Ancient Greek-English Dictionary Language

Κυρίτης

First declension Noun; Masculine Transliteration:

Principal Part: Κυρίτης Κυρίτου

Structure: Κυριτ (Stem) + ης (Ending)

Sense

  1. one of the Quirites; a Quiris

Declension

First declension

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἦν δὲ πόλεωσ μὲν ὁ Νομᾶσ ἐπιφανοῦσ ἐν Σαβίνοισ τῆσ Κύρεων, ἀφ’ ἧσ καὶ Κυρίτασ Ῥωμαῖοι σφᾶσ αὐτοὺσ ἅμα τοῖσ ἀνακραθεῖσι Σαβίνοισ προσηγόρευσαν, υἱὸσ δὲ Πόμπωνοσ, ἀνδρὸσ εὐδοκίμου, τεσσάρων ἀδελφῶν νεώτατοσ· (Plutarch, Numa, chapter 3 4:1)
  • ἐκ τούτου συντίθενται, τῶν μὲν γυναικῶν τὰσ βουλομένασ συνοικεῖν τοῖσ ἔχουσιν, ὥσπερ εἴρηται παντὸσ ἔργου καὶ πάσησ λατρείασ πλὴν ταλασίασ ἀφειμένασ, οἰκεῖν δὲ κοινῇ τὴν πόλιν Ῥωμαίουσ καὶ Σαβίνουσ, καὶ καλεῖσθαι μὲν Ῥώμην ἐπὶ Ῥωμύλῳ τὴν πόλιν, Κυρίτασ δὲ Ῥωμαίουσ ἅπαντασ ἐπὶ τῇ Τατίου πατρίδι, βασιλεύειν δὲ κοινῇ καὶ στρατηγεῖν ἀμφοτέρουσ. (Plutarch, chapter 19 7:1)
  • τὴν δὲ γενομένην ἐπωνυμίαν τῷ Ῥωμύλῳ τὸν Κυρῖνον οἱ μὲν Ἐνυάλιον προσαγορεύουσιν, οἱ δὲ πολίτην, ὅτι καὶ τοὺσ πολίτασ Κυρίτασ ὠνόμαζον, οἱ δὲ τὴν αἰχμὴν ἢ τὸ δόρυ τοὺσ παλαιοὺσ κύριν ὀνομάζειν, καὶ Κυρίτιδοσ Ἥρασ ἄγαλμα καλεῖν ἐπ’ αἰχμῆσ ἱδρυμένον, ἐν δὲ τῇ Ῥηγίᾳ δόρυ καθιδρυμένον Ἄρεα προσαγορεύειν καὶ δόρατι τοὺσ ἐν πολέμοισ ἀριστεύοντασ γεραίρειν· (Plutarch, chapter 29 1:1)
  • βασιλέασ μὲν εἶναι Ῥωμαίων Ῥωμύλον καὶ Τάτιον ἰσοψήφουσ ὄντασ καὶ τιμὰσ καρπουμένουσ τὰσ ἴσασ, καλεῖσθαι δὲ τὴν μὲν πόλιν ἐπὶ τοῦ κτίσαντοσ τὸ αὐτὸ φυλάττουσαν ὄνομα Ῥώμην, καὶ ἕνα ἕκαστον τῶν ἐν αὐτῇ πολιτῶν Ῥωμαῖον, ὡσ πρότερον, τοὺσ δὲ σύμπαντασ ἐπὶ τῆσ Τατίου πατρίδοσ κοινῇ περιλαμβανομένουσ κλήσει Κυρίτασ· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 46 3:2)
  • ἐντεῦθεν δὲ καὶ Κυρίτασ ὀνομάζουσιν οἱ δημηγοροῦντεσ τοὺσ Ῥωμαίουσ. (Strabo, Geography, book 5, chapter 3 2:5)

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION