Hellas Alive Dictionary - συνεκκαιω

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

συνεκκαίω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συνεκκαίω συνεκκαύσω

Structure: συν (Prefix) + ἐκ (Prefix) + καί (Stem) + ω (Ending)

Sense

to set on fire together

Conjugation

Present tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	συνεκκαίω	συνεκκαίεις	συνεκκαίει
	Dual		συνεκκαίετον	συνεκκαίετον
	Plural	συνεκκαίομεν	συνεκκαίετε	συνεκκαίουσιν*
Subjunctive	Singular	συνεκκαίω	συνεκκαίῃς	συνεκκαίῃ
	Dual		συνεκκαίητον	συνεκκαίητον
	Plural	συνεκκαίωμεν	συνεκκαίητε	συνεκκαίωσιν*
Optative	Singular	συνεκκαίοιμι	συνεκκαίοις	συνεκκαίοι
	Dual		συνεκκαίοιτον	συνεκκαιοίτην
	Plural	συνεκκαίοιμεν	συνεκκαίοιτε	συνεκκαίοιεν
Imperative	Singular		συνεκκαίε	συνεκκαιέτω
	Dual		συνεκκαίετον	συνεκκαιέτων
	Plural		συνεκκαίετε	συνεκκαιόντων, συνεκκαιέτωσαν
Infinitive		συνεκκαίειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		συνεκκαιων συνεκκαιοντος	συνεκκαιουσα συνεκκαιουσης	συνεκκαιον συνεκκαιοντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	συνεκκαίομαι	συνεκκαίει, συνεκκαίῃ	συνεκκαίεται
	Dual		συνεκκαίεσθον	συνεκκαίεσθον
	Plural	συνεκκαιόμεθα	συνεκκαίεσθε	συνεκκαίονται
Subjunctive	Singular	συνεκκαίωμαι	συνεκκαίῃ	συνεκκαίηται
	Dual		συνεκκαίησθον	συνεκκαίησθον
	Plural	συνεκκαιώμεθα	συνεκκαίησθε	συνεκκαίωνται
Optative	Singular	συνεκκαιοίμην	συνεκκαίοιο	συνεκκαίοιτο
	Dual		συνεκκαίοισθον	συνεκκαιοίσθην
	Plural	συνεκκαιοίμεθα	συνεκκαίοισθε	συνεκκαίοιντο
Imperative	Singular		συνεκκαίου	συνεκκαιέσθω
	Dual		συνεκκαίεσθον	συνεκκαιέσθων
	Plural		συνεκκαίεσθε	συνεκκαιέσθων, συνεκκαιέσθωσαν
Infinitive		συνεκκαίεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		συνεκκαιομενος συνεκκαιομενου	συνεκκαιομενη συνεκκαιομενης	συνεκκαιομενον συνεκκαιομενου

Future tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	συνεκκαύσω	συνεκκαύσεις	συνεκκαύσει
	Dual		συνεκκαύσετον	συνεκκαύσετον
	Plural	συνεκκαύσομεν	συνεκκαύσετε	συνεκκαύσουσιν*
Optative	Singular	συνεκκαύσοιμι	συνεκκαύσοις	συνεκκαύσοι
	Dual		συνεκκαύσοιτον	συνεκκαυσοίτην
	Plural	συνεκκαύσοιμεν	συνεκκαύσοιτε	συνεκκαύσοιεν
Infinitive		συνεκκαύσειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		συνεκκαυσων συνεκκαυσοντος	συνεκκαυσουσα συνεκκαυσουσης	συνεκκαυσον συνεκκαυσοντος
Middle
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	συνεκκαύσομαι	συνεκκαύσει, συνεκκαύσῃ	συνεκκαύσεται
	Dual		συνεκκαύσεσθον	συνεκκαύσεσθον
	Plural	συνεκκαυσόμεθα	συνεκκαύσεσθε	συνεκκαύσονται
Optative	Singular	συνεκκαυσοίμην	συνεκκαύσοιο	συνεκκαύσοιτο
	Dual		συνεκκαύσοισθον	συνεκκαυσοίσθην
	Plural	συνεκκαυσοίμεθα	συνεκκαύσοισθε	συνεκκαύσοιντο
Infinitive		συνεκκαύσεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		συνεκκαυσομενος συνεκκαυσομενου	συνεκκαυσομενη συνεκκαυσομενης	συνεκκαυσομενον συνεκκαυσομενου

Imperfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	συνεξέκαιον	συνεξέκαιες	συνεξέκαιεν*
	Dual		συνεξεκαίετον	συνεξεκαιέτην
	Plural	συνεξεκαίομεν	συνεξεκαίετε	συνεξέκαιον
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	συνεξεκαιόμην	συνεξεκαίου	συνεξεκαίετο
	Dual		συνεξεκαίεσθον	συνεξεκαιέσθην
	Plural	συνεξεκαιόμεθα	συνεξεκαίεσθε	συνεξεκαίοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

Καῖσαρ δὲ καὶ περὶ τοῦτο διαμαρτεῖν φησιν αὐτόν, ἀγνοήσαντα τὴν μετὰ δρόμου καὶ φορᾶσ ἐν ἀρχῇ γινομένην σύρραξιν, ὡσ ἔν τε ταῖσ πληγαῖσ βίαν προστίθησι καὶ συνεκκαίει τὸν θυμὸν ἐκ πάντων ἀναρριπιζόμενον. (Plutarch, Caesar, chapter 44 4:2)
ἐπιὼν δὲ τὴν Βαβυλωνίαν ἅπασαν εὐθὺσ ἐπ’ αὐτῷ γενομένην ἐθαύμασε μάλιστα τό τε χάσμα τὸν πυρὸσ ὥσπερ ἐκ πηγῆσ συνεχῶσ ἀναφερομένου, καὶ τό ῥεῦμα τοῦ νάφθα λιμνάζοντοσ διὰ τὸ πλῆθοσ οὐ πόρρω τοῦ χάσματοσ, ὃσ τἆλλα μὲν ἀσφάλτῳ προσέοικεν, οὕτω δὲ εὐπαθὴσ πρὸσ τὸ πῦρ ἐστιν ὥστε, πρὶν ἢ θιγεῖν τὴν φλόγα, δι’ αὐτῆσ τῆσ περὶ τὸ φῶσ ἐξαπτόμενοσ αὐγῆσ τὸν μεταξὺ πολλάκισ ἀέρα συνεκκαίειν. (Plutarch, Alexander, chapter 35 1:1)
ὥσπερ γὰρ οἱ ἵπποι θᾶσσον ὑπὸ τοῖσ ἁρ́μασιν ἢ καθ’ αὑτοὺσ ἐλαυνόμενοι θέουσιν, οὐχ ὅτι μᾶλλον ἐμπίπτοντεσ ἐκβιάζονται τὸν ἀέρα τῷ πλήθει ῥηγνύμενον, ἀλλ’ ὅτι συνεκκαίει τὸν θυμὸν ἡ μετ’ ἀλλήλων ἅμιλλα καὶ τὸ φιλόνεικον, οὕτωσ ᾤετο τοὺσ ἀγαθοὺσ ζῆλον ἀλλήλοισ καλῶν ἔργων ἐνιέντασ ὠφελιμωτάτουσ εἰσ κοινὸν ἔργον εἶναι καὶ προθυμοτάτουσ. (Plutarch, Pelopidas, chapter 19 4:1)

Synonyms

to set on fire together
- διαπυρόω (to set on fire)
- ἐκφλέγω (to set on fire)
- πυρφορέω (to set on fire)
- προσεκπυρόω (to set on fire besides)
- ἀντεμπίπρημι (to set on fire in return)
- ὑποπίμπρημι (to set on fire below)
- ἐνάπτω (to kindle, set on fire)
- ἐπαίθω (to kindle, set on fire)
- ὑφάπτω (to set on fire from underneath)
- περιπίμπρημι (to set on fire round about;)
- συνδιακοσμέω (to set in order together)
- συγκαταδύνω (to sink or set together with)
- καίω (I light, kindle, set on fire)
- συγκαίω (set on fire with or at once, burn up)
- ἐπιφλέγω (to burn up, consume, to set fire to)
- ἀναίθω (to light up, set on fire, to inflame)
- ὑπαίθω (to set on fire below or secretly)

Derived

ἀνακαίω (to light up, to light oneself, to fire up)
ἀποκαίω (to burn off, frigus adurit, to shrivel up)
διακαίω (to burn through, heat to excess, to inflame)
ἐγκαίω (to burn or heat in, to make a fire in, to offer sacrifice)
ἐγκατακαίω (to burn in)
ἐκκαίω (to burn out, to light up, kindle)
ἐπικαίω (to light up, to burn on an altar)
καίω (I light, kindle, set on fire)
κατακαίω (to burn down, burn completely, to burn)
παρακαίομαι (to be kept lighted beside)
περικαίω (to burn round about: - , to be all scorched)
προκαίω (to burn before, to be lighted before)
προκατακαίω (to burn all before one)
προσκαίω (to set on fire or burn besides, burnt at the fire, to be in love with . .)
συγκαίω (set on fire with or at once, burn up)
συγκατακαίω (to burn together or also, to be burnt with)
ὑποκαίω (to burn by applying fire below, to offer secret sacrifices, to light under)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

이 저작물은 크리에이티브 커먼즈 저작자표시-비영리 4.0 국제 라이선스에 따라 이용할 수 있습니다.

bab2min@gmail.com

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

συνεκκαίω

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to set on fire together

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

συνεκκαίω

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to set on fire together

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어