- Greek-English Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ὑποπίμπρημι?

-μι athematic Verb; Transliteration: hypopimprēmi

Principal Part: ὑποπίμπρημι ὑποπρήσω ὑπέπρησα

Structure: ὑπο (Prefix) + πίμπρα (Stem) + μι (Ending)

Sense

  1. to set on fire below
  2. to burn as on a funeral-pyre

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑποπίμπρημι ὑποπίμπρης ὑποπίμπρησι(ν)
Dual ὑποπίμπρατον ὑποπίμπρατον
Plural ὑποπίμπραμεν ὑποπίμπρατε ὑποπιμπράασι(ν)
SubjunctiveSingular ὑποπιμπρῶ ὑποπιμπρῇς ὑποπιμπρῇ
Dual ὑποπιμπρῆτον ὑποπιμπρῆτον
Plural ὑποπιμπρῶμεν ὑποπιμπρῆτε ὑποπιμπρῶσι(ν)
OptativeSingular ὑποπιμπραίην ὑποπιμπραίης ὑποπιμπραίη
Dual ὑποπιμπραίητον ὑποπιμπραιήτην
Plural ὑποπιμπραίημεν ὑποπιμπραίητε ὑποπιμπραίησαν
ImperativeSingular ὑποπίμπρα ὑποπιμπράτω
Dual ὑποπίμπρατον ὑποπιμπράτων
Plural ὑποπίμπρατε ὑποπιμπράντων
Infinitive ὑποπιμπράναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑποπιμπρας ὑποπιμπραντος ὑποπιμπρασα ὑποπιμπρασης ὑποπιμπραν ὑποπιμπραντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑποπίμπραμαι ὑποπίμπρασαι ὑποπίμπραται
Dual ὑποπίμπρασθον ὑποπίμπρασθον
Plural ὑποπιμπράμεθα ὑποπίμπρασθε ὑποπίμπρανται
SubjunctiveSingular ὑποπιμπρῶμαι ὑποπιμπρῇ ὑποπιμπρῆται
Dual ὑποπιμπρῆσθον ὑποπιμπρῆσθον
Plural ὑποπιμπρώμεθα ὑποπιμπρῆσθε ὑποπιμπρῶνται
OptativeSingular ὑποπιμπραίμην ὑποπιμπραῖο ὑποπιμπραῖτο
Dual ὑποπιμπραῖσθον ὑποπιμπραίσθην
Plural ὑποπιμπραίμεθα ὑποπιμπραῖσθε ὑποπιμπραῖντο
ImperativeSingular ὑποπίμπρασο ὑποπιμπράσθω
Dual ὑποπίμπρασθον ὑποπιμπράσθων
Plural ὑποπίμπρασθε ὑποπιμπράσθων
Infinitive ὑποπίμπρασθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑποπιμπραμενος ὑποπιμπραμενου ὑποπιμπραμενη ὑποπιμπραμενης ὑποπιμπραμενον ὑποπιμπραμενου

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑπέπρησα ὑπέπρησας ὑπέπρησε(ν)
Dual ὑπεπρήσατον ὑπεπρησάτην
Plural ὑπεπρήσαμεν ὑπεπρήσατε ὑπέπρησαν
SubjunctiveSingular ὑποπρήσω ὑποπρήσῃς ὑποπρήσῃ
Dual ὑποπρήσητον ὑποπρήσητον
Plural ὑποπρήσωμεν ὑποπρήσητε ὑποπρήσωσι(ν)
OptativeSingular ὑποπρησίην ὑποπρησίης ὑποπρησίη
Dual ὑποπρησίητον ὑποπρησιήτην
Plural ὑποπρησίημεν ὑποπρησίητε ὑποπρησίησαν
ImperativeSingular ὑποπρήσον ὑποπρησάτω
Dual ὑποπρήσατον ὑποπρησάτων
Plural ὑποπρήσατε ὑποπρησάντων
Infinitive ὑποπρήσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑποπρησας ὑποπρησαντος ὑποπρησασα ὑποπρησασης ὑποπρησαν ὑποπρησαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑπεπρησάμην ὑπεπρήσω ὑπεπρήσατο
Dual ὑπεπρήσασθον ὑπεπρησάσθην
Plural ὑπεπρησάμεθα ὑπεπρήσασθε ὑπεπρήσαντο
SubjunctiveSingular ὑποπρήσωμαι ὑποπρήσῃ ὑποπρήσηται
Dual ὑποπρήσησθον ὑποπρήσησθον
Plural ὑποπρησώμεθα ὑποπρήσησθε ὑποπρήσωνται
OptativeSingular ὑποπρησίμην ὑποπρήσιο ὑποπρήσιτο
Dual ὑποπρήσισθον ὑποπρησίσθην
Plural ὑποπρησίμεθα ὑποπρήσισθε ὑποπρήσιντο
ImperativeSingular ὑποπρήσαι ὑποπρησάσθω
Dual ὑποπρήσασθον ὑποπρησάσθων
Plural ὑποπρήσασθε ὑποπρησάσθων
Infinitive ὑποπρήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑποπρησαμενος ὑποπρησαμενου ὑποπρησαμενη ὑποπρησαμενης ὑποπρησαμενον ὑποπρησαμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Ἀλέξανδρος δὲ τῆς ἐπ Ἰνδοὺς στρατείας ἁπτόμενος, καὶ βαρὺν ὁρῶν καὶ δύσογκον ἤδη τὸν Περσικὸν ἐφελκομένους πλοῦτον τοὺς Μακεδόνας, πρώτας ὑπέπρησε τὰς βασιλικὰς ἁμάξας, εἶτα τοὺς ἄλλους ἔπεισε ταὐτὸ ποιήσαντας ἐλαφροὺς ἀναζεῦξαι πρὸς τὸν πόλεμον ὥσπερ λελυμένους. (Plutarch, Aemilius Paulus, chapter 12 6:2)
  • μέλλων δὲ ὑπερβάλλειν εἰς τὴν Ἰνδικὴν, ὡς ἑώρα πλήθει λαφύρων τὴν στρατιὰν ἤδη βαρεῖαν καὶ δυσκίνητον οὖσαν, ἅμ ἡμέρᾳ συνεσκευασμένων τῶν ἁμαξῶν, πρώτας μὲν ὑπέπρησε τὰς αὐτοῦ καὶ τῶν ἑταίρων, μετὰ δὲ ταύτας ἐκέλευσε καὶ ταῖς τῶν Μακεδόνων ἐνεῖναι πῦρ. (Plutarch, Alexander, chapter 57 1:1)
  • καὶ βουλόμενος ἀδεῶς καὶ καθ ἡσυχίαν ἱδρῦσαι τὸν στρατόν, ὑπέπεμψεν ἄνθρωπον ἐκ Κατάνης κελεύοντα τοὺς Συρακουσίους, εἰ βούλονται λαβεῖν ἔρημον ἀνδρῶν τὸ στρατόπεδον καὶ τὰ ὅπλα τῶν Ἀθηναίων, ἐν ἡμέρᾳ ῥητῇ πρὸς Κατάνην πανστρατιᾷ παραγενέσθαι, τῶν δ Ἀθηναίων ἐν τῇ πόλει τὰ πλεῖστα διατριβόντων ἐγνωκέναι τοὺς Συρακουσίων φίλους, ὅταν ἐκείνους προσιόντας αἴσθωνται, τάς τε πύλας καταλαμβάνειν ἅμα καὶ τὸν ναύσταθμον ὑποπιμπράναι: (Plutarch, , chapter 16 2:1)
  • καὶ τὰ περὶ τὸ τεῖχος δ ἔνιοι μανιῶντες ἐν ταῖς ἀμηχανίαις ὑπέπρησαν καὶ συγκατεφλέγοντο. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 213:3)
  • ὑπεπίμπρασαν δὲ καὶ ταύτας οἱ Ῥωμαῖοι προδιαρπάζοντες τὰ ἔνδον, καὶ οὔτε νηπίων ἔλεος αὐτοὺς οὔτε αἰδὼς εἰσῄει γερόντων, ἀλλὰ διὰ πάσης ἡλικίας ἐχώρουν κτείνοντες, ὡς ἐπικλυσθῆναι μὲν αἵματι πάντα τὸν χῶρον, πέντε δὲ μυριάδες ἐσωρεύθησαν νεκρῶν, περιελείφθη δ ἂν οὐδὲ τὸ λοιπόν, εἰ μὴ πρὸς ἱκετηρίας ἐτράποντο. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 625:2)

Synonyms

  1. to set on fire below

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION