헬라어 문장 검색 - ΑτηενάΤηεΔειπ

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 34)

περιενεγκόντων δὲ τῶν παίδων ἐν ἀλαβάστοισ καὶ ἄλλοισ χρυσοῖσ σκεύεσιν μύρα, νυστάζοντα τὸν Κύνουλκον θεασάμενόσ τισ πολλῷ τῷ μύρῳ τὸ πρόσωπον ἐπέχρισεν. ὁ δὲ διεγερθεὶσ καὶ μόλισ ἑαυτὸν ἀναλαβὼν τί τοῦτ’, εἶπεν, Ἡράκλεισ; οὐ σπογγιᾷ τίσ μου παρελθὼν τὸ πρόσωπον ἐκκαθαρίσει μεμολυσμένον μαγγανείαισ πολλαῖσ; ἢ οὐκ οἴδατε καὶ τὸν καλὸν Ξενοφῶντα ἐν τῷ Συμποσίῳ ποιοῦντα τὸν Σωκράτην τοιαυτὶ λέγοντα· "νὴ Δί’, ὦ Καλλία, τελέωσ ἡμᾶσ ἑστιᾷσ· "οὐ γὰρ μόνον δεῖπνον ἄμεμπτον παρέθηκασ, ἀλλὰ καὶ ἀκροάματα καὶ θεάματα ἥδιστα παρέχεισ. "τί οὖν εἰ καὶ μύρον ἐνέγκαι τισ ἡμῖν, ἵνα καὶ εὐωδίᾳ ἑστιῴμεθα; "μηδαμῶσ, ἔφη ὁ Σωκράτησ· "ὥσπερ γάρ τοι ἐσθὴσ ἄλλη μὲν γυναικεία, ἄλλη δὲ ἀνδρεία,2 οὕτω καὶ ὀσμὴ ἄλλη μὲν γυναικί, ἄλλη δὲ ἀνδρὶ πρέπει, καὶ γὰρ ἀνδρὸσ μὲν δή που ἕνεκα ἀνδρῶν οὐδεὶσ μύρῳ χρίεται, αἵ γε μὴν γυναῖκεσ ἄλλωσ τε καὶ ἂν νύμφαι τύχωσιν οὖσαι, ὥσπερ ἡ Νικηράτου τε τούτου καὶ ἡ Κριτοβούλου,6 μύρου μὲν τί καὶ προσδέονται; "αὐταὶ γὰρ τούτου ὄζουσιν. "ἐλαίου δὲ τοῦ ἐν γυμνασίοισ ὀσμὴ καὶ παροῦσα ἡδίων ἢ μύρου γυναιξὶ καὶ ἀποῦσα ποθεινοτέρα. "καὶ γὰρ δὴ μύρῳ μὲν ἀλειψάμενοσ δοῦλοσ καὶ ἐλεύθεροσ εὐθὺσ ἅπασ ὅμοιον ὄζει· "αἱ δ’ ἀπὸ τῶν ἐλευθερίων μόχθων ὀσμαὶ ἐπιτηδευμάτων τε πρῶτον χρηστῶν καὶ χρόνου πολλοῦ δέονται, εἰ μέλλουσιν ἡδεῖαί τε καὶ ἐλευθέριαι ἔσεσθαι. καὶ ὁ θαυμασιώτατοσ δὲ Χρύσιπποσ τὴν ὀνομασίαν φησὶ λαβεῖν τὰ μύρα ἀπὸ τοῦ μετὰ πολλοῦ μόρου καὶ πόνου ματαίου γίνεσθαι.

Λακεδαιμόνιοί τε ἐξελαύνουσι τῆσ Σπάρτησ τοὺσ τὰ μύρα κατασκευάζοντασ ὡσ διαφθείροντασ τοὔλαιον καὶ τοὺσ τὰ ἔρια δὲ βάπτοντασ ὡσ ἀφανίζοντασ τὴν λευκότητα τῶν ἐρίων. Σόλων τε ὁ σοφὸσ διὰ τῶν Νόμων κεκώλυκε τοὺσ ἄνδρασ μυροπωλεῖν.

"νῦν δὲ τῶν ἀνθρώπων οὐχ αἱ ὀσμαὶ μόνον, ὥσ φησιν Κλέαρχοσ ἐν γ’ περὶ Βίων, ἀλλὰ καὶ αἱ χροιαὶ τρυφερὸν ἔχουσαί τι συνεκθηλύνουσι τοὺσ μεταχειριζομένουσ. "ὑμεῖσ δὲ οἰέσθε τὴν ἁβρότητα χωρὶσ ἀρετῆσ ἔχειν τι τρυφερόν; "καίτοι Σαπφώ, γυνὴ μὲν πρὸσ ἀλήθειαν οὖσα καὶ ποιήτρια, ὅμωσ ᾐδέσθη τὸ καλὸν τῆσ ἁβρότητοσ ἀφελεῖν λέγουσα ὧδε· "ἐγὼ δὲ φίλημμ’ ἁβροσύναν, τοῦτο,2 καί μοι τὸ λαμπρὸν ἔροσ τὠελίω καὶ τὸ καλὸν λέλογχε· "φανερὸν ποιοῦσα πᾶσιν ὡσ ἡ τοῦ ζῆν ἐπιθυμία τὸ λαμπρὸν καὶ τὸ καλὸν εἶχεν αὐτῇ ταῦτα δ’ ἐστὶν οἰκεῖα τῆσ ἀρετῆσ. Παρράσιοσ δὲ ὁ ζωγράφοσ, καίπερ παρὰ μέλοσ ὑπὲρ τὴν ἑαυτοῦ τέχνην τρυφήσασ καὶ τὸ λεγόμενον ἐλευθέριον ἐκ ῥαβδίων ὡσ ἔκ τινων ποτηρίων ἑλκύσασ, λόγῳ γοῦν ἀντελάβετο τῆσ ἀρετῆσ, ἐπιγραψάμενοσ τοῖσ ἐν Λίνδῳ πᾶσιν αὑτοῦ ἔργοισ ἁβροδίαιτοσ ἀνήρ ἀρετήν τε σέβων τάδ’ ἔγραψεν Παρράσιοσ. "ᾧ κομψόσ τισ, ὡσ ἐμοὶ δοκεῖ, ὑπεραλγήσασ ῥυπαίνοντι τὸ τῆσ ἀρετῆσ ἀβρὸν καὶ καλόν, ἅτε φορτικῶσ μετακαλεσαμένῳ εἰσ τρυφὴν τὴν δοθεῖσαν ὑπὸ τῆσ τύχησ χορηγίαν, παρέγραψε τὸ ῥαβδοδίαιτοσ ἀνήρ. ἀλλ’ ὅμωσ διὰ τὸ τὴν ἀρετὴν φῆσαι τιμᾶν ἀνεκτέον. ταῦτα μὲν ὁ Κλέαρχοσ.

Σοφοκλῆσ δ’ ὁ ποιητὴσ ἐν Κρίσει τῷ δράματι τὴν μὲν Ἀφροδίτην Ἡδονήν τινα οὖσαν δαίμονα μύρῳ τε ἀλειφομένην παράγει καὶ κατοπτριζομένην, τὴν δὲ Ἀθηνᾶν Φρόνησιν οὖσαν καὶ Νοῦν ἔτι δ’ ’ Ἀρετήν, ἐλαίῳ χριομένην καὶ γυμναζομένην.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

Ancient Greek Text

Athenaeus, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 34

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 34)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION