Plutarch, De sollertia animalium, chapter, section 22

(플루타르코스, De sollertia animalium, chapter, section 22)

ἵνα δὲ κορυφὴν ὁ λόγοσ ἐπιθεὶσ ἑαυτῷ παύσηται, φέρε κινήσαντεσ τὴν ἀφ’ ἱερᾶσ βραχέα περὶ θειότητοσ αὐτῶν καὶ μαντικῆσ εἴπωμεν. δὲ φορὰ καθάπερ πνεύματα ταῖσ μὲν ἐπικόπτοντα ταῖσ δ’ ἐπευθύνοντα πράξεισ καὶ ὁρμὰσ εἰσ τὸ τέλοσ.

"ὁμόδουλον ἑαυτὸν ποιεῖσθαι τῶν κύκνων·

ὥσπερ αὖ καὶ τῶν βασιλέων ἀετὸσ μὲν ὁ Πύρροσ ἥδετο καλούμενοσ Ιἔραξ δ’ ὁ Ἀντίοχοσ· ἰχθῦσ; δὲ τοὺσ ἀμαθεῖσ καὶ ἀνοήτουσ; λοιδοροῦντεσ ἢ σκώπτοντεσ ὀνομάζομεν.

τυφλὰ τῆσ προνοίασ εἰσ τὸν ἄθεον καὶ τιτανικὸν ἀπέρριπται τόπον ὥσπερ ἀσεβῶν χῶρον, οὗ τὸ λογικὸν καὶ νοερὸν ἐγκατέσβεσται τῆσ ψυχῆσ, ἐσχάτῳ δέ τινι συμπεφυρμένησ καὶ κατακεκλυσμένησ αἰσθήσεωσ μορίῳ, σπαίρουσι μᾶλλον ἢ ζῶσιν ἐοίκεν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION