Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

πίμπρημι

-μι athematic Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: πίμπρημι πρήσω ἔπρησα

Structure: πίμπρᾱ (Stem) + μι (Ending)

Etym.: From Root PRA

Sense

  1. to burn, burn up, with

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πίμπρημι πίμπρης πίμπρησιν*
Dual πίμπρατον πίμπρατον
Plural πίμπραμεν πίμπρατε πιμπράᾱσιν*
SubjunctiveSingular πιμπρῶ πιμπρῇς πιμπρῇ
Dual πιμπρῆτον πιμπρῆτον
Plural πιμπρῶμεν πιμπρῆτε πιμπρῶσιν*
OptativeSingular πιμπραίην πιμπραίης πιμπραίη
Dual πιμπραίητον πιμπραιήτην
Plural πιμπραίημεν πιμπραίητε πιμπραίησαν
ImperativeSingular πίμπρᾱ πιμπράτω
Dual πίμπρατον πιμπράτων
Plural πίμπρατε πιμπράντων
Infinitive πιμπράναι
Participle MasculineFeminineNeuter
πιμπρᾱς πιμπραντος πιμπρᾱσα πιμπρᾱσης πιμπραν πιμπραντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πίμπραμαι πίμπρασαι πίμπραται
Dual πίμπρασθον πίμπρασθον
Plural πιμπράμεθα πίμπρασθε πίμπρανται
SubjunctiveSingular πιμπρῶμαι πιμπρῇ πιμπρῆται
Dual πιμπρῆσθον πιμπρῆσθον
Plural πιμπρώμεθα πιμπρῆσθε πιμπρῶνται
OptativeSingular πιμπραίμην πιμπραῖο πιμπραῖτο
Dual πιμπραῖσθον πιμπραίσθην
Plural πιμπραίμεθα πιμπραῖσθε πιμπραῖντο
ImperativeSingular πίμπρασο πιμπράσθω
Dual πίμπρασθον πιμπράσθων
Plural πίμπρασθε πιμπράσθων
Infinitive πίμπρασθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πιμπραμενος πιμπραμενου πιμπραμενη πιμπραμενης πιμπραμενον πιμπραμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πρήσω πρήσεις πρήσει
Dual πρήσετον πρήσετον
Plural πρήσομεν πρήσετε πρήσουσιν*
OptativeSingular πρησίημι πρησίης πρησίη
Dual πρησίητον πρησιήτην
Plural πρησίημεν πρησίητε πρησίησαν
Infinitive πρήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
πρησων πρησοντος πρησουσα πρησουσης πρησον πρησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πρήσομαι πρήσει, πρήσῃ πρήσεται
Dual πρήσεσθον πρήσεσθον
Plural πρησόμεθα πρήσεσθε πρήσονται
OptativeSingular πρησοίμην πρήσοιο πρήσοιτο
Dual πρήσοισθον πρησοίσθην
Plural πρησοίμεθα πρήσοισθε πρήσοιντο
Infinitive πρήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πρησομενος πρησομενου πρησομενη πρησομενης πρησομενον πρησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπίμπρην ἐπίμπρης ἐπίμπρην*
Dual ἐπίμπρατον ἐπιμπράτην
Plural ἐπίμπραμεν ἐπίμπρατε ἐπίμπρασαν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπιμπράμην ἐπιμπρῶ, ἐπίμπρασο ἐπίμπρατο
Dual ἐπίμπρασθον ἐπιμπράσθην
Plural ἐπιμπράμεθα ἐπίμπρασθε ἐπίμπραντο

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓πρησα έ̓πρησας έ̓πρησεν*
Dual ἐπρήσατον ἐπρησάτην
Plural ἐπρήσαμεν ἐπρήσατε έ̓πρησαν
SubjunctiveSingular πρήσω πρήσῃς πρήσῃ
Dual πρήσητον πρήσητον
Plural πρήσωμεν πρήσητε πρήσωσιν*
OptativeSingular πρησίην πρησίης πρησίη
Dual πρησίητον πρησιήτην
Plural πρησίημεν πρησίητε πρησίησαν
ImperativeSingular πρήσον πρησάτω
Dual πρήσατον πρησάτων
Plural πρήσατε πρησάντων
Infinitive πρήσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πρησᾱς πρησαντος πρησᾱσα πρησᾱσης πρησαν πρησαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπρησάμην ἐπρήσω ἐπρήσατο
Dual ἐπρήσασθον ἐπρησάσθην
Plural ἐπρησάμεθα ἐπρήσασθε ἐπρήσαντο
SubjunctiveSingular πρήσωμαι πρήσῃ πρήσηται
Dual πρήσησθον πρήσησθον
Plural πρησώμεθα πρήσησθε πρήσωνται
OptativeSingular πρησίμην πρήσιο πρήσιτο
Dual πρήσισθον πρησίσθην
Plural πρησίμεθα πρήσισθε πρήσιντο
ImperativeSingular πρήσαι πρησάσθω
Dual πρήσασθον πρησάσθων
Plural πρήσασθε πρησάσθων
Infinitive πρήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πρησαμενος πρησαμενου πρησαμενη πρησαμενης πρησαμενον πρησαμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐκκαίει τε γὰρ καὶ σήπει καὶ πίμπρασθαι ποιεῖ, καὶ βοῶσιν ὥσπερ οἱ ἐν πυρᾷ κείμενοι. (Lucian, Dipsades 6:2)
  • ὁπότε δὲ ἐκ τούτων ἀρξάμενον ἐτόλμησε καττίτερον εἰπεῖν καὶ κάττυμα καὶ πίτταν, εἶτα ἀπερυθριᾶσαν καὶ βασίλισσαν βασίλιτταν ὀνομάζειν, οὐ μετρίωσ ἐπὶ τούτοισ ἀγανακτῶ καὶ πίμπραμαι δεδιὸσ μὴ τῷ χρόνῳ καὶ τὰ σῦκα τῦκά τισ ὀνομάσῃ. (Lucian, Judicium vocalium, (no name) 8:1)
  • ἐμοὶ δὲ δώσειν φησὶ πῦρ κεραύνιον, βάλλειν Ἀχαιοὺσ ναῦσ τε πιμπράναι πυρί. (Euripides, The Trojan Women, episode 2:27)
  • τοῦ ἐγὼ μέσον ἧπαρ ἔχοιμι ἐσθέμεναι προσφῦσα, τὴν δὲ Συρίαν θεὸν οἱ δεισιδαίμονεσ νομίζουσιν, ἂν μαινίδασ τισ ἢ ἀφύασ φάγῃ, τὰ ἀντικνήμια διεσθίειν, ἕλκεσι τὸ σῶμα πιμπράναι, συντήκειν τὸ ἧπαρ. (Plutarch, De superstitione, section 10 8:1)
  • οἱ δὲ ἑπόμενοι κώμῳ καὶ βοῇ περιίσταντο τὰ βασίλεια, καὶ τῶν ἄλλων Μακεδόνων οἱ πυνθανόμενοι συνέτρεχον μετὰ λαμπάδων χαίροντεσ, ἤλπιζον γὰρ ὅτι τοῖσ οἴκοι προσέχοντόσ ἐστι τὸν νοῦν καὶ μὴ μέλλοντοσ ἐν βαρβάροισ οἰκεῖν τὸ πιμπράναι τὰ βασίλεια καὶ διαφθείρειν, οἱ μὲν οὕτω ταῦτα γενέσθαι φασίν, οἱ δὲ ἀπὸ γνώμησ· (Plutarch, Alexander, chapter 38 4:1)

Synonyms

  1. to burn

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION