Ῥηγῖνος
Second declension Noun; Masculine
Transliteration:
Principal Part:
Ῥηγῖνος
Ῥηγίνου
Structure:
Ῥηγιν
(Stem)
+
ος
(Ending)
Sense
- an inhabitant of Rhegium or Reggio di Calabria; a Rhegine
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ὁ δὲ Ῥηγῖνοσ τοῦ Συρεντίνου λιπαρώτεροσ ὢν χρήσιμοσ ἀπὸ ἐτῶν πεντεκαίδεκα. (Athenaeus, The Deipnosophists, book 1, chapter 4810)
- Ἵππυσ δ’ ὁ Ῥηγῖνοσ τὴν εἰλεὸν καλουμένην ἄμπελον βιβλίαν φησὶ καλεῖσθαι, ἣν Πόλλιν τὸν Ἀργεῖον, ὃσ ἐβασίλευσε Συρακουσίων, πρῶτον εἰσ Συρακούσασ κομίσαι ἐξ Ἰταλίασ, εἰή ἂν οὖν ὁ παρὰ Σικελιώταισ γλυκὺσ καλούμενοσ Πόλλιοσ ὁ Βίβλινοσ οἶνοσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, book 1, chapter 56 3:2)
- καὶ ὁ Ῥηγῖνοσ δὲ Ἴβυκοσ βοᾷ καὶ κέκραγεν ἦρι μὲν αἵ τε Κυδώνιαι μαλίδεσ ἀρδόμεναι ῥόαι τ’ ἐκ ποταμῶν ἵνα παρθένων κᾶποσ ἀκήρατοσ, αἵ τ’ οἰνανθίδεσ αὐξόμεναι σκιεροῖσιν ὑφ’ ἑρ́νεσιν οἰναρέοισ θαλέθοισιν ἐμοὶ δ’ ἔροσ οὐδεμίαν κατάκοιτοσ ὡρ́αν ἅθ’ ὑπὸ στεροπᾶσ φλέγων Θρηίκιοσ βορέασ, ἀίσσων παρὰ Κύπριδοσ ἀζαλέαισ μανίαισιν ἐρεμνὸσ ἀθαμβὴσ ἐγκρατέωσ πάϊθεν φυλάσσει ἡμετέρασ φρένασ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 761)
- "αὐτοῦ μὲν ἐκείνου βιβλίδιον οὐκ ἀνέγνων οὐδ’ οἶδα διασῳζόμενον Ἵππυσ δ’ ὁ Ῥηγῖνοσ, οὗ μέμνηται Φανίασ ὁ Ἐρέσιοσ, ἱστορεῖ δόξαν εἶναι ταύτην Πέτρωνοσ καὶ λόγον, ὡσ ἑκατὸν καὶ ὀγδοήκοντα καὶ τρεῖσ κόσμουσ ὄντασ ἁπτομένουσ δ’ ἀλλήλων κατὰ στοιχεῖον· (Plutarch, De defectu oraculorum, section 23 1:3)
- ἣν ἰάσασθαι προθυμούμενοσ ἅνθρωποσ ἐκ Μεσσήνησ ἰατρὸν μεταπέμπεται, Δεξικράτην ὄνομα, πυνθανόμενοσ ἄριστον εἶναι τῶν κατὰ τὴν αὐτὴν ἡλικίαν ἰατρῶν, ἀγνοῶν δὲ ὅτι Ῥηγῖνοσ ἦν τὸ γένοσ· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 20, chapter 5 2:2)
