Plutarch, chapter 1

(플루타르코스, chapter 1)

Δημάδησ ὁ ῥήτωρ ἰσχύων μὲν ἐν ταῖσ Ἀθήναισ διὰ τὸ πρὸσ χάριν πολιτεύεσθαι Μακεδόνων καὶ Ἀντιπάτρου, πολλὰ δὲ γράφειν καὶ λέγειν ἀναγκαζόμενοσ παρὰ τὸ ἀξίωμα τῆσ πόλεωσ καὶ τὸ ἦθοσ, ἔλεγε συγγνώμησ ἄξιοσ εἶναι πολιτευόμενοσ τὰ ναυάγια τῆσ πόλεωσ, τοῦτο δὲ εἰ καὶ τῷ ῥήτορι θρασύτερον εἴρηται, δόξειεν ἂν ἀληθὲσ εἶναι μετενεχθὲν ἐπὶ τὴν Φωκίωνοσ πολιτείαν. Δημάδησ μὲν γὰρ αὐτὸσ ἦν ναυάγιον τῆσ πόλεωσ, οὕτωσ ἀσελγῶσ βιώσασ καὶ πολιτευσάμενοσ ὥστε Ἀντίπατρον εἰπεῖν ἐπ’ αὐτοῦ, γέροντοσ ἤδη γεγονότοσ, ὅτι καθάπερ ἱερείου διαπεπραγμένου γλῶσσα καὶ κοιλία μόνον ἀπολείπεται·

τὴν δὲ Φωκίωνοσ ἀρετήν, ὥσπερ ἀνταγωνιστῇ βαρεῖ καὶ βιαίῳ καιρῷ συλλαχοῦσαν, αἱ τύχαι τῆσ Ἑλλάδοσ ἀμαυρὰν καὶ ἀλαμπῆ πρὸσ δόξαν ἐποίησαν. οὐ γὰρ Σοφοκλεῖ γε προσεκτέον ἀσθενῆ ποιοῦντι τὴν ἀρετὴν ἐν οἷσ φησιν·

ἀλλ’ οὐ γὰρ, ὦναξ, οὐδ’ ὃσ ἂν βλάστῃ μένει νοῦσ τοῖσ κακῶσ πράξασιν, ἀλλ’ ἐξίσταται· τοσοῦτον δὲ τῇ τύχῃ δοτέον ἀντιταττομένῃ πρὸσ τοὺσ ἀγαθοὺσ ἄνδρασ ἰσχύειν, ὅσον ἀντὶ τῆσ ἀξίασ τιμῆσ καὶ χάριτοσ ἐνίοισ ψόγουσ πονηροὺσ καὶ διαβολὰσ ἐπιφέρουσαν τὴν πίστιν ἀσθενεστέραν ποιεῖν τῆσ ἀρετῆσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION