Plutarch, De sollertia animalium, chapter, section 12

(플루타르코스, De sollertia animalium, chapter, section 12)

οἶμαι δὲ μὴ ἄκαιροσ ὑμῖν φανεῖσθαι τοῖσ μύρμηξιν ἐπεισάγων τοὺσ ἐλέφαντασ, ἵνα τοῦ νοῦ τὴν φύσιν ἔν τε τοῖσ μικροτάτοισ ἅμα καὶ μεγίστοισ σώμασι κατανοήσωμεν, μήτε τούτοισ ἐναφανιζομένην μήτ’ ἐκείνοισ ἐνδέουσαν. ἐν θεάτροισ ἐπιδείκνυται σχημάτων εἴδη καὶ μεταβολάσ, ὧν οὐδ’ ἀνθρωπίναισ μελέταισ τὸ ποικίλον καὶ περιττὸν ἐν μνήμῃ καὶ καθέξει γενέσθαι πάνυ ῥᾴδιόν ἐστιν·

ἐγὼ δὲ μᾶλλον ἐν τοῖσ ἀφ’ αὑτοῦ καὶ ἀδιδάκτοισ τοῦ θηρίου πάθεσι καὶ κινήμασιν, ὥσπερ ἀκράτοισ καὶ ἀπαραχύτοισ, ἐμφαινομένην ὁρῶ τὴν σύνεσιν.

παραβόλουσ καὶ κινήσεισ δυσεξελίκτουσ ἀνακυκλεῖν, εἷσ ὁ δυσμαθέστατοσ ἀκούων κακῶσ ἑκάστοτε καὶ κολαζόμενοσ πολλάκισ ὤφθη νυκτὸσ αὐτὸσ ἀφ’ ἑαυτοῦ πρὸσ τὴν σελήνην ἀναταττόμενοσ;

τὰ μαθήματα καὶ μελετῶν.

ἐν δὲ Συρίᾳ πρότερον Ἅγνων ἱστορεῖ, τρεφομένου κατ’ οἰκίαν ἐλέφαντοσ, τὸν ἐπιστάτην λαμβάνοντα κριθῶν μέτρον ὑφαιρεῖν καὶ χρεωκοπεῖν μέροσ ἣμισυ καθ’ ἡμέραν· ἐπεὶ δέ, τοῦ δεσπότου παρόντοσ ποτὲ καὶ θεωμένου, πᾶν τὸ μέτρον κατήρασεν, ἐμβλέψαντα καὶ διαγαγόντα τὴν προβοσκίδα τῶν κριθῶν ἀποδιαστῆσαι καὶ διαχωρίσαι τὸ μέροσ, ὡσ ἐνῆν λογιώτατα κατειπόντα τοῦ ἐπιστάτου τὴν ἀδικίαν·

ἄλλον δέ, ταῖσ κριθαῖσ λίθουσ καὶ γῆν εἰσ τὸ μέτρον τοῦ ἐπιστάτου καταμιγνύοντοσ, ἑψομένων κρεῶν, δραξάμενον τῆσ τέφρασ ἐμβαλεῖν εἰσ τὴν χύτραν.

παιδαρίων προπηλακισθεὶσ ἐν Ῥώμῃ τοῖσ γραφείοισ τὴν προβοσκίδα κεντούντων ὃν συνέλαβε μετέωρον ἐξάρασ ἐπίδοξοσ ἦν ἀποτυμπανίσειν κραυγῆσ δὲ τῶν παρόντων γενομένησ, ἀτρέμα πρὸσ τὴν γῆν πάλιν ἀπηρείσατο καὶ παρῆλθεν, ἀρκοῦσαν ἡγούμενοσ δίκην τῷ τηλικούτῳ φοβηθῆναι.

οἱ δ’, ἑστῶτεσ ἀποθεωροῦσιν ὡσ, ἂν ἐκεῖνοσ ὑπεραίρῃ τῷ μεγέθει τὸ ῥεῦμα, πολλὴν τοῖσ μείζοσι πρὸσ τὸ θαρρεῖν περιουσίαν τῆσ;

ἀσφαλείασ οὖσαν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION