Plutarch, De sollertia animalium, chapter, section 15

(플루타르코스, De sollertia animalium, chapter, section 15)

οὐκ ἀγνοῶ δ’ ὅτι τὸ τῶν παραδειγμάτων ὑμῖν φανεῖταί τι ποικίλον· οὐκ ἔστι δὲ ῥᾳδίωσ τῶν εὐφυῶν ζῴων πρᾶξιν εὑρεῖν μιᾶσ ἔμφασιν ἀρετῆσ ἔχουσαν·

ἀλλ’ ἐμφαίνεται καὶ τῷ φιλοστόργῳ τὸ φιλότιμον αὐτῶν καὶ τῷ γενναίῳ τὸ θυμόσοφον, ἣ τε πανουργία καὶ τὸ συνετὸν οὐκ ἀπήλλακται τοῦ θυμοειδοῦσ καὶ ἀνδρώδουσ. οὐ μὴν ἀλλὰ βουλομένοισ διαιρεῖν καὶ διορίζειν καθ’ ἕκαστον, ἡμέρου μὲν ἔμφασιν ὁμοῦ καὶ ὑψηλοῦ φρονήματοσ ποιοῦσιν οἱ κύνεσ, ἀποτρεπόμενοι τῶν συγκαθεζομένων ὥσ που καὶ ταῦτ’ εἴρηται οἱ μὲν κεκλήγοντεσ ἐπέδραμον·

αὐτὰρ Ὀδυσσεὺσ ἕζετο κερδοσύνῃ, σκῆπτρον δὲ οἱ ἔκπεσε χειρόσ·

οὐκέτι γὰρ προσμάχονται τοῖσ ὑποπεσοῦσι καὶ γεγονόσι ταπεινοῖσ τὰσ ἕξεισ ὁμοίοισ. φασὶ δὲ καὶ τὸν πρωτεύοντα κύνα τῶν Ἰνδικῶν καὶ μαχεσθέντα πρὸσ Ἀλέξανδρον, ἐλάφου μὲν ἀφιεμένου καὶ κάπρου καὶ ἄρκτου, ἡσυχίαν ἔχοντα κεῖσθαι καὶ περιορᾶν· ὀφθέντοσ δὲ λέοντοσ, εὐθὺσ ἐξαναστῆναι καὶ διακονίεσθαι, καὶ φανερὸν εἶναι αὑτοῦ ποιούμενον ἀνταγωνιστήν, τῶν δ’ ἄλλων ὑπερφρονοῦντα πάντων.

οἱ δὲ τοὺσ δασύποδασ διώκοντεσ, ἐὰν μὲν αὐτοὶ κτείνωσιν, ἥδονται διασπῶντεσ καὶ τὸ αἷμα λάπτουσι προθύμωσ·

τὰσ οὐρὰσ κινοῦντεσ, ὡσ οὐ κρεῶν χάριν ἀλλὰ νίκησ καὶ φιλονεικίασ ἀγωνιζόμενοι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION