Ἅρπυιαι
First declension Noun; Feminine
고유
그리스
Transliteration:
Principal Part:
Ἅρπυιαι
Structure:
Ἁρπυι
(Stem)
+
αι
(Ending)
Sense
- the snatchers, whirlwinds or hurricanes, Harpies
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- διδόασι γὰρ ἄμφω καλὴν τὴν δίκην, οἱ μὲν ὥσπερ ὁ Τάνταλοσ ἄποτοι καὶ ἄγευστοι καὶ ξηροὶ τὸ στόμα, ἐπικεχηνότεσ μόνον τῷ χρυσίῳ, οἱ δὲ καθάπερ ὁ Φινεὺσ ἀπὸ τῆσ φάρυγγοσ τὴν τροφὴν ὑπὸ τῶν Ἁρπυιῶν ἀφαιρούμενοι. (Lucian, Timon, (no name) 18:2)
- τὶσ γὰρ ἢ δράκαιν’ ἄμικτοσ ἢ Χίμαιρα πυρπνόοσ ἢ Χάρυβδισ ἢ τρίκρανοσ Σκύλλα, ποντία κύων, Σφίγξ, Ὕδρα, λέαιν’, ἔχιδνα, πτηνὰ θ’ Ἁρπυιῶν γένη, εἰσ ὑπερβολὴν ἀφῖκται τοῦ καταπτύστου γένουσ; (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 6 3:3)
- βουλομένοισ δὲ τοῖσ Ἀργοναύταισ τὰ περὶ τοῦ πλοῦ μαθεῖν ὑποθήσεσθαι τὸν πλοῦν ἔφη, τῶν ἁρπυιῶν αὐτὸν ἐὰν ἀπαλλάξωσιν. (Apollodorus, Library and Epitome, book 1, chapter 9 21:6)
- ἦν δὲ ταῖσ ἁρπυίαισ χρεὼν τεθνάναι ὑπὸ τῶν Βορέου παίδων, τοῖσ δὲ Βορέου παισὶ τότε τελευτήσειν ὅταν διώκοντεσ μὴ καταλάβωσι. (Apollodorus, Library and Epitome, book 1, chapter 9 21:9)
- διωκομένων δὲ τῶν ἁρπυιῶν ἡ μὲν κατὰ Πελοπόννησον εἰσ τὸν Τίγρην ποταμὸν ἐμπίπτει, ὃσ νῦν ἀπ’ ἐκείνησ Ἅρπυσ καλεῖται· (Apollodorus, Library and Epitome, book 1, chapter 9 21:10)
- τοιάδε χρὴ Χαρίτων δαμώματα καλλικόμων τὸν σοφὸν ποιητὴν ὑμνεῖν, ὅταν ἠρινὰ μὲν φωνῇ χελιδὼν ἑζομένη κελαδῇ, χορὸν δὲ μὴ ’χῃ Μόρσιμοσ μηδὲ Μελάνθιοσ, οὗ δὴ πικροτάτην ὄπα γηρύσαντοσ ἤκουσ’ ἡνίκα τῶν τραγῳδῶν τὸν χορὸν εἶχον ἁδελφόσ τε και αὐτόσ, ἄμφω Γοργόνεσ ὀψοφάγοι βατιδοσκόποι Ἅρπυιαι, γραοσόβαι μιαροὶ τραγομάσχαλοι ἰχθυολῦμαι· (Aristophanes, Peace, Parabasis, antistrophe 11)
- οἱ δὲ παρέθεσαν αὐτῷ τράπεζαν ἐδεσμάτων, ἁρ́πυιαι δὲ ἐξαίφνησ σὺν βοῇ καταπτᾶσαι τὴν τροφὴν ἡρ́πασαν. (Apollodorus, Library and Epitome, book 1, chapter 9 21:7)
- ἀλλὰ διὰ νεφέων ἄφνω πέλασ ἀίσσουσαι Ἅρπυιαι στόματοσ χειρῶν τ’ ἀπὸ γαμφηλῇσιν συνεχέωσ ἡρ́παζον. (Apollodorus, Argonautica, book 2 3:25)
- Ἅρπυιαι στόματόσ μοι ἀφαρπάζουσιν ἐδωδὴν ἔκποθεν ἀφράστοιο καταΐσσουσαι ὄλεθροι. (Apollodorus, Argonautica, book 2 4:8)
- Ἄρπυιαί τ’ ͂Ἰρίσ τε διέτμαγεν. (Apollodorus, Argonautica, book 2 5:22)