Arrian, Anabasis, book 1, chapter 15

(아리아노스, Anabasis, book 1, chapter 15)

Οἱ δὲ Πέρσαι, ᾗ πρῶτοι οἱ ἀμφὶ Ἀμύνταν καὶ Σωκράτην προσέσχον τῇ ὄχθῃ, ταύτῃ καὶ αὐτοὶ ἄνωθεν ἔβαλλον, οἱ μὲν αὐτῶν ἀπὸ τῆσ ὄχθησ ἐξ ὑπερδεξίου ἐσ τὸν ποταμὸν ἐσακοντίζοντεσ, οἱ δὲ κατὰ τὰ χθαμαλώτερα αὐτῆσ ἔστε ἰπὶ τὸ ὕδωρ καταβαίνοντεσ. καὶ ἦν τῶν τε ἱππέων ὠθισμόσ, τῶν μὲν ἐκβαίνειν ἐκ τοῦ ποταμοῦ, τῶν δ̓ εἴργειν τὴν ἔκβασιν, καὶ παλτῶν ἀπὸ μὲν τῶν Περσῶν πολλὴ ἄφεσισ, οἱ Μακεδόνεσ δὲ ξὺν τοῖσ δόρασιν ἐμάχοντο.

ἀλλὰ τῷ τε πλήθει πολὺ ἐλαττούμενοι οἱ Μακεδόνεσ ἐκακοπάθουν ἐν τῇ πρώτῃ προσβολῇ, καὶ αὐτοὶ ἐξ οὐ βεβαίου τε καὶ ἅμα κάτωθεν ἐκ τοῦ ποταμοῦ ἀμυνόμενοι, οἱ δὲ Πέρσαι ἐξ ὑπερδεξίου τῆσ ὄχθησ· ἄλλωσ τε καὶ τὸ κράτιστον τῆσ Περσικῆσ ἵππου ταύτῃ ἐπετέτακτο, οἵ τε Μέμνονοσ παῖδεσ καὶ αὐτὸσ Μέμνων μετὰ τούτων ἐκινδύνευε. καὶ οἱ μὲν πρῶτοι τῶν Μακεδόνων ξυμμίξαντεσ τοῖσ Πέρσαισ κατεκόπησαν πρὸσ αὐτῶν, ἄνδρεσ ἀγαθοὶ γενόμενοι ὅσοι γε μὴ πρὸσ Ἀλέξανδρον πελάζοντα ἀπέκλιναν έκλιναν αὐτῶν.

Ἀλέξανδροσ γὰρ ἤδη πλησίον ἦν, ἅμα οἷ ἄγων τὸ κέρασ τὸ δεξιόν, καὶ ἐμβάλλει ἐσ τοὺσ Πέρσασ πρῶτοσ, ἵνα τὸ πᾶν στῖφοσ τῆσ ἵππου καὶ αὐτοὶ οἱ ἡγεμόνεσ τῶν Περσῶν τεταγμένοι ἦσαν· καὶ περὶ αὐτὸν ξυνειστήκει μάχη καρτερά· καὶ ἐν τούτῳ ἄλλαι ἐπ̓ ἄλλαισ τῶν τάξεων τοῖσ Μακεδόσι διέβαινον οὐ χαλεπῶσ ἤδη.

καὶ ἦν μὲν ἀπὸ τῶν ἵππων ἡ μάχη, πεζομαχίᾳ δὲ μᾶλλόν τι ἐῴκει. ξυνεχόμενοι γὰρ ἵπποι τε ἵπποισ καὶ ἄνδρεσ ἀνδράσιν ἠγωνίζοντο, οἱ μὲν ἐξῶσαι εἰσ ἅπαν ἀπὸ τῆσ ὄχθησ καὶ ἐσ τὸ πεδίον βιάσασθαι τοὺσ Πέρσασ, οἱ Μακεδόνεσ, οἱ δὲ εἶρξαί τε αὐτῶν τὴν ἔκβασιν, οἱ Πέρσαι, καὶ ἐσ τὸν ποταμὸν αὖθισ ἀπώσασθαι. καὶ ἐκ τούτου ἐπλεονέκτουν ἤδη οἱ σὺν Ἀλεξάνδρῳ τῇ τε ἄλλῃ ῥώμῃ καὶ ἐμπειρίᾳ καὶ ὅτι ξυστοῖσ κρανεΐνοισ πρὸσ παλτὰ ἐμάχοντο.

Ἔνθα δὴ καὶ Ἀλεξάνδρῳ ξυντρίβεται τὸ δόρυ ἐν τῇ μάχῃ·

ὁ δὲ Ἀρέτην ᾔτει δόρυ ἕτερον, ἀναβολέα τῶν βασιλικῶν· τῷ δὲ καὶ αὐτῷ πονουμένῳ συντετριμμένον τὸ δόρυ ἦν, ὁ δὲ τῷ ἡμίσει κεκλασμένου τοῦ δόρατοσ οὐκ ἀφανῶσ ἐμάχετο, καὶ τοῦτο δείξασ Ἀλεξάνδρῳ ἄλλον αἰτεῖν ἐκέλευεν· Δημάρατοσ δέ, ἀνὴρ Κορίνθιοσ, τῶν ἀμφ̓ αὐτὸν ἑταίρων, δίδωσιν αὐτῷ τὸ αὑτοῦ δόρυ. καὶ ὃσ ἀναλαβὼν καὶ ἰδὼν Μιθριδάτην τὸν Δαρείου γαμβρὸν πολὺ πρὸ τῶν ἄλλων προϊππεύοντα καὶ ἐπάγοντα ἅμα οἷ ὥσπερ ἔμβολον τῶν ἱππέων ἐξελαύνει καὶ αὐτὸσ πρὸ τῶν ἄλλων, καὶ παίσασ ἐσ τὸ πρόσωπον τῷ δόρατι καταβάλλει τὸν Μιθριδάτην.

ἐν δὲ τούτῳ Ῥοισάκησ μὲν ἐπελαύνει τῷ Ἀλεξάνδρῳ καὶ παίει Ἀλεξάνδρου τὴν κεφαλὴν τῇ κοπίδι· καὶ τοῦ μὲν κράνουσ τι ἀπέθραυσε, τὴν πληγὴν δὲ ἔσχε τὸ κράνοσ.

καὶ καταβάλλει καὶ τοῦτον Ἀλέξανδροσ πείσασ τῷ ξυστῷ διὰ τοῦ θώρακοσ ἐσ τὸ στέρνον. Σπιθριδάτησ δὲ ἀνετέτατο μὲν ἤδη ἐπ̓ Ἀλέξανδρον ὄπισθεν τὴν κοπίδα, ὑποφθάσασ δὲ αὐτὸν Κλεῖτοσ ὁ Δρωπίδου παίει κατὰ τοῦ ὤμου καὶ ἀποκόπτει τὸν ὦμον τοῦ Σπιθριδάτου ξὺν τῇ κοπίδι· καὶ ἐν τούτῳ ἐπεκβαίνοντεσ ἀεὶ τῶν ἱππέων ὅσοισ προὐχώρει κατὰ τὸν ποταμὸν προσεγίγνοντο τοῖσ ἀμφ̓ Ἀλέξανδρον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION