헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Δεσολλέ1́36́

(플루타르코스, De sollertia animalium, chapter, section 36)

θεὸσ πεποίηται, Κρητῶν ἀπογόνουσ οἰκοῦντασ ἡγεμόνι δελφῖνι χρησαμένουσ οὐ γὰρ ὁ θεὸσ προενήχετο τοῦ στόλου μεταβαλὼν τὸ εἶδοσ, ὡσ οἱ μυθογράφοι λέγουσιν, ἀλλὰ δελφῖνα πέμψασ τοῖσ ἀνδράσιν ἰθύνοντα τὸν πλοῦν κατήγαγεν εἰσ Κίρραν. ἱστοροῦσι δὲ καὶ τοὺσ πεμφθέντασ εἰσ Σινώπην ὑπὸ Πτολεμαίου τοῦ Σωτῆροσ;

βιαίῳ κομίζεσθαι παρὰ γνώμην ὑπὲρ Μαλέαν, ἐν δεξιᾷ Πελοπόννησον ἔχοντασ, εἶτα ῥεμβομένουσ καὶ δυσθυμοῦντασ αὐτοὺσ προφανέντα δελφῖνα πρῴραθεν ὥσπερ ἐκκαλεῖσθαι καθηγούμενον εἰσ τὰ ναύλοχα καὶ σάλουσ μαλακοὺσ ἔχοντα τῆσ χώρασ καταμένειν ἀσφαλεῖσ, ἄχρι οὗ τοῦτον τὸν τρόπον ἄγων καὶ παραπέμπων τὸ πλοῖον εἰσ Κίρραν κατέστησεν.

ὅθεν ἀναβατήριον θύσαντεσ, ἔγνωσαν ὅτι δεῖ δυεῖν ἀγαλμάτων τὸ μὲν τοῦ Πλούτωνοσ ἀνελέσθαι καὶ κομίζειν τὸ δὲ τῆσ Κόρησ ἀπομάξασθαι καὶ καταλιπεῖν.

εἰκὸσ μὲν οὖν ἦν καὶ τὸ φιλόμουσον ἀγαπᾶν τοῦ θηρίου τὸν θεόν· ἁλίου δελφῖνοσ ὑπόκρισιν τὸν μὲν ἀκύμονοσ ἐν πόντου πελάγει αὐλῶν ἐκίνησ1’ ἐρατὸν μέλοσ.

ἀλλὰ μᾶλλον ἐοίκε τὸ φιλάνθρωπον αὐτοῦ θεοφιλὲσ εἶναι·

μόνοσ γὰρ ἄνθρωπον ἀσπάζεται, καθ’ ὃ ἄνθρωπὸσ ἐστι. τῶν δὲ χερσαίων τὰ μὲν οὐδένα τὰ δ’ ἡμερώτατα μόνουσ περιέπει τοὺσ τρέφοντασ ὑπὸ χρείασ, καὶ τοὺσ συνήθεισ ὁ κύων ὁ ἵπποσ ὁ ἐλέφασ· αἱ δὲ χελιδόνεσ ὅσων μὲν δέονται τυγχάνουσιν εἰσοικισάμεναι, σκιᾶσ καὶ ἀναγκαίασ;

ἀσφαλείασ, φεύγουσι δὲ καὶ φοβοῦνται τὸν ἄνθρωπον ὥσπερ θηρίον. ζητούμενον ὑπὸ τῶν ἀρίστων φιλοσόφων ἐκεῖνο, τὸ φιλεῖν ἄνευ χρείασ, φύσει πρὸσ ἀνθρώπουσ ὑπάρχει μηδενὸσ γὰρ εἰσ μηδὲν ἀνθρώπου δεόμενοσ πᾶσιν εὐμενήσ τε φίλοσ ἐστὶ καὶ βεβοήθηκε πολλοῖσ·

ὧν τὰ μὲν Ἀρίονοσ οὐδεὶσ ἀγνοεῖ·

ἔδει δὲ τὸν κύνα διηγησάμενον μὴ παραλιπεῖν τοὺσ δελφῖνασ τυφλὸν γὰρ ἦν τὸ μήνυμα τοῦ κυνόσ, ὑλακτοῦντοσ, καὶ μετὰ βοῆσ ἐπιφερομένου τοῖσ φονεῦσιν, εἰ μὴ περὶ τὸ Νέμειον θαλάσσῃ διαφερόμενον ἀράμενοι δελφῖνεσ, ἕτεροι παρ’ ἑτέρων ἐκδεχόμενοι προθύμωσ,·

, εἰσ τὸ Ῥίον ἐκθέντεσ, ἔδειξαν ἐσφαγμένον.

ἔναλον δὲ τὸν Αἰολέα Μυρσίλοσ ὁ Λέσβιοσ ἱστορεῖ, τῆσ Σμινθέωσ ἐρῶντα θυγατρὸσ ῥιφείσησ κατὰ χρησμὸν τῆσ Ἀμφιτρίτησ ὑπὸ τῶν Πενθιλιδῶν, καὶ αὐτὸν ἐξαλόμενον εἰσ τὴν θάλασσαν ὑπὸ δελφῖνοσ σῶον ἐξενεχθῆναι πρὸσ τὴν Λέσβον.

ἡ δὲ πρὸσ τὸν Ιἀσέα παῖδα τοῦ δελφῖνοσ εὔνοια καὶ φιλία δι’ ὑπερβολὴν ἔρωσ ἔδοξε συνέπαιζε γὰρ αὐτῷ καὶ συνενήχετο καθ’ ἡμέραν καὶ παρεῖχεν ἐν χρῷ ψαυόμενοσ ἔπειτα περιβαίνοντοσ, οὐκ ἔφευγεν, ἀλλ’ ἔφερε χαίρων, πρὸσ ὃ ἔκαμπτε κλίνων, ὁμοῦ πάντων Ιἀσέων ἑκάστοτε συντρεχόντων ἐπὶ τὴν θάλατταν.

ἐξέλιπεν, ὁ δὲ δελφὶν ὑπολαβὼν ἅμα τῷ νεκρῷ συνεξέωσεν αὐτὸσ ἑαυτὸν ἐπὶ τὴν γῆν καὶ οὐκ ἀπέστη τοῦ σώματοσ, ἑώσ ἀπέθανε, δικαιώσασ μετασχεῖν ἧσ συναίτιοσ ἔδοξε γεγονέναι τελευτῆσ.

καὶ τοῦ πάθουσ ἐπίσημον Ιἀσεῦσι τὸ χάραγμα τοῦ νομίσματόσ ἐστι, παῖσ ὑπὲρ δελφῖνοσ ὀχούμενοσ. ἐκ δὲ τούτου καὶ τὰ περὶ Κοίρανον ὄντα μυθώδη πίστιν ἔσχε.

Πάριοσ γὰρ ὢν τὸ γένοσ, ἐν Βυζαντίῳ δελφίνων βόλον, ἐνσχεθέντων σαγήνῃ καὶ κινδυνευόντων κατακοπῆναι, πριάμενοσ μεθῆκε πάντασ·

ἀνδρῶν λίπε Κοίρανον ἤπιοσ Ποσειδῶν.

ἐπεὶ δ’ ὕστερον ἀποθανόντοσ αὐτοῦ τὸ σῶμα πλησίον τῆσ θαλάττησ οἱ προσήκοντεσ ἔκαον, ἐπεφαίνοντο·

πολλοὶ δελφῖνεσ;

παρὰ τὸν αἰγιαλόν, ὥσπερ ἐπιδεικνύντεσ ἑαυτοὺσ· ἥκοντασ ἐπὶ τὰσ ταφάσ, καὶ παραμείναντεσ ἄχρι οὗ συνετελέσθησαν. ἡ δ’ Ὀδυσσέωσ ἀσπὶσ ὅτι μὲν ἐπίσημον εἶχε δελφῖνα καὶ Στησίχοροσ,· ἱστόρηκεν·

ἐξ ἧσ δ’ αἰτίασ, Ζακύνθιοι διαμνημονεύουσιν, ὡσ Κριθεὺσ μαρτυρεῖ· σφραγῖδι καὶ τῆσ ἀσπίδοσ κόσμον ὁ πατήρ, ἀμειβόμενοσ τὸ ζῷον.

ἀλλ’ ἐπεὶ προειπὼν, ὡσ οὐδὲ μῦθον ὑμῖν ἐρῶ καὶ αὐτὸσ οὐκ οἶδ’ ὅπωσ πρὸσ τοῖσ δελφῖσιν ἔλαθον πορρωτέρω τοῦ πιθανοῦ συνεξοκείλασ εἰσ τὸν Ὀδυσσέα καὶ Κοίρανον, ἐπιτίθημι δίκην ἐμαυτῷ·

παύομαι·

γὰρ ἤδη λέγων.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, De sollertia animalium, chapter, section 36

(플루타르코스, De sollertia animalium, chapter, section 36)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION