Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀνακαίω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀνακαίω

Structure: ἀνα (Prefix) + καί (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to light up, to light oneself
  2. to fire up

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀνακαίω ἀνακαίεις ἀνακαίει
Dual ἀνακαίετον ἀνακαίετον
Plural ἀνακαίομεν ἀνακαίετε ἀνακαίουσιν*
SubjunctiveSingular ἀνακαίω ἀνακαίῃς ἀνακαίῃ
Dual ἀνακαίητον ἀνακαίητον
Plural ἀνακαίωμεν ἀνακαίητε ἀνακαίωσιν*
OptativeSingular ἀνακαίοιμι ἀνακαίοις ἀνακαίοι
Dual ἀνακαίοιτον ἀνακαιοίτην
Plural ἀνακαίοιμεν ἀνακαίοιτε ἀνακαίοιεν
ImperativeSingular ἀνακαίε ἀνακαιέτω
Dual ἀνακαίετον ἀνακαιέτων
Plural ἀνακαίετε ἀνακαιόντων, ἀνακαιέτωσαν
Infinitive ἀνακαίειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀνακαιων ἀνακαιοντος ἀνακαιουσα ἀνακαιουσης ἀνακαιον ἀνακαιοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀνακαίομαι ἀνακαίει, ἀνακαίῃ ἀνακαίεται
Dual ἀνακαίεσθον ἀνακαίεσθον
Plural ἀνακαιόμεθα ἀνακαίεσθε ἀνακαίονται
SubjunctiveSingular ἀνακαίωμαι ἀνακαίῃ ἀνακαίηται
Dual ἀνακαίησθον ἀνακαίησθον
Plural ἀνακαιώμεθα ἀνακαίησθε ἀνακαίωνται
OptativeSingular ἀνακαιοίμην ἀνακαίοιο ἀνακαίοιτο
Dual ἀνακαίοισθον ἀνακαιοίσθην
Plural ἀνακαιοίμεθα ἀνακαίοισθε ἀνακαίοιντο
ImperativeSingular ἀνακαίου ἀνακαιέσθω
Dual ἀνακαίεσθον ἀνακαιέσθων
Plural ἀνακαίεσθε ἀνακαιέσθων, ἀνακαιέσθωσαν
Infinitive ἀνακαίεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀνακαιομενος ἀνακαιομενου ἀνακαιομενη ἀνακαιομενης ἀνακαιομενον ἀνακαιομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • πόρρωθεν δὲ καὶ μᾶλλον ἐν δεξιᾷ πέντε μέγισται καὶ ὑψηλόταται, καὶ πῦρ πολὺ ἀπ’ αὐτῶν ἀνεκαίετο, κατὰ δὲ τὴν πρῷραν μία πλατεῖα καὶ ταπεινή, σταδίουσ ἀπέχουσα οὐκ ἐλάττουσ πεντακοσίων. (Lucian, Verae Historiae, book 2 4:7)
  • ὄφρα δὲ πῦρ ἀνέκαιε βίη κλυτοῦ Ἡφαίστοιο, τόφρα δ’ ὑποβρύχουσ ἕλικασ βοῦσ εἷλκε θύραζε δοιὰσ ἄγχι πυρόσ· (Anonymous, Homeric Hymns, 13:1)
  • καταλυθέντων δὲ τῶν ὑπαιθρίων πολέμων ἡ πολιτικὴ στάσισ αὖθισ ἀνεκαίετο τῶν δημάρχων πάλιν ταραττόντων τὸ πλῆθοσ, καὶ τὰ μὲν ἄλλα πολιτεύματα διεσκέδασαν αὐτῶν ἀντιταττόμενοι πρὸσ ἕκαστον οἱ πατρίκιοι, τὴν δὲ κατὰ Μενηνίου δίκην τοῦ νεωστὶ ὑπατεύσαντοσ καίτοι πολλὰ πραγματευθέντεσ ἀδύνατοι ἐγένοντο διαλῦσαι· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 27 1:1)
  • ἥ οἱ πῦρ ἀνέκαιε καὶ εἴσω δόρπον ἐκόσμει. (Homer, Odyssey, Book 7 1:7)
  • αὐτὰρ ἐπεὶ δὴ σπεῦσε πονησάμενοσ τὰ ἃ ἔργα, καὶ τότε πῦρ ἀνέκαιε καὶ εἴσιδεν, εἴρετο δ’ ἡμέασ· (Homer, Odyssey, Book 9 19:10)

Synonyms

  1. to light up

  2. to fire up

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION