헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Δεσολλέ1́03́

(플루타르코스, De sollertia animalium, chapter, section 3)

αυτ Τίσ δέ, ὦ φίλε Σώκλαρε, τοῦτ’ ἠξίωσεν, ὄντοσ ἐν τοῖσ πράγμασι τοῦ λογικοῦ, μὴ εἶναι τὸ ἄλογον; πολὺ γάρ ἐστι καὶ ἄφθονον ἐν πᾶσι τοῖσ ψυχῆσ ἀμοιροῦσι καὶ οὐδὲν ἑτέρασ δεόμεθα πρὸσ τὸ λογικὸν ἀντιθέσεωσ ἀλλὰ πᾶν εὐθὺσ τὸ ἄψυχον ὡσ ἄλογον καὶ ἀνόητον ἀντίκειται τῷ μετὰ ψυχῆσ λόγον ἔχοντι καὶ διάνοιαν. μὴ κολοβὸν εἶναι τὴν φύσιν ἀλλὰ τὴν ἔμψυχον φύσιν ἔχειν τὸ μὲν λογικὸν τὸ δ’ ἄλογον, ἕτεροσ ἀξιώσει τὴν ἔμψυχον φύσιν ἔχειν τὸ μὲν φανταστικὸν τὸ δ’ ἀφαντασίωτον, καὶ τὸ μὲν αἰσθητικὸν τὸ δ’ ἀναίσθητον ἵνα δὴ τὰσ ἀντιζύγουσ ταύτασ καὶ ἀντιθέτουσ ἕξεισ καὶ στερήσεισ περὶ ταὐτὸν ἡ φύσισ ἔχῃ γένοσ οἱο͂ν ἰσορροπούσασ.

μηδ’ εἶναι ζῷον μὴ δόξα τισ καὶ λογισμὸσ ὥσπερ αἴσθησισ καὶ ὁρμὴ κατὰ φύσιν πάρεστιν.

ἡ γὰρ φύσισ, ἣν ἕνεκά του καὶ πρόσ τι πάντα ποιεῖν ὀρθῶσ, λέγουσιν, οὐκ ἐπὶ ψιλῷ τῷ πάσχον τι αἰσθάνεσθαι τὸ ζῷον αἰσθητικὸν ἐποίησεν·

ἀλλ’ ὄντων μὲν οἰκείων πρὸσ αὐτὸ πολλῶν ὄντων δ’ ἀλλοτρίων, οὐδ’ ἀκαρὲσ ἦν περιεῖναι μὴ μαθόντι τὰ μὲν φυλάττεσθαι τοῖσ δὲ συμφέρεσθαι. καὶ λυπηρῶν, οὐδεμία μηχανὴ παρεῖναι τοῖσ μὴ λογίζεσθαί τι καὶ κρίνειν καὶ μνημονεύειν καὶ προσέχειν πεφυκόσιν ἀλλ’ ὧν ἂν ἀφέλῃσ παντάπασι προσδοκίαν μνήμην πρόθεσιν παρασκευὴν τὸ ἐλπίζειν τὸ δεδοικέναι τὸ ἐπιθυμεῖν τὸ ἀσχάλλειν, οὔτ’ ὀμμάτων ὄφελοσ οὐδὲν αὐτοῖσ παρόντων οὔτ’ ὤτων·

αἰσθήσεώσ τε πάσησ καὶ φαντασίασ τὸ χρώμενον οὐκ ἐχούσησ ἀπηλλάχθαι βέλτιον ἢ πονεῖν καὶ λυπεῖσθαι καὶ ἀλγεῖν, ᾧ διακρούσεται ταῦτα μὴ παρόντοσ.

καίτοι Στράτωνόσ γε τοῦ φυσικοῦ λόγοσ ἐστίν, ἀποδεικνύων ὡσ οὐδ’ αἰσθάνεσθαι τὸ παράπαν ἄνευ τοῦ νοεῖν ὑπάρχει καὶ γὰρ γράμματα πολλάκισ ἐπιπορευομένουσ τῇ ὄψει καὶ λόγοι προσπίπτοντεσ τῇ ἀκοῇ διαλανθάνουσιν ἡμᾶσ καὶ διαφεύγουσι πρὸσ ἑτέροισ τὸν νοῦν ἔχοντασ·

εἶτ’ αὖθισ ἐπανῆλθε καὶ μεταθεῖ καὶ διώκει τῶν προϊεμένων ἕκαστον ἀναλεγόμενοσ·

ᾗ καὶ λέλεκται νοῦσ ὁρῇ καὶ καὶ ἀκούει, τἄλλα κωφὰ καὶ τυφλά·

ὡσ τοῦ περὶ τὰ ὄμματα καὶ ὦτα πάθουσ, ἂν μὴ παρῇ τὸ φρονοῦν, αἴσθησιν οὐ ποιοῦντοσ. διὸ καὶ Κλεομένησ ὁ βασιλεύσ, παρὰ πότον εὐδοκιμοῦντοσ ἀκροάματοσ, ἐρωτηθεὶσ εἰ μὴ φαίνεται σπουδαῖον, ἐκέλευσεν ἐκείνουσ σκοπεῖν, αὐτὸσ γὰρ ἐν Πελοποννήσῳ τὸν νοῦν ἔχειν.

ὅθεν ἀνάγκη πᾶσιν, οἷσ τὸ αἰσθάνεσθαι, καὶ τὸ νοεῖν ὑπάρχειν, εἰ τῷ νοεῖν αἰσθάνεσθαι πεφύκαμεν.

μηχανώμενον ἐν αὐτοῖσ καὶ παρασκευαζόμενον ὁρμητήρια καὶ καταφυγὰσ καὶ θήρατρα πάλιν αὖ τοῖσ ἁλωσομένοισ καὶ ἀποδράσεισ τῶν ἐπιτιθεμένων;

"ἐννοίασ·

"διανοήσεισ. ὁμολογοῦντεσ;

εἶναι, θαυμαστὸν ὅτι δὴ παρορῶσιν ἐν τοῖσ θηρίοισ ἔργα καὶ κινήματα πολλὰ μὲν θυμῶν πολλὰ δὲ φόβων καὶ ναὶ μὰ Δία φθόνων καὶ ζηλοτυπιῶν αὐτοὶ δὲ καὶ κύνασ ἁμαρτάνοντασ καὶ ἵππουσ κολάζουσιν, οὐ διὰ κενῆσ ἀλλ’ ἐπὶ σωφρονισμῷ, λύπην δι’ ἀλγηδόνοσ ἐμποιοῦντεσ αὐτοῖσ, ἣν μετάνοιαν ὀνομάζομεν. ἡδονῆσ δὲ τῆ μὲν δι’ ὤτων ὄνομα κήλησίσ ἐστι τῇ δὲ δι’ ὀμμάτων γοητεία·

θηρία.

κηλοῦνται μὲν γὰρ ἔλαφοι καὶ ἵπποι σύριγξι καὶ αὐλοῖσ καὶ τοὺσ παγούρουσ ἐκ τῶν χηραμῶν ἀνακαλοῦνται βιαζόμενοι ταῖσ φώτιγξι, καὶ τὴν θρίσσαν ᾀδόντων καὶ κροτούντων ἀναδύεσθαι καὶ προϊέναι λέγουσιν. ὁ δ’ ὦτοσ αὖ πάλιν ἁλίσκεται γοητευόμενοσ, ὀρχουμένων ἐν ὄψει μεθ’ ἡδονῆσ ἅμα ῥυθμῷ γλιχόμενοσ τοὺσ ὤμουσ εὖ διαφέρειν.

τὴν ἐνάργειαν, ὡσ ἐγὼ πείθομαι.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, De sollertia animalium, chapter, section 3

(플루타르코스, De sollertia animalium, chapter, section 3)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION