Plutarch, De sollertia animalium, chapter, section 33

(플루타르코스, De sollertia animalium, chapter, section 33)

ἀλλ’ ἥ γε πρόνοια κοινὴ τοῖσ τίκτουσι τῶν γεννωμένων οἱ δ’ ἄρρενεσ οὐ τὸν αὑτῶν κατεσθίουσι γόνον, ἀλλὰ καὶ προσδιατρίβουσι τοῖσ κυήμασιν ᾠοφυλακοῦντεσ ὡσ ἱστόρηκεν Ἀριστοτέλησ· οἱ δ’ ἑπόμενοι ταῖσ θηλείαισ, καταρραίνουσι κατὰ μικρὸν τὸν θορόν·

ἄλλωσ γὰρ οὐ γίγνεται μέγα τὸ τεχθὲν ἀλλ’ ἀτελὲσ μένει καὶ ἄναυξον. ἰδίᾳ δ’ αἱ φυκίδεσ ἐκ τῶν φυκίων οἱο͂ν νεοττιὰν διαπλασάμεναι περιαμπέχουσι τὸν γόνον καὶ σκέπουσιν ἀπὸ τοῦ κλύδωνοσ. τοῦ δὲ γαλεοῦ τὸ φιλόστοργον οὐδενὶ τῶν ἡμερωτάτων ζῴων ὑπερβολὴν γλυκυθυμίασ πρὸσ τὰ ἔκγονα καὶ χρηστότητοσ ἀπολέλοιπε τίκτουσι μὲν γὰρ ᾠόν εἶτα ζῷον οὐκ ἐκτὸσ ἀλλ’ ἐντὸσ ἐν ἑαυτοῖσ καὶ τρέφουσιν οὕτω καὶ φέρουσιν ὥσπερ ἐκ δευτέρασ γενέσεωσ ὅταν δὲ μείζονα γένηται, μεθιᾶσι θύραζε καὶ διδάσκουσι νήχεσθαι πλησίον·

εἶτα πάλιν εἰσ ἑαυτοὺσ διὰ τοῦ·

στόματοσ ἐπαναλαμβάνουσι καὶ παρέχουσιν ἐνδιαιτᾶσθαι τὸ σῶμα χώραν ἅμα καὶ τροφὴν καὶ καταφυγήν, ἄχρι ἂν ἐν δυνάμει τοῦ βοηθεῖν αὑτοῖσ γένηται. τῆσ θινὸσ αὐτοῖσ καὶ μαλακώτατον ὅταν δὲ καταχώσῃ καὶ ἀποκρύψῃ βεβαίωσ, οἱ μὲν λέγουσι τοῖσ ποσὶν ἀμύττειν καὶ καταστίζειν τὸν τόπον, εὔσημον ἑαυτῇ ποιοῦσαν οἱ δὲ τὴν θήλειαν ὑπὸ τοῦ ἄρρενοσ στρεφομένην, τύπουσ ἰδίουσ καὶ σφραγῖδασ ἐναπολείπειν·

ὃ δὲ τούτου θαυμασιώτερόν ἐστιν, ἡμέραν ἐκφυλάξασα 20 τεσσαρακοστήν, ἐν τοσαύταισ γὰρ ἐκπέττεται καὶ περιρρήγνυται τὰ ᾠά, πρόσεισι καὶ γνωρίσασα τὸν ἑαυτῆσ ἑκάστη θησαυρόν, ὡσ οὐδεὶσ χρυσίου θήκην ἄνθρωποσ, ἀσμένωσ ἀνοίγει καὶ προθύμωσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION