헬라어 문장 검색 - ΕπιξτέΩορκσ́05́09́

(에픽테토스, Works, book 3, Πρόσ τινα ῥήτορα ἀνιόντα εἰσ Ῥώμην ἐπὶ δίκῃ.)

Εἰσελθόντοσ δέ τινοσ πρὸσ αὐτόν, ὃσ εἰσ Ῥώμην ἀνῄει δίκην ἔχων περὶ τιμῆσ τῆσ αὑτοῦ, πυθόμενοσ τὴν αἰτίαν, δι’ ἣν ἄνεισιν, ἐπερωτήσαντοσ ἐκείνου, τίνα γνώμην ἔχει περὶ τοῦ πράγματοσ, Εἴ μου πυνθάνῃ, τί πράξεισ ἐν Ῥώμῃ, φησίν, πότερον κατορθώσεισ ἢ ἀποτεύξῃ, θεώρημα πρὸσ τοῦτο οὐκ ἔχω· εἰ δὲ πυνθάνῃ, πῶσ πράξεισ, τοῦτο εἰπεῖν, ὅτι, εἰ μὲν ὀρθὰ δόγματα ἔχεισ, καλῶσ, εἰ δὲ φαῦλα, κακῶσ.

παντὶ γὰρ αἴτιον τοῦ πράσσειν τι δόγμα. τί γάρ ἐστιν, ὃ ἐπεθύμησασ προστάτησ χειροτονηθῆναι Κνωσίων;

τὸ δόγμα. τί ἐστιν, δι’ ὃ νῦν εἰσ Ῥώμην ἀνέρχῃ; τὸ δόγμα. καὶ μετὰ χειμῶνοσ καὶ κινδύνου καὶ ἀναλωμάτων; ‐ Ἀνάγκη γάρ ἐστιν. ‐ Τίσ σοι λέγει τοῦτο; τὸ δόγμα.

οὐκοῦν εἰ πάντων αἴτια τὰ δόγματα, φαῦλα δέ τισ ἔχει δόγματα, οἱο͂ν ἂν ᾖ τὸ αἴτιον, τοιοῦτον καὶ τὸ ἀποτελούμενον. ἆρ’ οὖν πάντεσ ἔχομεν ὑγιῆ δόγματα καὶ σὺ καὶ ὁ ἀντίδικόσ σου;

καὶ πῶσ διαφέρεσθε; ἀλλὰ σὺ μᾶλλον ἢ ἐκεῖνοσ; διὰ τί; δοκεῖ σοι. κἀκείνῳ καὶ τοῖσ μαινομένοισ. τοῦτο πονηρὸν κριτήριον. ἀλλὰ δεῖξόν μοι, ὅτι ἐπίσκεψίν τινα καὶ ἐπιμέλειαν πεποίησαι τῶν σαυτοῦ δογμάτων. καὶ ὡσ νῦν εἰσ Ῥώμην πλεῖσ ἐπὶ τῷ προστάτησ εἶναι Κνωσίων καὶ οὐκ ἐξαρκεῖ σοι μένειν ἐν οἴκῳ τὰσ τιμὰσ ἔχοντι ἃσ εἶχεσ, ἀλλὰ μείζονόσ τινοσ ἐπιθυμεῖσ καὶ ἐπιφανεστέρου, πότε οὕτωσ ἔπλευσασ ὑπὲρ τοῦ τὰ δόγματα ἐπισκέψασθαι τὰ σαυτοῦ καὶ εἴ τι φαῦλον ἔχεισ, ἐκβαλεῖν;

τίνι προσελήλυθασ τούτου ἕνεκα;

ποῖον χρόνον ἐπέταξασ σαυτῷ, ποίαν ἡλικίαν; ἔπελθέ σου τοὺσ χρόνουσ, εἰ ἐμὲ αἰσχύνῃ, αὐτὸσ πρὸσ σαυτόν. ὅτε παῖσ ἦσ, ἐξήταζεσ τὰ σαυτοῦ δόγματα;

οὐχὶ δ’ ὡσ πάντα ποιεῖσ, ἐποίεισ ἃ ἐποίεισ; ὅτε δὲ μειράκιον ἤδη καὶ τῶν ῥητόρων ἤκουεσ καὶ αὐτὸσ ἐμελέτασ, τί σοι λείπειν ἐφαντάζου; ὅτε δὲ νεανίσκοσ καὶ ἤδη ἐπολιτεύου καὶ δίκασ αὐτὸσ ἔλεγεσ καὶ εὐδοκίμεισ, τίσ σοι ἔτι ἴσοσ ἐφαίνετο;

ποῦ δ’ ἂν ἠνέσχου ὑπό τινοσ ἐξεταζόμενοσ, ὅτι πονηρὰ ἔχεισ δόγματα; τί οὖν σοι θέλεισ εἴπω;

‐ Βοήθησόν μοι εἰσ τὸ πρᾶγμα. ‐ Οὐκ ἔχω πρὸσ τοῦτο θεωρήματα· οὐδὲ σύ, εἰ τούτου ἕνεκα ἐλήλυθασ πρὸσ ἐμέ, ὡσ πρὸσ φιλόσοφον ἐλήλυθασ, ἀλλ’ ὡσ πρὸσ λαχανοπώλην, ἀλλ’ ὡσ πρὸσ σκυτέα. ‐ Πρὸσ τί οὖν ἔχουσιν οἱ φιλόσοφοι θεωρήματα;

‐ Πρὸσ τοῦτο, ὅ τι ἂν ἀποβῇ, τὸ ἡγεμονικὸν ἡμῶν κατὰ φύσιν ἔχειν καὶ διεξάγειν. μικρόν σοι δοκεῖ τοῦτο; ‐ Οὔ· ἀλλὰ τὸ μέγιστον. ‐ Τί οὖν; ὀλίγου χρόνου χρείαν ἔχει καὶ ἔστι παρερχόμενον αὐτὸ λαβεῖν; εἰ δύνασαι, λάμβανε. 3συνέβαλ[λ]ον Ἐπικτήτῳ ὡσ λίθῳ, ὡσ ἀνδριάντι".

εἶδεσ γάρ με καὶ πλέον οὐδέν. ἀνθρώπῳ δ’ ὡσ ἀνθρώπῳ συμβάλλει ὁ τὰ δόγματα αὐτοῦ καταμανθάνων καὶ ἐν τῷ μέρει τὰ ἴδια δεικνύων. κατάμαθέ μου τὰ δόγματα, δεῖξόν μοι τὰ σὰ καὶ οὕτωσ λέγε συμβεβληκέναι μοι.

ἐλέγξωμεν ἀλλήλουσ· εἴ τι ἔχω κακὸν δόγμα, ἄφελε αὐτό· εἴ τι ἔχεισ, θὲσ εἰσ τὸ μέσον. τοῦτό ἐστι φιλοσόφῳ συμβάλλειν. οὔ·

ἀλλὰ "πάροδόσ ἐστι καὶ ἑώσ τὸ πλοῖον μισθούμεθα, δυνάμεθα καὶ Ἐπίκτητον ἰδεῖν· ἴδωμεν, τί ποτε λέγει". εἶτ’ ἐξελθὼν "οὐδὲν ἦν ὁ Ἐπίκτητοσ, ἐσολοίκιζεν, ἐβαρβάριζεν". τίνοσ γὰρ ἄλλου κριταὶ εἰσέρχεσθε; "ἀλλ’ ἂν πρὸσ τούτοισ", φησίν, "ὦ, ἀγρὸν οὐχ ἕξω ὡσ οὐδὲ σύ, ποτήρια ἀργυρᾶ οὐχ ἕξω ὡσ οὐδὲ σύ, κτήνη καλὰ ὡσ οὐδὲ σύ.

" πρὸσ ταῦτα ἴσωσ ἀρκεῖ ἐκεῖνο εἰπεῖν ὅτι "ἀλλὰ χρείαν αὐτῶν οὐκ ἔχω·

σὺ δ’ ἂν πολλὰ κτήσῃ, ἄλλων χρείαν ἔχεισ, θέλεισ οὐ θέλεισ, πτωχότερόσ μου" 3. ‐ Τίνοσ οὖν ἔχω χρείαν; ‐ Τοῦ σοὶ μὴ παρόντοσ·

τοῦ εὐσταθεῖν, τοῦ κατὰ φύσιν ἔχειν τὴν διάνοιαν, τοῦ μὴ ταράττεσθαι. πάτρων, οὐ πάτρων, τί μοι μέλει;

σοὶ μέλει. πλουσιώτερόσ σου εἰμί· οὐκ ἀγωνιῶ, τί φρονήσει περὶ ἐμοῦ ὁ Καῖσαρ· οὐδένα κολακεύω τούτου ἕνεκα. ταῦτα ἔχω ἀντὶ τῶν ἀργυρωμάτων, ἀντὶ τῶν χρυσωμάτων. σὺ χρυσᾶ σκεύη, ὀστράκινον τὸν λόγον, τὰ δόγματα, τὰσ συγκαταθέσεισ, τὰσ ὁρμάσ, τὰσ ὀρέξεισ. ὅταν δὲ ταῦτα ἔχω κατὰ φύσιν, διὰ τί μὴ φιλοτεχνήσω καὶ περὶ τὸν λόγον;

εὐσχολῶ γάρ· οὐ περισπᾶταί μου ἡ διάνοια. τί ποιήσω μὴ περισπώμενοσ; τούτου τί ἀνθρωπικώτερον ἔχω; ὑμεῖσ ὅταν μηδὲν ἔχητε, ταράσσεσθε, εἰσ θέατρον εἰσέρχεσθε ἢ ἀναλύετε·

διὰ τί ὁ φιλόσοφοσ μὴ ἐξεργάσηται τὸν αὑτοῦ λόγον; σὺ κρυστάλλινα, ἐγὼ τὰ τοῦ Ψευδομένου·

σὺ μούρρινα, ἐγὼ τὰ τοῦ Ἀποφάσκοντοσ. σοὶ πάντα μικρὰ φαίνεται ἃ ἔχεισ, ἐμοὶ τὰ ἐμὰ πάντα μεγάλα. ἀπλήρωτόσ σου ἐστὶν ἡ ἐπιθυμία, ἡ ἐμὴ πεπλήρωται. τοῖσ παιδίοισ εἰσ στενόβρογχον κεράμιον καθιεῖσιν τὴν χεῖρα καὶ ἐκφέρουσιν ἰσχαδοκάρυα τοῦτο συμβαίνει·

ἂν πληρώσῃ τὴν χεῖρα, ἐξενεγκεῖν οὐ δύναται, εἶτα κλάει. ἄφεσ ὀλίγα ἐξ αὐτῶν καὶ ἐξοίσεισ. καὶ σὺ ἄφεσ τὴν ὄρεξιν· μὴ πολλῶν ἐπιθύμει καὶ οἴσεισ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Epictetus, Works, book 3, Πρόσ τινα ῥήτορα ἀνιόντα εἰσ Ῥώμην ἐπὶ δίκῃ.

(에픽테토스, Works, book 3, Πρόσ τινα ῥήτορα ἀνιόντα εἰσ Ῥώμην ἐπὶ δίκῃ.)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION