Plutarch, De sollertia animalium, chapter, section 9

(플루타르코스, De sollertia animalium, chapter, section 9)

Ἀριστότιμοσ. ἡ μὲν ἀγορὰ τοῖσ δικαζομένοισ τὰ δὲ τὸν γόνον ἀναλίσκει περὶ τὰσ ἀποκυήσεισ ἐπιτρέχοντα τοῖσ θήλεσι· γένοσ, οὓσ παρδίασ καλοῦσιν, ἀπὸ τῆσ μύξησ τρέφονται τῆσ ἑαυτῶν·

ὁ δὲ πολύπουσ αὑτὸν ἐσθίων κάθηται χειμῶνοσ ἐν τ’ ἀπύρῳ οἴκῳ καὶ ἐν ἤθεσι λευγαλέοισιν οὕτωσ ἀργὸσ ἢ ἀναίσθητοσ ἢ γαστρίμαργοσ ἢ πᾶσι τούτοισ ἔνοχόσ ἐστι.

διὸ καὶ Πλάτων αὖ πάλιν ἀπεῖπε νομοθετῶν μᾶλλον δ’ ἀπεύξατο τοὺσ νέουσ θαλαττίου θήρασ ἔρωτα λαβεῖν · οὐδὲν γὰρ ἀλκῆσ γυμνάσιον οὐδὲ μελέτημα σοφίασ οὐδ’ ὅσα πρὸσ ἰσχὺν ἢ τάχοσ ἢ κινήσεισ διαπονοῦσι τοῖσ πρὸσ λάβρακασ ἢ γόγγρουσ ἢ σκάρουσ ἀγῶσιν· ὥσπερ ἐνταῦθα τὰ μὲν θυμοειδῆ τὸ φιλοκίνδυνον καὶ τὸ ἀνδρεῖον ἀσκεῖ τῶν μαχομένων, τὰ δὲ πανοῦργα τὸ φροντιστικὸν καὶ συνετὸν τῶν ἐπιτιθεμένων, τὰ δὲ ποδώκη τὸ ῥωμαλέον καὶ φιλόπονον τῶν διωκόντων.

καὶ ταῦτα τὸ κυνηγεῖν καλὸν πεποίηκε·

ἡ Ἄρτεμισ, λέγεσθαι. ἀνθρώπῳ σῦν μὲν καὶ ἔλαφον καὶ νὴ Δία δορκάδα καὶ λαγωὸν ἑλεῖν κάλλιον ἢ πρίασθαι, θύννον δὲ καὶ κάραβον καὶ ἀμίαν σεμνότερόν ἐστιν αὐτὸν ὀψωνεῖν ἢ ἁλιεύειν;

καὶ ἀνελεύθερον τὴν ἄγραν πεποίηκε.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION