헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Δεσολλέ1́27́

(플루타르코스, De sollertia animalium, chapter, section 27)

τῆσ δ’ ἐπιχειρητικῆσ καὶ θηρευτικῆσ δεινότητοσ αὐτῶν ἐν πολλοῖσ σοφίσματα κατιδεῖν ἔστιν. ὁ μὲν γὰρ ἀστήρ, ὧν ἂν ἅψηται, πάντα διαλυόμενα καὶ διατηκόμενα γιγνώσκων, ἐνδίδωσι τὸ σῶμα καὶ περιορᾷ ψαυόμενον ὑπὸ τῶν παρατρεχόντων ἢ προσπελαζόντων. τῆσ δὲ νάρκησ ἴστε δήπου τὴν δύναμιν, οὐ μόνον τοὺσ θιγόντασ αὐτῆσ ἐκπηγνύουσαν, ἀλλὰ καὶ διὰ τῆσ σαγήνησ βαρύτητα ναρκώδη ταῖσ χερσὶ τῶν ἀντιλαμβανομένων ἐμποιοῦσαν.

ἔνιοι δ’ ἱστοροῦσι, πεῖραν αὐτῆσ ἐπὶ πλέον λαμβάνοντεσ, ἂν ἐκπέσῃ ζῶσα, κατασκεδαννύντεσ ὕδωρ ἄνωθεν, αἰσθάνεσθαι τοῦ πάθουσ ἀνατρέχοντοσ ἐπὶ τὴν χεῖρα καὶ τὴν ἁφὴν ἀμβλύνοντοσ ὡσ ἐοίκε διὰ τοῦ ὕδατοσ τρεπομένου καὶ προπεπονθότοσ.

ταύτησ οὖν ἔχουσα σύμφυτον αἴσθησιν μάχεται μὲν ἐξ ἐναντίασ πρὸσ οὐδὲν οὐδὲ διακινδυνεύει·

φυγεῖν ἀλλ’ ἐνισχόμενον ὥσπερ ὑπὸ δεσμῶν καὶ πηγνύμενον.

ὁ δὲ καλούμενοσ ἁλιεὺσ;

γνώριμοσ μέν ἐστι πολλοῖσ· καὶ διὰ τοὔργον αὐτῷ γέγονε τοὔνομα ᾧ σοφίσματι καὶ τὴν σηπίαν χρῆσθαί φησιν ὁ Ἀριστοτέλησ καθίησι γὰρ ὥσπερ ὁρμιὰν ἀπὸ τοῦ τραχήλου πλεκτάνην, μηκύνεσθαί τε πόρρω χαλώσησ καὶ πάλιν συντρέχειν εἰσ ἑαυτὴν ἀναλαμβανούσησ ῥᾷστα πεφυκυῖαν. ὅταν οὖν τι τῶν μικρῶν ἰχθυδίων ἴδῃ πλησίον ἐνδίδωσι δακεῖν, καὶ κατὰ μικρὸν ἀναμηρύεται λανθάνουσα καὶ προσάγεται, μέχρι ἂν ἐν ἐφικτῷ τοῦ στόματοσ γένηται τὸ προσισχόμενον.

ποντίου θηρὸσ χρωτὶ μάλιστα νόον, προσφέρων πάσαισ πολίεσσιν ὁμίλει καὶ Θέογνισ ὁμοίωσ πουλύποδοσ νόον ἴσχε πολυχρόου, ὃσ ποτὶ πέτρῃ τῇπερ ὁμιλήσῃ, τοῖοσ ἰδεῖν ἐφάνη.

μεταβάλλει γὰρ ὁ μὲν χαμαιλέων οὐδέν τι μηχανώμενοσ οὐδὲ κατακρύπτων ἑαυτὸν ἀλλ’ ὑπὸ δέουσ ἄλλωσ τρέπεται, φύσει ψοφοδεὴσ ὢν καὶ δειλόσ.

συνέπεται δὲ καὶ πνεύματοσ πλῆρεσ, ὡσ Θεόφραστοσ·

ὀλίγον γὰρ ἀποδεῖ πᾶν τὸ σῶμα τοῦ ζῴου πλῆρεσ εἶναι πνεύμονοσ, ᾧ τεκμαίρεται τὸ πνευματικὸν αὐτοῦ καὶ διὰ τοῦτο πρὸσ τὰσ μεταβολὰσ εὔτρεπτον.

τοῦ δὲ πολύποδοσ ἔργον ἐστὶν οὐ πάθοσ ἡ μεταβολὴ μεταβάλλει γὰρ ἐκ προνοίασ, μηχανῇ χρώμενοσ τοῦ λανθάνειν ἃ δέδιε καὶ λαμβάνειν οἷσ τρέφεται παρακρουόμενοσ γὰρ τὰ μὲν αἱρεῖ μὴ φεύγοντα τὰ δ’ ἐκφεύγει παρερχόμενα. τὸ μὲν γὰρ αὑτοῦ τὰσ πλεκτάνασ κατεσθίειν αὐτὸν ψεῦδόσ ἐστιν·

τὸ δὲ μύραιναν δεδιέναι καὶ γόγγρον ἀληθέσ ἐστιν· ὑπ’ ἐκείνων γὰρ κακῶσ πάσχει, δρᾶν μὴ δυνάμενοσ ἐξολισθανόντων. ὥσπερ αὖ πάλιν ὁ κάραβοσ ἐκείνων μὲν ἐν λαβαῖσ γενομένων περιγίγνεται ῥᾳδίωσ ἡ γὰρ ψιλότησ οὐ βοηθεῖ πρὸσ τὴν τραχύτητα τοῦ δὲ πολύποδοσ εἴσω τὰσ πλεκτάνασ διωθοῦντοσ ἀπόλλυται.

δεινότητοσ καὶ συνέσεωσ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, De sollertia animalium, chapter, section 27

(플루타르코스, De sollertia animalium, chapter, section 27)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION