζεσθαι τὸ σῶμα καθάπερ μεμιασμένον. (Plutarch, Quaestiones Romanae, section 81 9:1)
  • οὐ μὴν ὅ γε βασιλεὺσ ἀποχρῆν ἔλεγε τοῖσ βουλομένοισ τὰ προσ τοὺσ θεοὺσ ὅσια φυλάττειν τὴν ὑπ’ ἀνθρώπων συντελεσθεῖσαν ὑπὲρ αὐτοῦ κρίσιν, ἀλλὰ μεταπεμψάμενοσ τοὺσ ἱεροφάντασ ἐκέλευσεν ἐξιλάσασθαι θεούσ τε καὶ δαίμονασ καὶ καθῆραι τὸν ἄνδρα οἷσ νόμοσ τοὺσ ἀκουσίουσ φόνουσ ἁγνίζεσθαι καθαρμοῖσ. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 22 8:3)
  • Οὐ μέντοι ἔγωγε ἀξιῶ ὑπὸ θεοῦ ἀνθρώπου σῶμα μιαίνεσθαι, τὸ ἐπικηρότατον ὑπὸ τοῦ ἁγνοτάτου‧ ἀλλὰ κἢν τυγχάνῃ ὑπὸ ἑτέρου μασμένον ἠ τι πεπονθὸσ, ἐθέλοι ἂν ὑπὸ τοῦ θεοῦ καθαίρεσθαι καὶ ἁγνίζεσθαι μᾶλλον ἢ μιαίνεσθαι. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 1.26)

Synonyms

  1. to burn up

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION