Plutarch, De sollertia animalium, chapter, section 34

(플루타르코스, De sollertia animalium, chapter, section 34)

τῶν δὲ κροκοδείλων τὰ μὲν ἄλλα παραπλήσια, τῆσ δὲ χώρασ; ἐκεῖ τὰ ᾠὰ τίθησιν ὥστε τὸν ἐντυχόντα τῶν γεωργῶν αὐτόν τε γιγνώσκειν ἑτέροισ τε φράζειν, ὁπόσον αὐτοῖσ ὁ ποταμὸσ πρόεισιν·

οὕτω συνεμετρήσατο, μὴ βρεχομένων αὐτὸσ βρεχόμενοσ ἐπῳάζῃ.

ἐκλαπέντων δὲ τῶν σκύμνων, ὃσ ἂν εὐθὺσ ἀναδὺσ μὴ λάβῃ τι τῶν προστυχόντων, ἢ μυῖαν ἢ σέριφον ἢ γῆσ ἔντερον ἢ κάρφοσ ἢ βοτάνην τῷ στόματι, διασπαράξασα τοῦτον ἡ μήτηρ ἀπέκτεινε δακοῦσα· τὰ δὲ θυμοειδῆ καὶ δραστήρια στέργει καὶ περιέπει, καθάπερ οἱ σοφώτατοι τῶν ἀνθρώπων ἀξιοῦσι, κρίσει τὸ φιλεῖν οὐ πάθει νέμουσα.

καὶ μὴν αἱ φῶκαι τίκτουσι μὲν ἐν τῷ ξηρῷ, κατὰ μικρὸν δὲ προάγουσαι τὰ σκυμνία γεύουσι τῆσ θαλάττησ καὶ ταχὺ πάλιν ἐξάγουσι καὶ τοῦτο πολλάκισ ποιοῦσιν ἐν μέρει, μέχρι ἂν οὕτωσ ἐθιζόμενα θαρρήσῃ καὶ στέρξῃ τὴν ἔναλον δίαιταν.

οἱ δὲ βάτραχοι περὶ τὰσ ὀχείασ ἀνακλήσεσι χρῶνται, τὴν λεγομένην ποιοῦντεσ ὀλολυγόνα, φωνὴν ἐρωτικὴν καὶ γαμήλιον οὖσαν·

ὅταν δὲ τὴν θήλειαν ὁ ἄρρην οὔτω προσαγάγηται, κοινῇ τὴν νύκτα παραμένουσιν· φωνήν, ὑετὸν προσδεχόμενοι καὶ τοῦτο σημεῖον ἐν τοῖσ βεβαιοτάτοισ ἐστίν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION