헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́ΔεΣτοιξ́44́

(플루타르코스, De Stoicorum repugnantiis, section 44)

ὅτι τοῦ κόσμου κενὸν ἐκτὸσ ἄπειρόν ἐστι, τὸ δ’ ἄπειρον οὔτε ἀρχὴν οὔτε μέσον οὔτε τελευτὴν ἔχει πολλάκισ ὑπ’ αὐτοῦ λέγεται. καὶ τούτῳ μάλιστα τὴν λεγομένην ὑπ’ Ἐπικούρου τῆσ ἀτόμου κάτω φορὰν ἐξ αὑτῆσ ἀναιροῦσιν, οὐκ οὔσησ ἐν ἀπείρῳ διαφορᾶσ, καθ’ ἣν τὸ μὲν ἄνω τὸ δὲ κάτω νοεῖται γιγνόμενον. "διὸ καὶ ἐπὶ τοῦ κόσμου εἰ ῥητέον αὐτὸν φθαρτὸν εἶναι, λόγου οἰόμαι δεῖσθαι.

"οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ μᾶλλον ἐμοὶ φαίνεται οὕτωσ ἔχειν. "οἱονεὶ δ’ εἰσ τὴν ὥσπερ ἀφθαρσίαν πολύ τι αὐτῷ συνεργεῖ καὶ ἡ τῆσ χώρασ; "κατάληψισ, οἱο͂ν διὰ τὸ ἐν μέσῳ εἶναι· "ἐπεί, εἰ ἀλλαχῆ νοηθείη ὤν, καὶ παντελῶσ ἂν αὐτῷ συνάπτοι ἡ φθορά. "οὕτω γάρ πωσ καὶ ἡ οὐσία συντέτευχεν ἀιδίωσ τὸν μέσον κατειληφυῖα τόπον, εὐθὺσ τοιάδε τισ οὖσα, ὥστε καθ’ ἕτερον τρόπον, ἀλλὰ καὶ διὰ τὴν συντυχίαν μὴ ἐπιδέχεσθαι αὐτὴν φθοράν, καὶ κατὰ τοῦτ’ αὐτὸ εἶναι ἀίδιον.

ταῦτα μίαν μὲν ἔχει καταφανῆ καὶ βλεπομένην ἐναντίωσιν, ἐν ἀπείρῳ μέσον τινὰ τόπον καὶ μέσην χώραν ἀπολείποντοσ· δευτέραν δ’ ἀδηλοτέραν μὲν ἀλογωτέραν δὲ ταύτησ;

. μερῶν τῆσ οὐσίασ ἐπὶ τὸ μέσον φερομένων, διάλυσισ καὶ φθορὰ τοῦ κόσμου γένοιτο.

ταῦτα δ’ οὐκ ἂν ἐφοβεῖτο, μὴ φύσει τὰ σώματα φέρεσθαι πανταχόθεν ἐπὶ τὸ μέσον ἡγούμενοσ οὐ τῆσ οὐσίασ ἀλλὰ τῆσ περιεχούσησ τὴν οὐσίαν χώρασ.

"ἀδυνάτου καὶ παρὰ φύσιν ὄντοσ· "οὐ γὰρ ὑπάρχειν ἐν τῷ κενῷ διαφοράν, ἣ τὰ σώματα δευρὶ μᾶλλον ἢ δευρὶ προσάγεται· ἀρκεῖ δ’ εἰσ τοῦτο παραθέσθαι λέξιν ἐκ τοῦ δευτέρου περὶ Κινήσεωσ.

"τέλεον μὲν ὁ κόσμοσ σῶμά ἐστιν, οὐ τέλεα δὲ τὰ τοῦ κόσμου μέρη τῷ πρὸσ τὸ ὅλον πωσ ἔχειν καὶ μὴ καθ’ αὑτὰ εἶναι·

"ἐπὶ τὴν συμμονὴν καὶ τὴν συνοχὴν τὴν ἑαυτοῦ κινεῖσθαι διὰ τῶν μερῶν πάντων πεφυκότοσ, οὐκ ἐπὶ τὴν διάλυσιν καὶ τὴν θρύψιν; εἶτα, φήσαι τισ ἄν, ὦ ἄνθρωπε, τί παθὼν ἐπελάθου τῶν λόγων τούτων, ὥστε τὸν κόσμον, εἰ μὴ τὴν μέσην χώραν ἐκ τύχησ κατειλήφει, διαλυτὸν καὶ φθαρτὸν ἀποφαίνειν;

εἰ γὰρ αὐτόσ γε νεύειν ἐπὶ τὸ αὑτοῦ μέσον ἀεὶ πέφυκε καὶ τὰ μέρη πρὸσ τοῦτο κατατείνειν πανταχόθεν, ὅποι ποτ’ ἂν τοῦ κενοῦ μετατεθῇ, συνέχων ἑαυτὸν οὕτω καὶ περιστέλλων, ἄφθαρτοσ καὶ ἄθρυπτοσ διαμενεῖ·

σκεδαννύμενα τοῦτο πάσχει διακρίσει τῶν μερῶν ἑκάστου καὶ διαλύσει πρὸσ τὸν οἰκεῖον τόπον ἐκ τοῦ παρὰ φύσιν ἀπορρέοντοσ σὺ δὴ κατ’ ἄλλο τοῦ κενοῦ τεθέντα τὸν κόσμον οἰόμενοσ οὕτω παντελεῖ συνάπτεσθαι φθορᾷ καὶ λέγων οὕτω καὶ διὰ τοῦτο μέσον ἐν τῷ μηδὲν ἔχειν πεφυκότι μέσον ζητῶν ἀπείρῳ, τὰσ μὲν τάσεισ καὶ τὰσ συνοχὰσ καὶ νεύσεισ ἐκείνασ, ὡσ οὐδὲν ἐχέγγυον εἰσ σωτηρίαν ἐχούσασ, ἀφῆκασ, τῇ δὲ καταλήψει τοῦ τόπου τὴν σύμπασαν αἰτίαν τῆσ διαμονῆσ ἀνέθηκασ.

ταυτὶ συνάπτεισ, ὥσπερ αὐτὸσ σεαυτὸν ἐξελέγξαι φιλοτιμούμενοσ·

"ὃν τρόπον δὲ κινεῖται ἕκαστον τῶν μορίων συμφυὲσ ὂν τῷ λοιπῷ, εὔλογον οὕτω καὶ καθ’ αὑτὸ κινεῖσθαι, καὶ εἰ λόγου χάριν νοήσαιμεν αὐτὸ καὶ ὑποθοίμεθα εἶναι ἐν κενῷ τινι τοῦ κόσμου τούτου·

"ὡσ γὰρ ἂν συνεχόμενον πάντοθεν ἐκινεῖτο ἐπὶ τὸ μέσον, μενεῖ ἐν τῇ κινήσει ταύτῃ, κἂν λόγου χάριν ἐξαίφνησ περὶ αὐτὸ γένηται κενόν. εἶτα μέροσ μὲν ὁτιοῦν ὑπὸ κενοῦ περιληφθὲν οὐκ ἀποβάλλει τὴν ἐπὶ τὸ τοῦ κόσμου μέσον ἄγουσαν ῥοπήν·

συνεκτικὸν τόνον, ἄλλοισ ἀλλαχόσε τῆσ οὐσίασ αὐτοῦ μέρεσι φερόμενοσ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, De Stoicorum repugnantiis, section 44

(플루타르코스, De Stoicorum repugnantiis, section 44)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION