Ἀμφίλοχος
Second declension Noun; Masculine
Transliteration:
Principal Part:
Ἀμφίλοχος
Ἀμφιλόχου
Structure:
Ἀμφιλοχ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Sense
- Any individual among the inhabitants of Amphilochia; an Amphilochian
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- τὸν Τροφώνιον, ὦ Ζεῦ, καὶ ὃ μάλιστά με ἀποπνίγει, τὸν Ἀμφίλοχον, ὃσ ἐναγοῦσ ἀνθρώπου καὶ μητρολῴου ^ υἱὸσ ὢν μαντεύεται ὁ γενναῖοσ ἐν Κιλικίᾳ, ψευδόμενοσ τὰ πολλὰ καὶ γοητεύων τοῖν δυοῖν ὀβολοῖν ἕνεκα. (Lucian, Deorum concilium, (no name) 12:1)
- τὸν δὲ παῖδα τοῦτον Θεόφραστοσ ἐν τῷ Ἐρωτικῷ Ἀμφίλοχον καλεῖσθαί φησι καὶ τὸ γένοσ ’ Ὠλένιον εἶναι· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 854)
- Εὐριπίδησ δέ φησιν Ἀλκμαίωνα κατὰ τὸν τῆσ μανίασ χρόνον ἐκ Μαντοῦσ Τειρεσίου παῖδασ δύο γεννῆσαι, Ἀμφίλοχον καὶ θυγατέρα Τισιφόνην, κομίσαντα δὲ εἰσ Κόρινθον τὰ βρέφη δοῦναι τρέφειν Κορινθίων βασιλεῖ Κρέοντι, καὶ τὴν μὲν Τισιφόνην διενεγκοῦσαν εὐμορφίᾳ ὑπὸ τῆσ Κρέοντοσ γυναικὸσ ἀπεμποληθῆναι, δεδοικυίασ μὴ Κρέων αὐτὴν γαμετὴν ποιήσηται. (Apollodorus, Library and Epitome, book 3, chapter 7 7:3)
- ἔτι τοίνυν περὶ τοὺσ αὐτοὺσ χρόνουσ Διοπείθησ ἐμβαλὼν εἰσ τὴν χώραν Κρωβύλην μὲν καὶ τὴν Τιρίστασιν ἐξηνδραποδίσατο, τὴν δὲ προσεχῆ Θρᾴκην ἐπόρθησε, τέλοσ δ’ εἰσ τοῦτ’ ἦλθε παρανομίασ ὥστ’ Ἀμφίλοχον ὑπὲρ τῶν αἰχμαλώτων ἐλθόντα πρεσβευτὴν συλλαβὼν καὶ τὰσ ἐσχάτασ ἀνάγκασ ἐπιθεὶσ ἀπελύτρωσε ταλάντων ἐννέα· (Demosthenes, Speeches 11-20, 5:1)
- εἰσ Εὐφήμιον καὶ Ἀμφίλοχον αὐταδέλφουσ ἦν δυὰσ ἦν ἱερή, ψυχὴ μία, σώματα δισσά, πάντα κασιγνήτω, αἷμα, κλέοσ, σοφίην, υἱέεσ Ἀμφιλόχου, Εὐφήμιοσ Ἀμφίλοχόσ τε, πᾶσιν Καππαδόκαισ ἀστέρεσ ἐκφανέεσ. (Unknown, Greek Anthology, Volume II, book 8, chapter 1211)
