헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Δεσολλέ1́16́

(플루타르코스, De sollertia animalium, chapter, section 16)

σοφίσματα καὶ κολοιῶν, ἔστι γὰρ δῆλα, μάρτυρι χρήσομαι Θαλῇ τῷ παλαιοτάτῳ τῶν σοφῶν, ὃν οὐχ ἥκιστα θαυμασθῆναι λέγουσιν ὀρέωσ τέχνῃ περιγενόμενον. τῶν γὰρ ἁληγῶν ἡμιόνων εἷσ ἐμβαλὼν εἰσ ποταμὸν ὤλισθεν αὐτομάτωσ καὶ τῶν ἁλῶν διατακέντων ἀναστὰσ ἐλαφρὸσ ᾔσθετο τὴν αἰτίαν καὶ κατεμνημόνευσεν ὥστε διαβαίνων ἀεὶ τὸν ποταμόν, ἐπίτηδεσ ὑφιέναι καὶ βαπτίζειν τὰ ἀγγεῖα, συγκαθίζων καὶ ἀπονεύων εἰσ ἑκάτερον μέροσ·

ἀγγεῖα καὶ σπόγγων ἐμπλήσαντασ καὶ ἀναθέντασ, ἐλαύνειν τὸν ἡμίονον.

ποιήσασ οὖν τὸ εἰωθὸσ καὶ ἀναπλήσασ ὓδατοσ τὰ φορτία συνῆκεν ἀλυσιτελῆ σοφιζόμενοσ ἑαυτῷ, καὶ τὸ λοιπὸν οὕτω προσέχων καὶ φυλαττόμενοσ διέβαινε τὸν ποταμόν, ὥστε μηδ’ ἄκοντοσ αὐτοῦ τῶν φορτίων παραψαῦσαι τὸ ὑγρόν.

ἄλλην δὲ πανουργίαν ὁμοῦ μετὰ τοῦ φιλοστόργου πέρδικεσ ἐπιδεικνύντεσ τοὺσ μὲν νεοττοὺσ ἐθίζουσι μηδέπω φεύγειν δυναμένουσ, ὅταν διώκωνται, καταβαλόντασ ὑπτίουσ ἑαυτοὺσ βῶλόν τινα ἢ συρφετὸν ἄνω προΐσχεσθαι τοῦ σώματοσ οἱο͂ν ἐπηλυγαζομένουσ· μικρὸν ἐξανιστάμεναι, μέχρι ἂν οὕτωσ ἁλισκομένων δόξαν ἐνδιδοῦσαι, μακρὰν ἀποσπάσωσι τῶν νεοττῶν.

οἱ δὲ δασύποδεσ πρὸσ εὐνὴν ἐπανιόντεσ ἄλλον ἀλλαχῆ κομίζουσι τῶν λαγιδέων, καὶ πλέθρου διάστημα, πολλάκισ ἀλλήλων ἀπέχοντασ, ὅπωσ, ἂν ἄνθρωποσ ἢ κύων ἐπίῃ, μὴ πάντεσ ἅμα συγκινδυνεύωσιν· αὐτοὶ δὲ πολλαχόθι ταῖσ μεταδρομαῖσ ἴχνη θέντεσ, τὸ δ’ ἔσχατον ἅλμα μέγα καὶ μακρὰν τῶν ἰχνῶν ἀποσπάσαντεσ οὕτω καθεύδουσιν.

δὲ τὸ σῶμα προσάγει καὶ παρακομίζει πρὸσ τὸν φωλεόν.

τουσι παρὰ τὴν ὁδόν, ὅπου τὰ σαρκοβόρα θηρία μὴ πρόσεισιν οἳ τ’ ἄρρενεσ, ὅταν αἴσθωνται βαρεῖσ ὑπὸ πιμελῆσ καὶ πολυσαρκίασ ὄντεσ, ἐκτοπίζουσι σῴζοντεσ αὑτοὺσ τῷ λανθάνειν, ὅτε τῷ φεύγειν οὐ πεποίθασιν.

τῶν δὲ χερσαίων ἐχίνων ἡ μὲν ὑπὲρ αὑτῶν ἄμυνα καὶ φυλακὴ παροιμίαν πεποίηκε πόλλ’ οἶδ’ ἀλώπηξ, ἀλλ’ ἐχῖνοσ ἓν μέγα προσιούσησ γὰρ αὐτῆσ, ὥσ φησιν ὁ Ιὤν, στρόβιλοσ ἀμφ’ ἄκανθαν εἱλίξασ δέμασ, κεῖται θιγεῖν τε καὶ δακεῖν ἀμήχανοσ.

χαμᾶζε καὶ περικυλινδηθείσ, ἀναλαμβάνει ταῖσ ἀκάνθαισ καὶ παρέσχε ποτὲ πᾶσιν ἡμῖν ὁρῶσιν ὄψιν ἑρπούσησ ἢ βαδιζούσησ σταφυλῆσ·

οὕτωσ;

ἀνάπλεωσ ἐχώρει τῆσ ὀπώρασ· εἶτα καταδὺσ εἰσ τὸν φωλεὸν τοῖσ σκύμνοισ χρῆσθαι καὶ λαμβάνειν ἀπ’ αὐτοῦ ταμιευομένοισ παραδίδωσι. τὸ δὲ κοιταῖον αὐτῶν ὀπὰσ ἔχει δύο, τὴν μὲν πρὸσ νότον τὴν δὲ πρὸσ βορρᾶν βλέπουσαν· ὅταν δὲ προαίσθωνται τὴν διαφορὰν τοῦ ἀέροσ, ὥσπερ ἱστίον κυβερνῆται μεταλαμβάνοντεσ ἐμφράσσουσι τὴν κατ’ ἄνεμον τὴν δ’ ἑτέραν ἀνοίγουσι.

μαθὼν, δόξαν ἔσχεν ὡσ ἀφ’ αὑτοῦ τὸν μέλλοντα πνεῖν ἄνεμον προαγορεύων.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, De sollertia animalium, chapter, section 16

(플루타르코스, De sollertia animalium, chapter, section 16)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION