헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Δεσολλέ1́35́

(플루타르코스, De sollertia animalium, chapter, section 35)

ἀλλ’ οἱο͂ν, ὦ φίλε Πόσειδον, ὀλίγου πάθοσ ὡσ ἄτοπον πέπονθα καὶ καταγέλαστον, εἴ με διατρίβοντα περὶ φώκασ καὶ βατράχουσ τὸ σοφώτατον καὶ θεοφιλέστατον ἐξέφυγε καὶ παρῆλθε τῶν ἐνάλων. ποίασ γὰρ ἀηδόνασ ἄξιον τῷ φιλομούσῳ τῆσ ἀλκυόνοσ ἢ τῷ φιλοτέκνῳ χελιδόνασ ἢ τῷ φιλάνδρῳ πελειάδασ; ἢ τῷ τεχνικῷ παραβάλλειν μελίττασ;

τίνοσ δὲ γενέσεισ καὶ τόκουσ καὶ ὠδῖνασ ὁ θεὸσ οὕτωσ ἐτίμησε; πᾶσαν ἵστησι θάλασσαν ἀκύμονα καὶ ἀσάλευτον.

ὅθεν οὐδὲν ἔστι ζῷον ἄλλο, ὃ οὕτω φιλοῦσιν ἄνθρωποι, δι’ ἣν ἑπτὰ μὲν ἡμέρασ ἑπτὰ δὲ νύκτασ ἐν ἀκμῇ χειμῶνοσ ἀδεῶσ πλέουσι, τῆσ κατὰ γῆν πορείασ τηνικαῦτα τὴν διὰ τῆσ θαλάσσησ ἀσφαλεστέραν ἔχοντεσ.

παράπαν ἀλλ’ ὑπ’ εὐνοίασ ὥσπερ γυνὴ γαμετὴ καὶ φιλοφροσύνησ·

ὅταν δὲ διὰ γῆρασ ἀσθενὴσ ὁ ἄρρην γένηται συνέπεσθαι καὶ βαρύσ, ὑπολαβοῦσα γηροφορεῖ καὶ γηροτροφεῖ, μηδαμοῦ προϊεμένη μηδὲ καταλείπουσα χωρίσ·

ἀλλὰ τοῖσ ὤμοισ ἐκεῖνον ἀναθεμένη καὶ κομίζει πανταχόσε καὶ θεραπεύει καὶ σύνεστιν ἄχρι τελευτῆσ. ὥσπερ τῆσ μελίττησ ἐνδυομένησ τῷ σώματι καὶ τὸ κηρίον ἀνοιγούσησ ὁμοῦ ψαύοντεσ οἱ ἓξ πόδεσ εἰσ ἑξάγωνα τὸ πᾶν ἀγγεῖα διαιροῦσιν·

συντίθησι καὶ συνδεῖ πρὸσ ἀλλήλασ ἐγκαταπλέκουσα τὰσ μὲν εὐθείασ τὰσ δὲ πλαγίασ, ὥσπερ ἐπὶ στήμονι κρόκην ἐμβάλλουσα, προσχρωμένη καμπαῖσ καὶ περιαγωγαῖσ δι’ ἀλλήλων, ὥστε διαρμόσαι καὶ γενέσθαι στρογγύλον ἐνήρεμον, πρόμηκεσ ἐκ τοῦ σχήματοσ, ἁλιευτικῷ κύρτῳ παραπλήσιον.

ὅταν δὲ συντελέσῃ, φέρουσα παρέθηκε παρὰ τὸ κλύσμα τοῦ κύματοσ, ὅπου προσπίπτουσα μαλακῶσ ἡ θάλασσα τὸ μὲν οὐ καλῶσ ἀραρὸσ ἐδίδαξεν ἀκέσασθαι καὶ καταπυκνῶσαι, χαλώμενον ὁρῶσαν ὑπὸ τῆσ πληγῆσ τὰ δ’ ἡρμοσμένα κατασφίγγει καὶ πήγνυσιν, ὥστε καὶ λίθῳ καὶ σιδήρῳ δυσδιάλυτον εἶναι καὶ δύστρωτον.

δέχεσθαι τοῖσ δ’ ἄλλοισ τυφλὸν εἶναι πάντῃ καὶ κρύφιον, ὥστε παριέναι μηδὲν εἴσω μήτε τῆσ γῆσ μήτε τῆσ θαλάττησ.

οἶμαι μὲν οὖν μηδένα ὑμῶν ἀθέατον εἶναι τῆσ νεοττιᾶσ·

ἐμοὶ δὲ πολλάκισ ἰδόντι καὶ θιγόντι παρίσταται λέγειν καὶ ᾄδειν Δήλῳ δή ποτε τοῖον Ἀπόλλωνοσ παρὰ ναῷ τὸν κεράτινον βωμὸν εἶδον ἐν τοῖσ ἑπτὰ καλουμένοισ θεάμασιν ὑμνούμενον, ὅτι μήτε κόλλησ δεόμενοσ μήτε τινὸσ ἄλλου δεσμοῦ διὰ μόνων τῶν δεξιῶν συμπέπηγε καὶ συνήρμοσται κεράτων. δ’ ὁ θεὸσ εἰή καὶ πρόσ τι μουσικὸν ὄντα καὶ νησιώτην, ὑμνουμένησ τῆσ πελαγίου σειρῆνοσ, εὐμενῶσ καὶ καταγελᾶν τῶν ἐρωτημάτων ἐκείνων, ἃ σκώπτοντεσ ἐρωτῶσιν οὗτοι, δια τί Ἀπολλων συθ οὐδὲ τριγλοβο δὴ γινώσκοντα Ἀφροδίτην ὁμου κατὰ θάλατταν ποιουμένην αὑτῆσ ἱερὰ καὶ ἀδελφὰ καὶ μηδενὶ φονευομένῳ χαίρουσαν.

ἐν δὲ Λέπτει τοὺσ ἱερεῖσ τοῦ Ποσειδῶνοσ οὐδὲν ἔναλον τὸ παράπαν ἐσθίοντασ τρίγλαν δὲ τοὺσ ἐν Ἐλευσῖνι μύστασ σεβομένουσ ἴστε, καὶ τῆσ Ἥρασ ἐν Ἄργει τὴν ἱέρειαν ἀπεχομένην ἐπὶ τιμῇ τοῦ ζῴου·

διὸ ταύτην ὡσ φιλάνθρωπα καὶ σωτήρια ζῷα τὴν ἄδειαν ἔχουσι.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, De sollertia animalium, chapter, section 35

(플루타르코스, De sollertia animalium, chapter, section 35)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION