Sense

1. an inhabitant of Sparta; a Spartan

Examples

• καὶ τοῦτο τὸ ἀντίγραφον τῶν ἐπιστολῶν, ὧν ἀπέστειλαν οἱ Σπαρτιάται. «Σπαρτιατῶν ἄρχοντεσ καὶ ἡ πόλισ Σίμωνι ἱερεῖ μεγάλῳ καὶ τοῖσ πρεσβυτέροισ καὶ τοῖσ ἱερεῦσι καὶ τῷ λοιπῷ δήμῳ τῶν Ἰουδαίων ἀδελφοῖσ χαίρειν. (Septuagint, Liber Maccabees I 14:20)
• Σκέδασοσ δὲ ταῦτα ἀκούων ἀθύμωσ διέκειτο, ὑπολαμβάνων ὅτι οὐδ’ αὐτοῦ λόγον τινὰ ποιήσονται οἱ Σπαρτιᾶται ἐν μέρει τε τὴν οἰκείαν διηγήσατο συμφορὰν τῷ ξένῳ· (Plutarch, Amatoriae narrationes, chapter 3 14:1)
• οὕτωσ ὁ πολιτικὸσ ἁμαρτήσεται τοῦ παντόσ, ἐὰν μὴ ζητῇ τὸν ἄρχοντα τίσ ἐστιν, ἀλλὰ ἐκ τίνοσ, αὐτοί γέ τοι Σπαρτιᾶται βασιλεύοντασ ἐνίουσ ἀφείλοντο τὴν ἀρχήν, ὡσ οὐ βασιλικούσ, ἀλλὰ φαύλουσ καὶ τὸ μηδὲν ὄντασ, εἰ δὲ κακία καὶ μετά γένουσ ἄτιμον, οὐδ’ ἀρετὴ δι’ εὐγένειαν, ἀλλ’ ἀφ’ ἑαυτῆσ ἔντιμον. (Plutarch, Comparison of Lysander and Sulla, chapter 2 2:3)
• καὶ Σπαρτιᾶται τούτων ἦσαν εἴκοσι καὶ ἑκατὸν τῶν ζώντων, Ἀθηναίων δὲ οὐ πολλοὶ διεφθάρησαν. (Dionysius of Halicarnassus, , chapter 13 3:5)
• ταύτασ καὶ πλεῖστον καὶ μέγιστον ἐν ἡγεμονίαισ δυνηθείσασ τῶν ἐθνῶν ἀπεκληρώσαντο τὰσ πολιτείασ, Πέρσαι μὲν αὐτοκρατῆ βασιλείαν καὶ ἀνυπεύθυνον, Σπαρτιᾶται δ’, ἀριστοκρατικὴν ὀλιγαρχίαν καὶ αὐθέκαστον, Ἀθηναῖοι δ’, αὐτόνομον καὶ ἄκρατον δημοκρατίαν. (Plutarch, De unius in republica dominatione, chapter, section 3 3:1)

Similar forms

• Σπαρτιατῶν (147)
• Σπαρτιάταις (67)
• Σπαρτιᾶται (62)
• Σπαρτιάτην (53)
• Σπαρτιάτας (52)
• Σπαρτιάτης (49)
• Σπαρτιάτῃ (13)
• Σπαρτιάτου (12)
• Σπαρτιάτιδος (3)
• Σπαρτιᾶτιν (2)
• Σπαρτιατας (1)
• Σπαρτιᾶταί (1)
• Σπαρτιατικοῖς (1)
• Σπαρτιάτιδός (1)
• «Σπαρτιατῶν (1)
• Σπαρτιᾶτις (1)
• Σπαρτιατικῇ (1)
• Σπαρτιάται (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary